Σε μια νέα φάση ανάπτυξης χωρίς επιδοτήσεις παγκοσμίως εισέρχεται ο τομέας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), σύμφωνα με την 53η …
Ηλιακή γεωμηχανική: Λύση ή πρόβλημα για το περιβάλλον;
Το περιβάλλον γύρω μας, διαρκώς αλλάζει και τα αποτελέσματα αυτής της αλλαγής είναι πλέον φανερά. Σε αυτήν την κρίση, η ηλιακή γεωμηχανική φαίνεται να προσφέρει λύσεις, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαφωνούν με την αξιοποίησή της. Τί πραγματικά ισχύει;
Η σκόπιμη επέμβαση στο κλίμα της Γης
Η μηχανική κλίματος, ή αλλιώς γεωμηχανική είναι η σκόπιμη και μεγάλης κλίμακας επέμβαση στο κλιματικό σύστημα της Γης. Στόχος της είναι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Κοντά σε αυτό επέρχεται και η ηλιακή γεωμηχανική. Αφορά αποκλειστικά την διαχείριση της ηλιακής ακτινοβολίας και περιλαμβάνει πολλές μεθόδους. Στην ουσία, αποτελεί μία προσπάθεια να μειωθεί η θερμοκρασία του πλανήτη, μέσω της ανάκλασης του ηλιακού φωτός, ή μέσω μεθόδων διαφυγής περισσότερης θερμότητας στο διάστημα.
Η θετική λειτουργία της ηλιακής γεωμηχανικής
Σε γενικές γραμμές, τα ηλιακά έργα γεωμηχανικής φαίνεται ότι μπορούν να εφαρμοστούν γρήγορα και είναι αναστρέψιμα στα άμεσα κλιματολογικά τους αποτελέσματα. Για να καταλάβουμε καλύτερα το έργο της ηλιακής γεωμηχανικής, αρκεί να θυμηθούμε τί συνέβη το 1991 στις Φιλιππίνες.
Το 1991, το ηφαίστειο Όρος Pinatubo στις Φιλιππίνες εξερράγη, εγχύοντας είκοσι μεγατόνους διοξειδίου του θείου στην υψηλή ατμόσφαιρα. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, το θειικό αέριο εξαπλώθηκε στον πλανήτη.
Αυτό το νέο στρώμα θειικού αερίου διασκορπίσε τόσο πολύ το φως του ήλιου που ο πλανήτης ψύχθηκε κατά περίπου μισό βαθμό Κελσίου. Τα φυτά εκείνη την περίοδο έδειχναν να ευημερούν στον ψυχρότερο κόσμο του Pinatubo. Ως συνέπεια της ευημερίας, τα δάση άκμασαν και πολλοί εξέφρασαν την άποψη για σημαντικά οφέλη του ηφαιστειακού αερίου.
Τα θειικά άλατα βγήκαν εκτός ατμόσφαιρας δύο χρόνια αργότερα και η κλιματική αλλαγή συνέχισε τη σταθερή πορεία της.
Με βάση το παραπάνω φαινόμενο, βλέπουμε πως τα λεγόμενα ηλιακά έργα αντανακλούν θετικά στον κόσμο. Βλέποντας τα φυτά και τις καλλιέργειες να ακμάζουν, χωρίς τον κίνδυνο υπερθέρμανσης, οι Φιλιππίνες, γνώρισαν σημαντική ανάπτυξη στην γεωργία και την αγροτική παραγωγή.
Ο ψυχρός αντίλογος: οι παρενέργειες των ηλιακών έργων
Παρά την γενικευμένη διετής αύξηση των καλλιεργειών στις Φιλιππίνες, υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν με την ηλιακή γεωμηχανή. Σύμφωνα με τους «σκεπτικιστές» των ηλιακών έργων, η ηλιακή γεωμηχανική δεν είναι ένα στιγμιαίο αλλά ένα ατελείωτο Pinatubo.
Αν η ανθρωπότητα δεσμευτεί στην ηλιακή γεωμηχανική του πλανήτη, τότε θα πρέπει να ψεκάζει τακτικά με θειικό αέριο τον ουρανό προκειμένου να διατηρεί χαμηλά τη θερμοκρασία της Γης. Σχετική έρευνα, κατέθεσε ο ερευνητής JonathanProctor του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, στο Atlantic.
Παρατηρώντας τις καλλιέργειες στις Φιλιππίνες, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε κάτι πρωτοφανές. Όταν η ομάδα εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο επηρεάστηκε η γεωργία, διαπίστωσε τελικά ότι οι αποδόσεις των καλλιεργειών μειώθηκαν, ακόμη και μετά τον έλεγχο της θερμοκρασίας.
Ειδικότερα οι παγκόσμιες αποδόσεις του καλαμποκιού μειώθηκαν κατά 9,3% και η παραγωγή σίτου και ρυζιού μειώθηκε κατά 4,8%. «Αυτό δεν το αναμέναμε» είπε ο Proctor. Υπέθεσε, ότι οι καλλιέργειες αντιδρούν διαφορετικάεπειδή έχουν πολύ διαφορετική δομή από τα δάση.
Ωστόσο, η απογοήτευση ήρθε όταν παρατηρήθηκε μείωση κατά 5,3% στην παραγωγή σίτου λόγω της μείωσης του φωτός. Όταν καταγράφηκαν μερικές άλλες παρενέργειες της γεωτεχνικής, υπήρχε ουσιαστικά μηδενικό όφελος.
Η γοητεία του… ήλιου
Με το πέρασμα του χρόνου πληθαίνουν οι έρευνες επάνω στον περιβαλλοντολογικό τομέα. Έτσι, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που φαίνεται να ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην λύση της ηλιακής γεωμηχανικής. Μια λύση, που παρουσιάζει τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον.
Αρκετοί μάλιστα θεωρούν πως αποτελεί μια διαδικασία, τόσο οικολογικής συνείδησης, όσο και μακροχρόνιας κερδοφορίας. Αυτό οφείλεται στην ερευνητική διαδικασία που αμείβεται υψηλά. Παράλληλα, απαιτείται τεράστια τεχνογνωσία, καθώς και ένα ισχυρό εξοπλιστικό πρόγραμμα. Ο εξοπλισμός για τέτοιου είδους ερευνητικά προγράμματα, φαίνεται να κοστίζει εκατομμύρια δολάρια, μιας και τα τεχνολογικά μέσα για μια τέτοια έρευνα είναι δυσεύρετα και απαιτούν πολύωρη κατασκευή.
Εάν κάποιος λοιπόν επενδύσει στον εξοπλισμό της έρευνας ή στην εύρεση ερευνητικού προσωπικού, τότε φαίνεται πως θα κάνει μια σημαντική επένδυση. Μεταξύ άλλων, δισεκατομμυριούχοι όπως ο Μπιλ Γκέιτς,ο Τζορτζ Σόρος και ο συνιδρυτής του Facebook Ντάστιν Μόσκοβιτς έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την ηλιακή γεωμηχανική, αλλά και για τα ερευνητικά προγράμματα που αναδεικνύουν την αξία της.
