Το Θαύμα: Μια ταινία τομή στη σύγχρονη πραγματικότητα

Η ταινία «Το Θαύμα» πρωτοεμφανίστηκε στις κινηματογραφικές οθόνες το 2017 σε σκηνοθεσία του Στίβεν Τσμπόσκι, αποτελώντας γροθιά στο στομάχι της μεγάλης οθόνης. Πρόκειται για μια έγχρωμη δραματική ταινία, αμερικάνικης παραγωγής με πρωταγωνίστρια την αγαπημένη όλων μας, Τζούλια Ρόμπερτς. «Το Θαύμα» είναι μια ταινία που βασίζεται στο bestseller  βιβλίο της R. J. Palacio και πραγματεύεται ένα ταμπού των σημερινών κοινωνιών, τον αποκλεισμό των διαφορετικών ανθρώπων.

Το περιεχόμενο της αφορά ένα δεκάχρονο αγόρι, το οποίο διαφέρει εξωτερικά από όλα τα υπόλοιπα παιδία της ηλικίας του. Ο μικρός Όγκι, τον οποίο υποδύεται ο χαρισματικός Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, έχει ως σήμα κατατεθέν του την ακραία παραμόρφωση του προσώπου του. Τι θα συμβεί όμως όταν θα αναγκαστεί να αφήσει πίσω του την κατ’ οίκον διδασκαλία και θα πρέπει να επιστρέψει στο φυσικό περιβάλλον όλων των μαθητών, το σχολείο;

Η ταινία πραγματεύεται τον σχολικό εκφοβισμό που μπορεί να υποστεί οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν χωρά στον κανονικότητα και τη μαζικοποίηση που γεννά η σύγχρονη κοινωνία.  Ο νεαρός Όγκι θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο φόβο του, τους ανθρώπους. Η διαφορετικότητά του είναι εκείνη που τον καθιστά ανεπιθύμητο, με αποτέλεσμα να αποδεχτεί την απομόνωση μέσα σε έναν τόσο γεμάτο κόσμο και να στερηθεί ένα από τα πολύτιμα αγαθά των ανθρώπων, τη φιλία.

Ο Όγκι επιστρέφοντας και πάλι στο σχολείο αποφασίζει να φορέσει ένα μεγάλο κράνος που θα κρύψει την ιδιαιτερότητα του προσώπου του. Τα υπόλοιπα παιδιά θα τον αντιμετωπίσουν με τον πιο σκληρό τρόπο, προσάπτοντάς του υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και πολλές φορές κοροϊδεύοντάς τον ακόμα και με ακραίο τρόπο. Ο μικρός Όγκι θα αναγκαστεί να βγει από το κλουβί του και να αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο με όλη του τη δύναμη. Σταδιακά θα ανακαλύψει πως η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχτεί στην αγκαλιά της τους ανθρώπους που θα της αφήσουν ένα διαφορετικό και ξεχωριστό στίγμα. Μέσα από την ιστορία του, τον εσωτερικό του πόλεμο και τις δοκιμασίες που θα περάσει σε μια τόσο ευαίσθητη ηλικία, θα γίνει έμμεσα λόγος για το ποια είναι στα αλήθεια η κοινωνία, ο κόσμος και ο άνθρωπος και με ποιον τρόπο μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά. 

Ταυτόχρονα λόγος γίνεται και για την μητρική αγάπη και τη γονεϊκή συμμετοχή σε μια κατάσταση εκφοβισμού που ακροβατεί ανάμεσα στην υπομονή και το ψυχικό ξέσπασμα. Η μητέρα του Όγκι, η Ιζαμπέλ, την οποία υποδύεται η Τζούλια Ρόμπερτς, θα περάσει από τα δικά της κύματα, βιώνοντας τον πόνο μιας μητέρας που παρατηρεί τον φόβο και τον ψυχολογικό πόλεμο που αναγκάζεται να ζήσει το παιδί της. Ο Όγκι δεν γίνεται αποδεκτός σε καμιά παρέα, προσθέτοντας σκέψεις τρόμου στη νεαρή μητέρα του. Η μητρική αγάπη και προστασία θα έρθει σε ρήξη με την υγιή ανατροφή ενός τόσο ιδιαίτερου παιδιού. 

