Βιετνάμ, η χώρα των χρωμάτων

Χρώμα. Είναι αυτό που ως ταξιδιώτες αναζητούμε για να ξεφύγουμε από το γκρίζο της καθημερινότητας. Αυτή η εξερεύνηση λοιπόν θα σε οδηγήσει στα πέρατα της Ασίας, εκεί όπου μία λωρίδα γης, γνωστή ως Βιετνάμ, μοιάζει έτοιμη να προσφέρει εμπειρίες μοναδικές και αναμνήσεις γεμάτες χρώματα.

Ξεκινώντας από τον βορρά της χώρας και συγκεκριμένα την πρωτεύουσα Ανόι, παθαίνεις το πρώτο πολιτισμικό σοκ. Ήχοι από κόρνες σε κάθε δρόμο και στενό σου τρυπούν τα αυτιά. Άπειρα μηχανάκια μοιάζουν λες και σε κυνηγούν. Μην φοβάσαι, απλά εμπιστέψου τα χρώματα, θα σε βοηθήσουν να χαθείς σε απέραντες αγορές λουλουδιών, τοπικών προϊόντων και γεύσεων. Οι ντόπιοι στήνουν χαμηλά πλαστικά τραπέζια και καρέκλες, φτιάχνοντας αυτοσχέδια μαγαζιά και σου προσφέρουν παραδοσιακό φο (δηλαδή νουντλς με μοσχαρίσιο ζωμό)και φρέσκα σπρινγκ ρολς. Το χαμόγελο τους ζεστό, αληθινό. Οι μυρωδιές έντονες, μεθυστικές. Αδύνατο να αρνηθείς.

Νωρίς το επόμενο πρωί περνώντας από το πάρκο Λι Τάι Το θα ζήσεις την καθημερινότητα των κατοίκων που έχουν πάθος με τη γυμναστική και τις ασκήσεις Τάι Τσι με φόντο τη λίμνη Χουάν Κίεμ—χρώματα γαλήνια σε πλημμυρίζουν. Είναι αυτά που θα σε παρασύρουν σε βουδιστικούς ναούς και παγόδες, αλλά και στον περίφημο Ναό της Λογοτεχνίας.

Σε λίγο τα πάντα αλλάζουν, γίνονται πιο παιχνιδιάρικα, χρώματα πιο ζωηρά, βρίσκεσαι πλέον στην Τρέιν Στριτ, ανυπομονώντας να δεις το τρένο να φτάνει σε απόσταση αναπνοής. Την αναμονή θα γλυκάνει ο καφές από αυγό, μοναδικός στο είδος του. Το τρένο περνά, έφτασε απόγευμα όμως, τα δρομολόγια δεν είναι τακτικά. Σιγά σιγά η νύχτα πέφτει, τα φώτα ανάβουν, η παράδοση σβήνει και το ξέφρενο πάρτι στην Μπιρ Στριτ ξεκινά. Η μπίρα ρέει άφθονη, το χρώμα της χρυσαφί.

Παρόλη τη ζάλη που ίσως να έχεις την επομένη μέρα, δε θα χάσεις την κρουαζιέρα στον κόλπο Χαλόνγκ όπου περισσότερα από 1.600 καταπράσινα νησάκια σε περιμένουν αγκαλιασμένα πάνω σε γαλάζια κύματα. Τα χρώματα ωστόσο αλλάζουν διαρκώς, μενεξεδί το ηλιοβασίλεμα, ασημί το βράδυ. Η θάλασσα, ο ήλιος και το φεγγάρι ζωγραφίζουν.

Άλλη μία μέρα και θα την αφιερώσεις στη περιοχή Νιν Μπιν. Θα σκαρφαλώσεις εκατοντάδες σκαλιά για να μπεις σε ναούς μοναδικούς. Μην ξεχάσεις να κοιτάξεις χαμηλά. Θα αντικρίσεις το ποτάμι, καθώς αυτό διασχίζει ανθισμένα βουνά, σαν ζαλισμένο από τον χορό που κάνουν χιλιάδες νούφαρα και βάρκες πάνω στις όχθες του.

