Τηλεκπαίδευση: Ευκαιρία αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών στη δημόσια εκπαίδευση με αφορμή την επιδημία του κορονοϊού

Ο νέος κορονοϊός έχει πλέον αλλάξει ριζικά τη ζωή όχι μόνο των κατοίκων της Ελλάδας αλλά και όλου του κόσμου. Παρά τις επιπτώσεις που επιφέρει και πρόκειται να επιφέρει στο μέλλον, το ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται μπροστά σε μία νέα ευκαιρία. Και αυτή δεν είναι άλλη από την εισαγωγή και αξιοποίηση των ψηφιακών εργαλείων στη δημόσια εκπαίδευση.

Πιο αναλυτικά, η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως έχει ήδη ανακοινώσει πως ξεκινά άμεσα η τηλεκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αυτή θα πραγματοποιείται τόσο με σύγχρονες, όσο και με ασύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας. Ψηφιακές πλατφόρμες για τη διδασκαλία των μαθημάτων σε πραγματικό χρόνο, βιντεοσκοπημένα μαθήματα, που θα επιτρέπουν στους εκπαιδευόμενους να τα παρακολουθούν όποια ώρα επιθυμούν, διαδραστικά βιβλία είναι μερικά μόνο από τα εργαλεία που έχουν στη φαρέτρα τους ο εκπαιδευτικός και ο μαθητής. Τα ψηφιακά αυτά εργαλεία, όμως, είναι απαραίτητο να εξακολουθούν να βρίσκονται στη διάθεσή τους και μετά το πέρας της επιδημίας.

Νέες εκπαιδευτικές δυνατότητες

Όταν ένας μαθητής δεν θα είναι σε θέση να μεταβεί στο σχολείο, θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τα μαθήματα που έχασε, αφού αυτά θα είναι βιντεοσκοπημένα. Από τη συγκεκριμένη δυνατότητα θα ωφεληθούν συνάμα και οι μαθητές της επαρχίας, λαμβάνοντας υπ’ όψη αφενός ότι η πρόσβαση αρκετών στα σχολεία καθίσταται δύσκολη, αφετέρου ότι το εκπαιδευτικό προσωπικό πολλές φορές δεν επαρκεί ή δεν είναι διαθέσιμο κατά την έναρξη του σχολικού έτους. Ταυτόχρονα, η βιντεοσκόπηση των μαθημάτων προσφέρει την ευκαιρία στους διδασκόμενους να παρακολουθήσουν εκ νέου την παράδοση, προκειμένου να την κατανοήσουν πληρέστερα ή να προετοιμαστούν πιο κατάλληλα για ένα διαγώνισμα.

Οι δυνατότητες όμως δεν περιορίζονται εκεί. Η σταδιακή εξοικείωση με τη χρήση των νέων τεχνολογιών μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Συγκεκριμένα, έχει την ευκαιρία να ξεφύγει από τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας και τον αναχρονιστικό τρόπο μάθησης, αυτόν της αποστήθισης, ο οποίος δεν ευνοεί την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Ο μαθητής του 2020 είναι απαραίτητο να διδάσκεται πώς να μαθαίνει και να αναζητά μόνος του τη γνώση.

Πολύτιμος σύμμαχος είναι η τεχνολογία και η χρήση ψηφιακών εργαλείων και κατά τη διάρκεια της δια ζώσης διδασκαλίας. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά δύο παραδείγματα. Το πρώτο αφορά τους διαδραστικούς πίνακες, οι οποίοι μπορούν να κάνουν το μάθημα πιο ενδιαφέρον για τον μαθητή. Η χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και η αναζήτηση μέσω αυτού αξιόπιστων πηγών θα δώσει την ευκαιρία στον διδασκόμενο, με τη βοήθεια του καθηγητή του, να κρίνει και να αξιολογεί τις πηγές που διαβάζει στο διαδίκτυο, αντιλαμβανόμενος, παράλληλα, πως το σχολικό βιβλίο ούτε είναι «αυθεντία», ούτε του παρέχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις.

Τα παραπάνω αφορούν μερικά μόνο παραδείγματα των ευκαιριών που προσφέρονται στο ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, τον διδάσκοντα και τον μαθητή. Σε αυτήν την πρωτόγνωρη πρόκληση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, είναι απαραίτητο να δούμε τις θετικές πλευρές που μπορεί αυτή να έχει και να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τους νέους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μας.

Συντάκτης: Μαριαλένα Αλεξιάδη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.