Εργασιακές συνήθειες του εξωτερικού που πρέπει να υιοθετηθούν και στην Ελλάδα

Αν πιστεύουμε πως οι επιτυχημένες στους περισσότερους τομείς χώρες βρέθηκαν τυχαία σε υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής, αλλά και οικονομικής κατάστασης, κάνουμε μεγάλο λάθος. Όλοι οι επιχειρηματίες επιζητούν το κέρδος, αλλά δυστυχώς πολλοί θεωρούν πως αδικώντας τον υπάλληλο ή εκμεταλλευόμενοι κάθε πολύτιμη ώρα του μέσα στη μέρα πως θα φτάσουν στην πολυπόθητη εξέλιξη και επιτυχία της επιχείρησης.

Οι παρακάτω συνήθειες που έχουν οι εργαζόμενοι των ανεπτυγμένων χωρών προέρχονται από αληθινές μαρτυρίες ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σε άλλες χώρες.Τι έχουν λοιπόν οι άλλες χώρες που εμείς οφείλουμε και δικαιούμαστε να έχουμε, αλλά δεν το έχουμε;

Κίνητρα για εξέλιξη

Όταν κάποιος αρχίζει να εργάζεται σε μία εταιρία στο εξωτερικό θα του προσφερθούν πολλά κίνητρα ώστε να κάνει τη δουλειά του σωστά. Είτε αφορούν τις αποδοχές είτε τις διάφορες παροχές τα κίνητρα αυτά θα είναι, εκ του αποτελέσματος, επαρκή ώστε ο εργαζόμενος να αγαπήσει τη δουλειά του και να προσφέρει το 100%. Στην τελική ένας εργοδότης πρέπει επιθυμεί ο υπάλληλός του να είναι ευχαριστημένος, ώστε να συνεχίσει να κάνει το ίδιο καλά την εργασία του.

Μη συμβατικό ωράριο

Στη Σουηδία πέτυχε! Η Σουηδία ρίσκαρε και κατάφερε το 8άωρο να το κάνει 6άωρο ακλουθώντας την εξής λογική. Όταν ένας εργαζόμενος εργάζεται επί 10 ώρες θα χρειαστεί οπωσδήποτε να κάνει διάλλειμα 2 ωρών για να ξεκουραστεί. Επειδή τα διαλείμματα στη Σουηδία γίνονται δύο φορές, ένα το πρωί και ένα το μεσημέρι ( Α!και διαρκούν μία ώρα έκαστο), οι Σουηδοί συνειδητοποίησαν πως ο χρόνος που χάνεται ώσπου να ξαναπροσαρμοστούν οι υπάλληλοι στην εργασία είναι περισσότερος, καθώς έχουν ήδη χαλαρώσει και πρέπει να το πιάσουν πάλι από την αρχή. Έτσι λοιπόν σκέφτηκαν πως καλύτερα κάποιος να δουλεύει 6 συνεχόμενες ώρες, με ένα μικρότερο διάλειμμα, ώστε η ενέργειά του να είναι συνεχής και η αποδοτικότητά του μεγαλύτερη. Αυτό φυσικά δεν έμεινε μόνο στα λόγια, αλλά έγινε και πράξη και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.

Όχι υπερβάλλουσα εργασία γιατί κινδυνεύει η απόδοση

Παρακάτω μία αληθινότατη ιστορία. Γνώρισα μία κοπέλα όπου εργαζόταν σε σπα στην Ελβετία. Τα καλοκαίρια της στην δίμηνη άδειά της επέστρεφε Ελλάδα και συνήθως εργαζόταν σε ένα σπά σε πολύ γνωστό ελληνικό νησί. Ποιες ήταν οι διαφορές; Εκτός φυσικά από οικονομικές, στην Ελβετία δεν της επέτρεπαν να προσφέρει πάνω από τέσσερις θεραπείες, καθώς θα κουραζόταν και δεν θα απέδιδε το ίδιο. Αντίθετα στην Ελλάδα έπρεπε στο 8άωρό της να έχει αντοχές για να κάνει 9! Ουδέν σχόλιο φυσικά.