Ο μικρός Όγκι θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει μοναχός του τις δυσκολίες που δημιουργεί η σημερινή πραγματικότητα προκειμένου να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του. Η μητρική δύναμη δοκιμάζεται σε μια ταινία που θέτει τα πιο ευαίσθητα θεμέλια της μεγαλύτερης μορφής αγάπης, της μητρικής αγάπης. Η Ιζαμπέλ παρατηρεί από μακριά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο γιός της προσπαθώντας να παραμείνει στυλοβάτης του παιδιού της, την ίδια στιγμή που μέσα της καταρρακώνεται και καλείται να αντιμετωπίσει τους δικούς της ξεχωριστούς φόβους. Ορθώνει το ανάστημά της, προκειμένου να ανακαλύψει τις πιο βαθιές δυνάμεις της και τις αντοχές που δεν είχε καταλάβει ποτέ άλλοτε ότι διαθέτει. 

Μια σημαντική αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην αδερφή του Όγκι, την Βία, η οποία επηρεάζεται και εκείνη ως μέλος της οικογένειας από την αναπηρία του αδερφού της. Η Βία δεν σταματά στιγμή να δείχνει την απέραντη αγάπη της στον αδερφό της. Η νεαρή κοπέλα, μερικά χρόνια μεγαλύτερη από τον Όγκι, περνάει τα δικά της κύματα, καθώς αντιμετωπίζει και εκείνη εν μέρει την αρνητική κριτική από τον περίγυρό της. Αυτό που είναι σημαντικό και αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως αποδέχεται τον αδερφό της ανεξάρτητα από την αναπηρία του και στέκεται στο πλάι του δίνοντας το παρόν σε κάθε δυσκολία που εμποδίζει τον δρόμο του. Η ίδια η Βία δείχνει με το δικό της τρόπο πως δεν τρέφει καμιά ντροπή και συστολή για τον αδερφό της. Είναι ένας δυναμικός χαρακτήρας που στέκεται αγέρωχη εμπρός σε κάθε κακοήθη άποψη για την οικογένειά της. 

Μια σκηνή η οποία αποτέλεσε τομή σε όλη τη διάρκεια εξέλιξης της ταινίας ήταν όταν ο νεαρός Όγκι πληγωμένος από την εχθρότητα και την σκληρή αντιμετώπιση που εισέπραττε από τους συμμαθητές του, απευθυνόμενος στη μητέρα του, τη ρωτά αν τελικά ο ίδιος αξίζει την αγάπη και αν εκείνη τον αγαπά πραγματικά. Είναι φανερό πως το ευαίσθητο αυτό παιδί έχει νιώσει τον πόνο και έχει αποδεχθεί τις κακόβουλες στάσεις των υπόλοιπων παιδιών, καταρρίπτοντας μέσα του ακόμα και το βασικότερο των δικαιωμάτων του, αυτό της αγάπης. Η σκηνή με την αγάπη της Ιζαμπέλ να είναι διάχυτη, φέρνει δάκρυα στα μάτια των θεατών της ταινίας. Το βασικότερο νόημα της σκηνής βρίσκεται συμπυκνωμένο στα λόγια του μικρού Όγκι «Με αγαπάς επειδή είμαι παιδί σου και όχι επειδή είμαι εγώ…» και στης Ιζαμπέλ «Σε αγαπώ γιατί είσαι εσύ!». Παρακολουθούμε όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα τα οποία περνάνε εμπρός μας το ένα μετά το άλλο, παρασύροντας και εμάς στο τρένο του ποικίλου συναισθηματισμού της ταινίας που μας προκαλεί ανατριχίλα και μας υπενθυμίζει την πολυχρωμία της ανθρώπινης ψυχής και του νου. 

Πρόκειται λοιπόν, για μια δραματική ταινία- πομπό, που έχει πολλά να δώσει στους ανοιχτούς σε νέες και πρωτοποριακές ιδέες δέκτες και φυσικά αποτελεί ένα βήμα παρακάτω για την ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι σε ανθρώπους με αναπηρίες. 

<<Το θαύμα>> αποτελεί ένα κομμάτι της ανθρώπινης πραγματικότητας και δεν έχει παρά να ωφελήσει το κοινό του και να δώσει τις κατάλληλες βάσεις για την αλλαγή της κοινωνίας σε θέματα κοινωνικά και πάνω από όλα ανθρωπιστικά. 

Συντάκτης: Σοφία Σιμέλα Θωίδη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.