Γενικά κάθε σχέση που διακρίνεται από ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς έρχεται αντιμέτωπη με συγκρούσεις, δεδομένου ότι η παρουσία των «σημαντικών άλλων», …
Αυτές είναι οι φράσεις που δεν πρέπει να πούμε ποτέ στα παιδιά μας και γιατί
«Είσαι κακό παιδί»
Ξέρουμε καλά ότι δεν είναι κακό παιδί, κακιά είναι η πράξη που πιθανόν έκανε. Αυτό είναι που οφείλουμε να του εξηγήσουμε, ότι δηλαδή αυτό που έκανε δεν είναι σωστό και δε θα πρέπει να επαναληφθεί.
«Μπορείς και καλύτερα»
Σίγουρα μπορεί, αλλά αν μόλις κατόρθωσε κάτι (π.χ. πήρε πολύ καλό βαθμό στο διαγώνισμα) μετά από μεγάλη προσπάθεια, ας επικεντρωθούμε σε αυτό, ας το συγχαρούμε και ας του δώσουμε να καταλάβει πως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει να προσπαθεί.
«Είσαι σαν τη μάνα/τον πατέρα σου»
Ακυρώνουμε απευθείας τον άλλο γονιό στα μάτια του παρουσιάζοντάς τον σαν έναν άνθρωπο ανεπαρκή, προβληματικό και με άσχημο χαρακτήρα. Ό,τι κι αν είναι ο άλλος γονιός, το παιδί αργά ή γρήγορα θα το καταλάβει και θα βγάλει τα συμπεράσματα μόνο του.
«Θα φας ξύλο!»
Άλλη μία απειλή που δε βγάζει πουθενά. Κάνουμε το παιδί να μας φοβάται, ενώ ταυτόχρονα το εξοικειώνουμε με τη βία.
«Σκάσε!»
Ύψιστη μορφή αγένειας που δείχνει ότι δεν έχουμε τρόπους. Οπότε γιατί να έχει κι εκείνο στο μέλλον; Επιπλέον, δείχνουμε ότι θέλουμε να το ξεφορτωθούμε, δεν το αντέχουμε, μας είναι βάρος.
«Όλα λάθος τα κάνεις»
Κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Ούτε εμείς οι ίδιοι ήμασταν σαν παιδιά ούτε ακόμα και τώρα. Λέγοντάς του κάτι τέτοιο θα του δημιουργήσουμε αδιαφορία απέναντι σε όλα, αφού θα θεωρήσει ως δεδομένο πως δεν αξίζει να καταπιαστεί με τίποτα, αφού στο τέλος δε θα κάνει τίποτα σωστά.
«Ασ’ το εσύ δεν μπορείς, θα το κάνω εγώ»
Αν είναι κάτι που πράγματι μπορεί να το κάνει, το αφήνουμε να το κάνει (να στρώσει το κρεβάτι του, να τακτοποιήσει το δωμάτιό του, να φτιάξει ένα τοστ, να βάλει φαγητό στο σκύλο κλπ). Εκτός με το να υπονοούμε ότι είναι ανάξιο, του στερούμε και το αίσθημα της ευθύνης.
______________________
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το πείραμα των 10 λεπτών που με φέρνει πιο κοντά στα παιδιά μου
______________________
«Πρόσεχε, θα πέσεις!»
Ακόμα κι αν φοβόμαστε θεωρώντας πως πάει να κάνει κάτι που ενέχει ένα βαθμό δυσκολίας ή επικινδυνότητας, το αφήνουμε να το κάνει. Με το να το τρομάζουμε για το παραμικρό, θα το κάνουμε να φοβάται με ψύλλου πήδημα και να νιώθει πως μεγαλώνει «μέσα στη γυάλα».
Και δεν είναι μόνο αυτές. Υπάρχουν δεκάδες φράσεις αλλά και φράσεις-κλισέ που όλοι έχουμε ακούσει από τους γονιούς μας και μας έχουν επηρεάσει χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε. Πριν μιλήσουμε λοιπόν, ας σκεφτούμε αν αυτό που πάμε να πούμε θα έχει κάποιο αντίκτυπο στο παιδί μας και πόσο μπορεί να το βλάψει μελλοντικά.
Σελίδες: 1 2
