Ξεκινήστε τη νέα χρονιά και τη νέα δεκαετία απαλλαγμένοι από τις κακές σας συνήθειες που σας κρατάνε πίσω. Στο 2ο …
Η συνήθεια σκοτώνει! Μάθε και προφυλάξου!
Η συνήθεια είναι πολύ καλός σιγαστήρας… Μπορεί να σε σκοτώνει αθόρυβα και να μην παίρνεις χαμπάρι.
Με αφορμή το σεμινάριο στη Θεσσαλονίκη για το πώς να κόψουμε τις κακές μας συνήθειες αφιερώνω την έμπνευση της ημέρας σήμερα στις αγαπημένες μας συνήθειες (καλές ή κακές).
Το παράδοξο με τις συνήθειες είναι ότι ενώ ζούμε καθημερινά με αυτές, σχεδόν δεν τις αντιλαμβανόμαστε. Δεν γνωρίζουμε πώς σχηματίζονται, ούτε και ποια είναι η φύση της συνήθειας.
Ο στόχος του σημερινού άρθρου λοιπόν, με τη βοήθεια αποφθεγμάτων από γνωστούς συγγραφείς, είναι να γνωρίσουμε σε βάθος τη φύση της συνήθειας.
1) Το ουράνιο τόξο που διαρκεί πάνω από 15 λεπτά, δεν το προσέχει πια κανείς.- Γκαίτε
Όταν συνηθίζει το μάτι σε κάτι, ακόμα κι αν είναι κάτι τόσο εντυπωσιακό όσο ένα ουράνιο τόξο, πλέον δεν το προσέχει. Η λύση σε αυτό είναι να μάθουμε να ζούμε τη στιγμή, προσέχοντας συνειδητά που είμαστε και τι κάνουμε κάθε στιγμή, με λεπτομέρεια. Τότε θα καταφέρουμε να παρατηρούμε και να δίνουμε σημασία σε κάθε τι όμορφο που έχουμε στη ζωή μας. Άρα η συνήθεια έχει τη δύναμη να μας στερήσει την ομορφιά της ζωής, εφόσον πλέον συνηθίζει το μάτι μας και δεν τη βλέπουμε πια. Θέλει μεγάλη προσοχή αυτό!!!
2) Μου φαίνεται πως το δεύτερο μισό της ζωής ενός ανθρώπου δεν αποτελείται από τίποτε άλλο παρά από τις συνήθειες που μάζεψε στο πρώτο μισό.- Ντοστογιέφσκι
Οι συνήθειες είναι τρόπος μάθησης του ανθρώπου και επιβίωσης. Γλιτώνουμε χρόνο, κόπο και ενέργεια όταν οι συνήθειες εγκαθίστανται στη μνήμη μας και τις κάνουμε αυτόματα. Αυτό θα έλειπε κάθε φορά που ξυπνάμε να πρέπει να σκεφτούμε να βουρτσίσουμε τα δόντια μας!!! Η δύναμη της συνήθειας βοηθάει την καθημερινότητά μας τρομακτικά!
Ωστόσο αυτό το πλεονέκτημα είναι ταυτόχρονα και μεγάλος κίνδυνος, γιατί αν δεν αναθεωρούμε ανά τακτά διαστήματα τις συνήθειές μας μπορεί να καταλήξουμε να τις κουβαλάμε για όλη μας τη ζωή, μόνο και μόνο γιατί κάποτε τις αποκτήσαμε.
Σωστά το τοποθετεί ο Ντοστογιέφσκι, κάπου μέχρι το μισό της ζωής μας έχουμε παγιώσει σχεδόν όλες μας τις συνήθειες. Σίγουρα θέλουμε να μας κυνηγάνε για το υπόλοιπο μισό;
3) Είναι δύσκολο ν’ αφήσεις μια ζωή έντονης ρουτίνας, ακόμα κι αν τη μισείς.- Στάινμπεκ
Όσο εύκολα σχηματίζονται οι συνήθειες, τόσο δύσκολα κόβονται. Από τη στιγμή που θα μπεις σε μια ρουτίνα, και μάλιστα όσο πιο έντονη είναι (π.χ. πιεστική ή με απαιτήσεις), «δένεσαι χειροπόδαρα» σε αυτή, χωρίς να το έχεις καταλάβει. Είναι δύσκολο να αφήσεις μια ζωή έντονης ρουτίνας, ακόμα κι αν τη μισείς, γιατί σε εμποδίζει ο φόβος του αγνώστου.
