Η ευτυχία δεν προϋποθέτει πάντα να είμαστε μαζί με άλλους ανθρώπους. Το να περνάτε όμορφα μόνοι σας είναι σημαντικό για …
Βγαίνω solo. Ταμπού και κοινωνικά trends
Δεν είναι διαθέσιμη η παρέα; Μην τα παρατάς και δοκίμασε το solo outing.
Συνήθως, το ζήτημα και η ερώτηση προς εαυτόν «Να βγω μόνος;» είναι κάτι που πρωτοεμφανίζεται στη ζωή μας, γιατί το φέρνουν οι περιστάσεις. Τι εννοώ; Συνήθως εκεί γύρω στα 35-40, που οι μισοί φίλοι έχουν ήδη κάνει οικογένεια, οι λοιποί έχουν σχέση ενώ εσύ είσαι single και χωρίς κάποια κολλητή παρέα, τις περισσότερες ώρες της ημέρας διερωτάσαι ακριβώς αυτό το ερώτημα: «Να βγω solo;»
Δείτε επίσης: 7 άβολες ερωτήσεις που θα σε αναγκάσουν να σκεφτείς τη σχέση σου με τον εαυτό σου
Η σωστή ερώτηση δεν θα έπρεπε να είναι «Να βγω μόνος», αλλά αντίθετα «γιατί όχι;».
Έχεις βρει την αγαπημένη σου ταινία στο σινεμά; Το αγαπημένο σου εστιατόριο έχει σίγουρα κάποιο ευφάνταστο πιάτο ημέρας; Μήπως είναι πρωί, κανείς απ’ τους φίλους σου δεν έχει ξυπνήσει και θες να πας για έναν καφέ, τέλος πάντων; Να η ευκαιρία!
Αν κρίνω απ’ τα κοινωνικά trends -ήτοι απ’ ότι βλέπω κοινωνικά τριγύρω μου- δεν χρειάζεται να διερωτάσαι καν. Η εποχή που το solo outing ήταν ταμπού έχει περάσει ανεπιστρεπτί!
Θα τολμούσα να προτείνω το solo ραντεβού ακόμα και όταν δεν το δημιουργούν αναγκαστικά οι περιστάσεις. Γιατί όχι; Βάλε ραντεβού στο ημερολόγιό σου και αν δεν θες, τότε αυθόρμητα εξόρμησε στα θερινά, τα αγαπημένα σου εστιατόρια ή καφέ!
Είναι πολλά αυτά που κερδίζει κανείς βγαίνοντας μόνος. Κατ’ αρχάς πολύ σοφά έχουν πει, ότι με το να περνά κανείς χρόνο μόνος, ωριμάζει αφενός και αφετέρου προσφέρεται όλη εκείνη η «μαγιά» για να προετοιμαστεί κανείς για να κοινωνικοποιηθεί ή να γεμίσει όλα εκείνα τα ψυχολογικά κενά και να καταστήσει εαυτόν πιο έτοιμο, ολοκληρωμένο και φιλοσοφημένο στις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Το να βγαίνω μόνος σημαίνει, ότι αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου, αλλά συγχρόνως, δεν κλείνω την πόρτα σε ερεθίσματα και νέες παραστάσεις εν αντιθέσει με το να μένω σπίτι μόνος που και αυτό αποτελεί χρόνος για τον εαυτό μας, αλλά συνήθως όχι με νέες παραστάσεις.
Πόσο σημαντικό όμως είναι να αφιερώνουμε χρόνο για τον εαυτό μας; Θα έλεγα εξαιρετικά σημαντικό, διότι μας ολοκληρώνει, μεστώνει, ανανεώνει και αναπτύσσει ως προσωπικότητες. Μας κάνει πιο ενδιαφέροντες, πιο ώριμους, πιο έτοιμους για νέα κοινωνικοποίηση. Μας βγάζει το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας.
Προτείνω λοιπόν, όχι κενά στο ημερολόγιό μας με απραξία ή αεργία. Αντ’ αυτού, όταν οι περιστάσεις δεν ευνοούν την παρέα, εμπρός για solo ραντεβού, σε ένα απ’ τα όμορφα καφέ στη γειτονιά, στο αγαπημένο μας εστιατόριο ή για σινεμά. Είναι κρίμα να χάσουμε την ταινία που έχει διεγείρει το ενδιαφέρον μας.