Πλέον τα χρώματα θα σε κατακλύζουν από παντού. Μην προσπαθήσεις να τα αποφύγεις. Αντίθετα, κυνήγησέ τα μέσα από πεζοπορίες στην περιοχή της Σάπα κοντά στα σύνορα της Κίνας. Εκεί θα σε σταματήσουν ντόπιοι για μερικές «σέλφι», η παρουσία σου είναι κάτι πρωτόγνωρο για αυτούς. Και πώς όχι άλλωστε αφού σε αυτά τα μέρη ζουν οι απόκληροι της χώρας. Φυλές Τάι και Χμονγκ επιβιώνουν σε σπίτια χωρίς ρεύμα και νερό, χωρίς τουαλέτες και χώρους υγιεινής. Γυναίκες με καλάθια στην πλάτη και μωρά στην αγκαλιά καλλιεργούν απέραντες φυτείες ρυζιού—εικόνες που μένουν χαραγμένες στη μνήμη.

Εξουθενωμένος πλέον από την πεζοπορία θα περάσεις το βράδυ σε μία οικογένεια ντόπιων, πίνοντας κρασί ρυζιού και ακούγοντας παραδοσιακά τραγούδια. Τα χρώματα αυθεντικά, ανεξίτηλα στον χρόνο. Ο βορράς σου άνοιξε την όρεξη. Ώρα για τη συνέχεια…

Δείτε ακόμα: Oι top εξωτικοί προορισμοί για να κάνουμε το χειμώνα… καλοκαίρι

Μέσα σε ένα νυχτερινό λεωφορείο θα βρεθείς στην αρχαία πόλη Χόι Αν στα κεντρικά της χώρας. Η δίψα σου για το ένδοξο παρελθόν θα σε οδηγήσει σε αξιοθέατα εκατοντάδων ετών. Το παρόν ωστόσο μοιάζει εξίσου σαγηνευτικό. Ειδικότερα το σούρουπο, όταν το βαθύ μπλε κυριαρχεί στα υδάτινα κανάλια της πόλης. Γύρω τους, χάρτινα φαναράκια κρεμασμένα στα μπαλκόνια τρεμοπαίζουν στο απαλό άγγιγμα του ανέμου. Πλανόδιοι πωλητές στον καθημερινό τους αγώνα. Κάπου εκεί κι εσύ, χαμένος σε συναισθήματα και εικόνες.

Θα είσαι πλέον έτοιμος για την τελευταία στάση του ταξιδιού. Εκεί στο νότο, που μονάχα ένα χρώμα κυριαρχεί…

Το κόκκινο. Η Χο Τσι Μιν, γνωστή ωστόσο ακόμη και ως Σαϊγκόν έχει κάθε απόχρωση του κόκκινου στην καρδιά της. Στον κόσμο των backpackers, το κόκκινο σημαίνει αμαρτία και ξέφρενη διασκέδαση. Στο Μουσείο Πολέμου, γίνεται αίμα και αναμνήσεις—μία εμπειρία για γερά και μόνο στομάχια. Το ίδιο και οι υπόγειες σήραγγες Κού Τσι, όπου θα σου κοπεί η ανάσα αν επιχειρήσεις να τις διασχίσεις έστω και μερικά μέτρα. Κι όμως, εδώ νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ. Φταίει το κόκκινο, η φλόγα του πάθους και της ζωής.

Το ταξίδι φτάνει προς το τέλος. Τα χρώματα γέμισαν την ψυχή και την καρδιά. Ίσως τώρα να νιώσεις έτοιμος να επιστρέψεις προς το γκρίζο. Ίσως πάλι όχι. Μην απογοητεύεσαι. Το Βιετνάμ θα είναι πάντα εκεί, έτοιμο να σου διηγηθεί καινούργιες ιστορίες. Ιστορίες γραμμένες με χιλιάδες χρώματα.

Συντάκτης: Βαγγέλης Πριλίγκος,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.