Ζωγραφιές με νόημα
Είναι φορές που περπατώντας στη μεγάλη πόλη νιώθω περίεργα βλέμματα να πέφτουν πάνω μου. Και όχι δεν είναι αυτά των περαστικών, άλλωστε ο κόσμος δυστυχώς έχει πάψει να κοιτάζει τους ανθρώπους μες τα μάτια. Είναι τα περίεργα μάτια από κάποια άγνωστα πρόσωπα, πάνω σε κάτι μοναχικούς και παράξενους τοίχους.
Είναι τα πρόσωπα εκείνα που λένε όσα δεν μπορούμε να πούμε εμείς, είναι τα πρόσωπα εκείνα έτσι όπως τα φαντάζονται οι νέοι άνθρωποι, είναι τα πρόσωπα εκείνα που προσπαθούν να μας περάσουν κάποιο μήνυμα και παλεύουν να μείνουν στη μνήμη μας, στην πόλη μας, στις ζωές μας, είναι τα πρόσωπα εκείνα που θαυμάζω για το κουράγιο τους να μένουν εκεί υψώνοντας με ζήλο τη φωνή τους.
Σε κάθε γειτονιά αυτής της πόλης βλέπεις αυτές τις παράξενες ζωγραφιές που οι νέοι ονομάζουν «graffiti» και είναι ο δικός τους τρόπος να εκφράσουν όσα νιώθουν, όσα βλέπουν, όσα φοβούνται, όσα επιθυμούν.
Σκαμμένα πρόσωπα, τεράστια, αστεία, άλλοτε θλιμμένα, άλλοτε θυμωμένα, άλλοτε ανέκφραστα.
Τα βλέπω παντού, έξω από το μετρό, έξω από το σούπερ μάρκετ, έξω από σχολεία, σε παλιά εργοστάσια, σε εγκαταλειμμένα σπίτια, σε πολυκατοικίες, σε μονοκατοικίες, σε σταθμούς.
Κα πίσω από όλα αυτά, η ανάγκη για έκφραση, η ανάγκη για επικοινωνία, η ανάγκη κάποιων, συνήθως νέων σε ηλικία παιδιών, που θέλουν να ακουστούν, να γίνουν ορατοί, να αποκτήσουν δύναμη, να αποκτήσουν ρόλο.
Η λύτρωση της εξομολόγησης
Η έκφραση είναι μια τεράστια μορφή ελευθερίας. Όλοι έχουμε κάτι να εξομολογηθούμε, όλοι θέλουμε να λυτρωθούμε από κάτι, όλοι έχουμε μια ιστορία να πούμε.
Άλλοι την λένε με ένα graffiti, άλλοι με έναν στίχο, με μερικές νότες, μια ζωγραφιά, ένα τραγούδι, ένα σκίτσο.
Ποτέ δεν είναι αργά να δοκιμάσουμε, ποτέ δεν είναι αργά να υψώσουμε τη δική μας φωνή, να πούμε όλα αυτά που θα μας κάνουν να νιώσουμε δημιουργικοί, μικροί καλλιτέχνες, μα πάνω από όλα ελεύθεροι.
Αυτή η πόλη, αυτή η ζωή, είναι γεμάτη από μικρές ιστορίες. Και μερικές από αυτές, αξίζει να τις μάθουμε.
Τις υπόλοιπες, είναι στο δικό μας χέρι να τις δημιουργήσουμε.
Τι λέτε λοιπόν, ξεκινάμε;
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με τον κ. Δασκαλάκη. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»
