Το Μουσείο Δασικής Ιστορίας Μαινάλου
Το Μουσείο Δασικής Ιστορίας στο Μαίναλο, προσφέρει την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να ανακαλύψουν τα πρώτα βήματα βιομηχανικής εξέλιξης της συγκεκριμένης περιοχής. Πρόκειται για το παλιό εργοστάσιο υλοτομίας στο Χρυσοβίτσι Αρκαδίας, μια επιχείρηση που λειτουργούσε με πλήρως «αειφορικό» τρόπο. Για το μουσείο, την ιστορία και τη λειτουργία του, μιλάει στο flowmagazine.gr ο προϊστάμενος Τουρισμού του Δήμου Τρίπολης, κ. Θεόδωρος Τσάμης.
Το μουσείο βρίσκεται μόλις 22χλμ. μακριά από την πόλη της Τρίπολης. Είναι αρκετά εύκολο να το επισκεφθείτε με αυτοκίνητο ή λεωφορείο ενώ σημαντικό είναι πως σύμφωνα με τον κ. Τσάμη «Είναι προσβάσιμο και σε άτομα με ειδικές ανάγκες καθώς υπάρχουν οι ανάλογες μπάρες». Για την επίσκεψή σας πρέπει να έχετε επικοινωνήσει πρώτα με το δήμο, καθώς δυστυχώς το μουσείο δεν ανοίγει σε μόνιμη βάση. Σημαντικό είναι πως οι επισκέπτες δεν πληρώνουν κάποιο αντίτιμο.
Την ξενάγηση πραγματοποιούν υπάλληλοι του δήμου. «Ερχόμενος ο επισκέπτης, θα μάθει για την ιστορία του τόπου και τη δασική εκμετάλλευση. Αυτό που ενθουσιάζει τους επισκέπτες, εκτός του ότι βλέπουν το χώρο εκμετάλλευσης πρωτογενών υλικών, είναι ο τρόπος λειτουργίας του εργοστασίου, που κινούταν εξ ολοκλήρου με ατμό» αναφέρει στο flowmagazine.gr ο Θεόδωρος Τσάμης. Οι μόνες παρεμβάσεις που έχουν γίνει στο χώρο είναι τα banner για την επεξήγηση κάθε εργαλείου και τμήματος του εργοστασίου. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης προβάλλεται βίντεο για την εκμετάλλευση του ξύλου και τη διαδικασία υλοτομίας από την αρχή ως το τέλος, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο.
Το συγκεκριμένο εργοστάσιο ξύλου λειτουργούσε πριν 70 χρόνια ως άλλη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Συγκεκριμένα όποια σκουπίδια ή πριονίδια υπήρχαν, λειτουργούσαν ως καύσιμο για την ατμομηχανή που έδινε κίνηση στα μηχανήματά του. Ο κ. Τσάμης μας λέει χαρακτηριστικά «Όλο το εργοστάσιο κινούταν με ατμό. Ήταν μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση και έδινε ζωή στα ορεινά χωριά της περιοχής». Αξίζει να σημειώσουμε πως το εργοστάσιο παράλληλα με το σκοπό δημιουργίας του κατέληξε να δίνει ενέργεια για ηλεκτρικό ρεύμα στο χωριό Χρυσοβίτσι περίπου το 1940. Το γεγονός αυτό είναι εντυπωσιακό εάν αναλογιστούμε πως στα υπόλοιπα χωριά το ηλεκτρικό ρεύμα ήρθε 25 χρόνια αργότερα.
Η πληθώρα των επισκεπτών του μουσείου είναι σχολεία και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Οι επισκέπτες μπορούν να συνδυάσουν την επίσκεψή τους στο μουσείο με δραστηριότητες στο Μαίναλο όπως διαδρομές με ποδήλατο, πεζοπορία, ορειβασία και άλλα.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το μουσείο, το Μαίναλο και την επίσκεψή σας, κάντε κλικ εδώ.
