Έχετε αναρωτηθεί ποτέ εάν οι πεποιθήσεις μας για το διάβασμα και για διάφορες έννοιες που συνδέονται με αυτό, όπως η …
Υπάρχουν μαθητές «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» και «βαρετά μαθήματα»;
Οτιδήποτε μαθαίνουμε γύρω μας- ακόμα και τα όσα μαθαίνουμε για τον εαυτό μας- συνδέονται με το περιβάλλον στο οποίο δρούμε και επικοινωνούμε. Οι πηγές μας, έχουν άλλες πηγές και η γνώση οικοδομείται, όχι μόνο από την μαθησιακή διαδικασία, αλλά και από την καθημερινή μας εμπειρία και αλληλεπίδραση.
Παλιότερα συνηθιζόταν σε μία σχολική τάξη, ο δάσκαλος να κατέχει γνώσεις για ένα συγκεκριμένο γνωστικό πεδίο, και να προσπαθεί να μεταδώσει τις γνώσεις αυτές στους μαθητές, μέσω μεθόδων εκμάθησης που απευθύνονταν στην ολομέλεια της τάξης. Την εποχή εκείνη, όποιον-α δεν συμμορφωνόταν με τους προκαθορισμένους κανόνες και δεν φαινόταν να μπορεί να καταλάβει τα λεγόμενα του δασκάλου, την-τον θεωρούσαν ως “ανεπίδεκτη-ο μαθήσεως”. Πλέον, οι οδηγοί σπουδών εκπαιδευτικών έχουν αλλάξει, και προωθούν τις διαθεματικές δραστηριότητες και την βιωματική, ενεργητική μάθηση.
Στη σύγχρονη εποχή δηλαδή, ένας εκπαιδευτικός γνωρίζει καλά πως, ενώ η τάξη λειτουργεί αρμονικά σαν σύνολο και οι αποφάσεις είναι κοινές και κοινώς αποδεκτές, κάθε μαθητής, όχι μόνο διαθέτει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (ιδιοσυγκρασία και παραστάσεις από την οικογένεια και τους φίλους ως τότε), αλλά έχει και ξεχωριστές μαθησιακές ανάγκες.
Εν ολίγοις, κάθε παιδί, έχει τους δικούς του ρυθμούς μάθησης. Επομένως, κατά τον σχεδιασμό των εκπαιδευτικών μας δραστηριοτήτων/ του πλάνου μας, οφείλουμε να συμπεριλαμβάνουμε τις ανάγκες κάθε παιδιού και να εκμεταλλευόμαστε θετικά τις δεξιότητες όλων, έτσι ώστε η μάθηση να επιτυγχάνεται με τρόπο που ευνοεί το ατομικό και το κοινό καλό.
Δεν γίνεται ένας μαθητής πια να χαρακτηρίζεται ως “ανεπίδεκτος μαθήσεως”. Μπορεί να έχει κάποια μαθησιακή δυσκολία, για την οποία υπάρχει εκπαιδευτικός με ειδική κατάρτιση. Μπορεί στο ιστορικό του παιδιού να εντοπίσουμε πληροφορίες που θα μάς βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τις ως τώρα παραστάσεις του, και να το προσεγγίσουμε με τον ιδιαίτερο τρόπο που χρειάζεται. Κάθε μαθητής μπορεί να μάθει, εφόσον υπάρχει κίνητρο για μάθηση, περιβάλλον κατάλληλα διαμορφωμένο και ένας εκπαιδευτικός- καθοδηγητής, ο οποίος συμβάλλει στην διαδικασία της μάθησης, δεν μεταδίδει γνώσεις.
(διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στην επόμενη σελίδα)




