Εκτιμούν το ταλέντο

Στην Ελλάδα αν έχεις ένα βιογραφικό-σεντόνι δεν θα δυσκολευτείς να τρυπώσεις σε κάποια εταιρία. Στο εξωτερικό μπορεί να μην έχεις βιογραφικό σεντόνι και προσλαμβάνοντάς σε δοκιμαστικά να ανακαλύψουν πως μαθαίνεις πολύ γρήγορα και πως έχεις φυσικό ταλέντο στον τάδε τομέα. Φυσικά και δε θα σε αφήσουν να φύγεις. Το συμφέρον τους είναι να κρατήσουν έναν πολυμήχανο και ευφυή υπάλληλο και όχι κάποιον με master στο τάδε τάδε administration assistant κτλ …

Αλλάζουν ό,τι πρέπει να αλλάξει

Η καρμιριά, με συγχωρείτε για την έκφραση, στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει. Πάμπλουτοι επιχειρηματίες σφίγγονται όταν πρέπει να αγοράσουν νέο εξοπλισμό ώστε να αυξηθεί η παραγωγή ή να επενδύσουν σε νέα projects με πολλές προοπτικές. Στο εξωτερικό αυτά λέγονται ευκαιρίες και δοκιμάζονται ασυζητητί. Ό,τι δεν προχωράει αλλάζει! Αν υπάρχει μία υπόνοια ότι κάτι μπορεί να γίνει πιο εύκολα και γρήγορα εννοείται πως την αφομοιώνουν. Δεν κολλάνε ούτε στα ωράρια, ούτε στους παλιούς τρόπους εργασίας.

Επαρκές προσωπικό για καλύτερη ποιότητα

Εδώ θα μου επιτρέψετε να παρομοιάσω μία εταιρία πχ στο Άμστερνταμ με μία γνωστή μου ταβέρνα. Στην ταβέρνα που λέτε κάθε Σάββατο γινόταν πανικός. Ο κυρ Παναγιώτης όμως (τυχαίο όνομα) δεν ήθελε να προσλάβει και άλλο άνθρωπο γιατί η επιχείρηση είναι οικογενειακή και δεν θα «βγαίνανε» και επίσης η κόρη του είχε αναλάβει το σερβίρισμα, εκείνος έψηνε, ο γιος του έπαιρνε παραγγελίες, η γυναίκα του μαγείρευε κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν να παραγγέλνεις 1 ώρα αφού καθίσεις στο τραπέζι και να τρως 2 ώρες μετά. Θα καταλάβατε όλοι φυσικά ότι αναφέρομαι στην ελληνική λογική, που δεν αφορά μόνο οικογενειακές ταβέρνες αλλά και μεγάλες εταιρίες και το πόσο φειδωλές είναι στην πρόσληψη νέων ατόμων σε σχέση με τις εταιρίες του εξωτερικού που έχουν μάθει εκ πείρας πως όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο.

Αν έχεις ανάγκη να λείψεις λείψε!

Για να λείψει κάποιος στη Σουηδία απλά ενημερώνει ότι δεν αισθάνεται καλά και ο εργοδότης του στέλνει ευχές για γρήγορη και καλή ανάρρωση. Στην Ελλάδα από την άλλη, μία γυναίκα που κυοφορεί θα μείνει στην εργασία της μέχρι να σπάσουν τα νερά και θα γυρίσει με τη ρόμπα του μαιευτηρίου στις περισσότερες εταιρίες, καθώς υπάρχει ο φόβος πως δεν θα βρει τη δουλειά της αν λείψει για περισσότερο από 2 μήνες. Αυτό πραγματικά είναι αρκετά στενάχωρο και όσο χιουμοριστική διάθεση και να έχει το άρθρο πραγματικά όλες οι παραπάνω συμπεριφορές μας θίγουν τόσο σαν πολιτισμό, όσο και σαν ανθρώπους. Πρέπει αυτοί που έχουν ανοιχτό μυαλό να πείσουν και τους υπόλοιπους πως αυτά που πρέπει να αλλάξουν είναι πολλά. Χρειαζόμαστε την αλληλοβοήθεια και την κοινή λογική ώστε να μπορέσουν να καλυτερεύσουν τα πράγματα τόσο για εμάς, όσο και για την εξέλιξη της χώρας.

Συντάκτης: Βασιλική Γεωργαντά,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.