“Υμνοι εναντίον γυναικών”
Το πρώτο που εξιτάρει τον αναγνώστη που πιάνει στα χέρια του το βιβλίο διηγημάτων του Πάνου Θεοδωρίδη «Ύμνοι εναντίον γυναικών» (εκδόσεις Ιανός) είναι ο… αντιφατικός τίτλος του. Ένας ύμνος δεν στρέφεται εναντίον κάποιου, αλλά υπέρ του. Κι όμως, στην πορεία των σελίδων διαπιστώνουμε ότι πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό: Μία τραμπάλα, μια διελκυστίνδα ανάμεσα σε καλό και κακό, αποτυπωμένη σε δεκάδες περιστατικά χαρακτηριστικών δειγμάτων του γυναικείου κόσμου, οι οποίες πέρασαν από τη ζωή του.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η γλώσσα που μεταχειρίζεται ο συγγραφέας. Μια γλώσσα γλαφυρή, με λέξεις χαρακτηριστικές μικρασιάτικες, με ύφος σκαμπρόζικο και παιχνιδιάρικο, με το οποίο εκφράζει τον «άοπλο σαρκασμό» του, όπως ο ίδιος υποστηρίζει. Ύφος που σε παρακινεί να γυρίσεις την επόμενη σελίδα, να βυθιστείς στην επόμενη διασκεδαστική μεν, διδακτική δε, ιστορία.
Ο Πάνος Θεοδωρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά, εκεί βρίσκεται και ο φυσικός χώρος που αποτυπώνει στα διηγήματά του. Σπούδασε αρχιτεκτονική και συντήρηση μνημείων, συνεργάστηκε με πολλές εφορείες αρχαιοτήτων και αρχαιολογικές αποστολές και υπηρέτησε την αρχαιολογική υπηρεσία, απ’ όπου παραιτήθηκε το 1986. Ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τα γράμματα, το θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση με μεταφράσεις, στίχους, ποιήματα, διηγήματα, κριτικές και σχόλια σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και τέσσερα πεζογραφήματα.
