Οι «Μικροί Αναγνώστες εν δράσει» παρουσιάζουν αυτή τη φορά ένα ακόμη παραμύθι του δημοφιλούς ψυχιάτρου Χόρχε Μπουκάι. Αυτή τη φορά …
Το παραμύθι της μοναξιάς
«Το παραμύθι της μοναξιάς», ένας ποιητικός διάλογος για αυτά που μπορεί να φαίνονται όμοια, αλλά να είναι και διαφορετικά, για τη ζεστασιά της παρουσίας του άλλου, αλλά και την ανάγκη της αλληλοκατανόησης. Ένα βιβλίο, χωρίς ηλικιακό όριο, για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Λίγο καιρό πριν, ενώ χάζευα την αρχική μου σελίδα στον υπολογιστή, το μάτι μου έπεσε πάνω σε μια εικόνα με τον όρο “Psithurism” , ο οποίος χρησιμοποιείται για να περιγράψει ουσιαστικά το θρόισμα των φύλλων στα δέντρα, καθώς τα λυγάει ο άνεμος.
Λίγες μέρες μετά, κατά την καθιερωμένη μου περιπλάνηση ανάμεσα στα ράφια του αγαπημένου μου βιβλιοπωλείου, ο ιδιοκτήτης του με βρήκε και μου έδωσε ένα παραμύθι, λέγοντάς μου ότι είναι σίγουρος πως αυτό είναι που ψάχνω να βρω τόση ώρα. Πράγματι, μόλις το πήρα στα χέρια μου και το ξεφύλλισα ήταν σαν να μεταφέρθηκα στην καρδιά κάποιου δάσους, τριγυρισμένη από τους κελαηδισμούς των πουλιών και τους «ψίθυρους» των φύλλων. Τότε βρέθηκα μάρτυρας σε μια ιδιότυπη συνομιλία ανάμεσα σε ένα δέντρο φυλλοβόλο και ένα αειθαλές ∙ τόσα χρόνια ζουν το ένα πλάι στο άλλο, αλλά και χώρια, τόσο ανόμοια, αλλά και τόσο όμοια ταυτοχρόνως… Αυτό που τα χωρίζει; Μάλλον οι διαφορές τους ή και ίσως η μοναξιά τους. Αυτό που τα κάνει ίδια; Η ανάγκη τους να ορθώσουν απέναντι στη μονοτονία της μοναξιάς μια γέφυρα επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης.
Τα δυο τους συζητούσαν για τις δυσκολίες του καιρού, το χιόνι του χειμώνα και την ορμή του ανέμου, αλλά και για τα όπλα που έχουν απέναντί τους. Μίλησαν ακόμη για τη γέννα των αλλαγών, τη χαρά της αναγέννησης την άνοιξη, το φόβο, τη μοίρα, αλλά και για τον αμετάβλητο πολλές φορές χαρακτήρας του γήρατος. Και κάπου εκεί το φυλλοβόλο δέντρο έκανε μια πρόταση στο αειθαλές ∙ να προσπαθήσουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, ώστε να ανταπεξέλθουν μαζί απέναντι στις αδυναμίες τους. Τότε ήταν σαν να αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια μου το νόημα της ζωής.
Όλα αυτά εκτυλίσσονται στον μαγικό κόσμο του βιβλίου παιδικής λογοτεχνίας «Το Παραμύθι της Μοναξιάς» του συγγραφέα Κυπαρρίση Πάνου, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. Στο μαγικό κόσμο του κυρίου Κυπαρρίση, τα δέντρα έχουν αισθήσεις, σκέψεις, συναισθήματα ακόμη και ομιλία. Γεννιούνται, μεγαλώνουν, γερνούν και πεθαίνουν ακολουθώντας τον κύκλο της ζωής τους κατά τρόπο όμοιο με αυτό του ανθρώπου.
Μέσα λοιπόν από τον ποιητικό λόγο του συγγραφέα και την εικονογράφηση της Μαρίνας Δημοπούλου, προσφέρεται στον αναγνώστη με απλότητα και αμεσότητα μια αλληγορία σχετικά με τη μοναξιά, την αποξένωση που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος, αλλά και με τη δύναμη της συντροφικότητας, της συνεργασίας και της ωφέλειας που μπορεί να κρύβει μέσα της μια υποχώρηση.
Οι αφαιρετικές κατά στιγμές, γεμάτες κίνηση και όνειρο, πινελιές της εικονογράφου συνδυάζονται αρμονικά με το λυρικό λόγο του συγγραφέα δημιουργώντας ένα τρυφερό και χαριτωμένο παραμύθι, το οποίο φανερώνει στον αναγνώστη του τη σπουδαιότητα του διαλόγου και της ένωσης για την αντιμετώπιση των δυσκολιών, ακόμα και όταν πρόκειται για ένα αντιμαχόμενο ζεύγος.
Ένα παραμύθι, ένας γλυκύς ερεθισμός των αισθήσεων, χωρίς ηλικιακούς περιορισμούς!