Κάτι που το ξέρεις, ακόμα κι αν το μισείς, τουλάχιστον το καταφέρνεις. Το έχεις συνηθίσει. Κάτι που δεν γνωρίζεις σε τρομάζει, γιατί δεν ξέρεις αν θα τα καταφέρεις ή αν θα είναι χειρότερα για σένα. Κάπως έτσι μας κρατάνε δέσμιους οι συνήθειες, γιατί «παίζουνε παιχνίδια» στο μυαλό μας. Η μήπως εμείς «παίζουμε παιχνίδια στο μυαλό μας» για να διατηρούμε τις συνήθειές μας;
4) Το να λυπάσαι τον εαυτό σου και την κατάστασή σου δεν είναι απλά χάσιμο χρόνου, αλλά η χειρότερη συνήθεια που θα μπορούσες να έχεις.- Dale Carnegie
Ο άλλος τρόπος με τον οποίο κοροϊδευόμαστε και διατηρούμε τις συνήθειές μας, ακόμα κι όταν μας βλάπτουν, είναι οι δικαιολογίες που λέμε για να χρυσώνουμε το χάπι στον εαυτό μας.
«Δεν φταίω εγώ, φταίει…»,
«Ειλικρινά δεν είναι δικαιολογία…»,
«Μπορώ να το κόψω αλλά δεν το έχω αποφασίσει ακόμα»,
«Είμαι πολύ αδύναμος/η για να …».
Όλες οι παραπάνω δικαιολογίες έχουν ένα και μόνο όφελος- να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα για τις κακές μας συνήθειες και να μας δικαιολογήσουν για την αδυναμία μας να τις κόψουμε. Το να δικαιολογούμαστε όμως είναι η χειρότερη συνήθεια από όλες, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν έχουμε κανέναν τρόπο διαφυγής.
Όσο δικαιολογούμαστε, τόσο μένουμε αγκιστρωμένοι στις κακές μας συνήθειες, γιατί νομίζουμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή. Μόλις επιλέξουμε να «κόψουμε δια ροπάλου» τις δικαιολογίες, τότε θα βρούμε και τη δύναμη να κόψουμε τις κακές μας συνήθειες, εφόσον φυσικά το αποφασίσουμε.
5) Η συνήθεια είναι πολύ καλός σιγαστήρας.- Σάμιουελ Μπέκετ
Για το κλείσιμο διάλεξα έναν αφορισμό του Σάμιουελ Μπέκετ, που είναι τόσο σκληρός που θυμίζει Όσκαρ Ουάιλντ και εξηγεί τη βαθύτερη φύση της συνήθειας. Όπως με έναν σιγαστήρα σκοτώνεις κάποιον χωρίς να ακουστείς, έτσι και οι συνήθειες μπορεί να σε σκοτώνουν αθόρυβα και να μην παίρνεις χαμπάρι.
Για παράδειγμα κάποιος που έχει συνήθεια να θυμώνει εύκολα, σκοτώνει την ψυχική του γαλήνη και τη σωματική υγεία και ταυτόχρονα τη φήμη του, γιατί γίνεται αντιπαθητικός στους άλλους. Όλα αυτά όμως γίνονται αθόρυβα εκείνη τη στιγμή, σαν να έχει σιγαστήρα η συνήθεια. Ωστόσο οι συνέπειες έρχονται και σκάνε με πάταγο πολύ αργότερα, αλλά τότε είναι πολύ αργά πια για να αντιδράσεις.
Επίσης και οι κακές συνήθειες που βλάπτουν την υγεία μας, π.χ. κάπνισμα, αλκοόλ, καθιστική ζωή, μας σκοτώνουν αργά, σταθερά και αθόρυβα. Οι συνέπειές τους δεν είναι ορατές επί τόπου, γι’ αυτό και τείνουμε να τις αγνοούμε. Υπάρχουν ωστόσο, χτίζονται αργά και σταθερά και μια μέρα θα κάνουν την εμφάνισή τους. Αλλά μπορεί να είμαστε ήδη νεκροί και να μην τις δούμε… σαν να μας σκότωσαν με σιγαστήρα.
