Τι με εμποδίζει να χωρίσω;

Μπορεί να σκέφτεσαι ακόμα τις πρώτες μέρες της γνωριμίας σας και να σε κάνουν να χαμογελάς, όμως πλέον η τωρινή κατάσταση της σχέσης σας δεν σου προκαλεί τα ίδια ευχάριστα συναισθήματα. Μπορεί αυτό το άτομο να μην ήταν αυτό που σου έδειχνε ή αυτό που εσύ περίμενες, μπορεί η φλόγα με τον καιρό να ατόνησε ή μπορεί πλέον να βρίσκεστε σε διαφορετική φάση στη ζωή σας. Ό,τι από τα παραπάνω κι αν ισχύει έχεις αντιληφθεί ότι η σχέση σου έχει προβλήματα, έχεις συζητήσει και έχεις προσπαθήσει να τα επιλύσεις, αλλά οι προσπάθειές σου δυστυχώς δεν καρποφόρησαν. Οπότε συνειδητοποιείς ότι πλέον η καλύτερη λύση και για τους δυο σας είναι ο χωρισμός. 

Το έχεις αποφασίσει, ωστόσο για κάποιους λόγους κάτι σε εμποδίζει να το ξεστομίσεις στον/στη σύντροφό σου, ή κατάφερες να του/της εκφράσεις την επιθυμία σου, αλλά αυτός/ή προσπάθησε να σου αλλάξει γνώμη. Και εσύ δέχθηκες, παρ΄ότι στην πραγματικότητα ένιωθες ότι και αυτή η προσπάθεια θα είναι ατελέσφορη. Μετά από αυτά, κάθεσαι λίγο και προσπαθείς να δώσεις μία απάντηση στον εαυτό σου, τι σε εμποδίζει να χωρίσεις, παρ΄ότι μέσα σου το έχεις αποφασίσει; 

Ο χωρισμός είναι για όλους μία επίπονη διαδικασία. Είναι λογικό μέχρι ένα σημείο να προσπαθείς να τον αποφύγεις. Ωστόσο, εάν αυτή σου η αδυναμία σε οδηγεί στο να ανέχεσαι σχέσεις που σε καταπιέζουν και δεν σε κάνουν ευτυχισμένο/η, τότε πρέπει να αφουγκραστείς λίγο τον εαυτό σου και να αναζητήσεις τα βαθύτερα αίτια αυτής της δυσκολίας που αντιμετωπίζεις. Καταρχάς, ενδέχεται παρά το γεγονός ότι έχεις πάψει να νιώθεις ερωτική έλξη για αυτό το άτομο, να τον αγαπάς ως άνθρωπο. Ειδικά εάν είχες μια μακροχρόνια σχέση με αυτόν, η κοινή ζωή που μοιραστήκατε είναι λογικό να σε έχει κάνει να το θεωρείς μέρος της ζωής σου. Επομένως, σου είναι δύσκολο να ρισκάρεις να χάσεις από τη ζωή σου ένα άτομο με το οποίο είσαι ψυχικά δεμένος/η.

Ωστόσο, οφείλεις να έχεις στον νου σου ότι αυτό που διαφοροποιεί τη σχέση με τον/την σύντροφό σου από τις υπόλοιπες σχέσεις της ζωής σου είναι η ερωτική έλξη και πράξη. Η ψυχική εγγύτητα δεν επαρκεί για να είναι κανείς ευτυχισμένος στη σχέση του, εάν δεν υπάρχει και η σωματική ένωση. 

Μια ακόμα περίπτωση στην οποία ενδεχομένως να ανήκεις, είναι να εξακολουθείς να ταιριάζεις σωματικά και συναισθηματικά με κάποιον/α, αλλά να μην βρίσκεστε στο ίδιο επίπεδο ωριμότητας, για αυτό και ο/η σύντροφός σου να αρνείται να προχωρήσετε στο επόμενο στάδιο της σχέσης σας. Σε αυτήν την περίπτωση, απαιτείται αρκετή ωριμότητα για να προτάξεις τις ανάγκες σου πάνω από τα συναισθήματά σου για το άλλο άτομο. Και αυτό γιατί, εάν εξακολουθήσεις να είσαι μαζί του, αυτό θα σε κάνει να νιώθεις μοναξιά όταν για παράδειγμα θα προτιμάει να περνάει τις διακοπές με τους φίλους του/της, και όχι μαζί σου. 

Μία επόμενη περίπτωση στην οποία ενδεχομένως να ανήκεις, είναι ότι, δεδομένου και των συναισθημάτων που  τρέφεις για το άλλο άτομο, δυσκολεύεσαι να αναλάβεις την ευθύνη να τον πληγώσεις. Ιδιαίτερα εάν είσαι ενοχικό άτομο, είσαι επιρρεπής στο να αναλαμβάνεις εσύ τα συναισθήματα των άλλων, και καθώς έχεις την ανάγκη να νιώθεις αγαπητός/ή δεν θέλεις να γίνεις εσύ ο “κακός” που θα του καταλογίσουν την πληγωμένη καρδιά του/της συντρόφου σου. Ωστόσο, εάν όντως νοιάζεσαι για το άλλο άτομο και προσπαθήσεις να μπεις στη θέση του, θα διαπιστώσεις πως κι εσύ σίγουρα θα ένιωθες καλύτερα εάν είχες έναν ώριμο σύντροφο που σου ξεκαθάριζε τα συναισθήματά του, παρά έναν που παρέμενε μαζί σου, μόνο επειδή σε “λυπόταν”. 

Επιπλέον, εάν είσαι ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι πιθανόν να αποφεύγεις τον χωρισμό, καθώς φοβάσαι ότι θα μείνεις μόνος. Ο φόβος της μοναξιάς που νιώθει ο άνθρωπος είναι ένα από τους ισχυρότερους φόβους και τον κουβαλάμε, σε μικρότερο ή σε μεγαλύτερο βαθμό, καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ταυτόχρονα, είναι πιθανόν ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση ενδόμυχα να χρησιμοποιεί τη σχέση ως απόδειξη για τον κοινωνικό του περίγυρο ότι μπορεί να είναι αγαπητό και να κρατήσει δίπλα του έναν άλλον άνθρωπο. Σε αντίθετη περίπτωση, σε περίπτωση δηλαδή που χωρίσει, το προσλαμβάνει σαν προσωπική του αποτυχία, προσφέροντας δικαιολογίες στον εαυτό του ότι εάν είχε προσπαθήσει περισσότερο, ή εάν είχε καλύψει την τάδε επιθυμία του/της συντρόφου του, τώρα θα ήταν ακόμα μαζί. Αυτή η τακτική αφενός δημιουργεί μία τάση τελειομανίας στο άτομο, αλλά αφετέρου του προσφέρει μία επίπλαστη αίσθηση ελέγχου, ότι εάν η συμπεριφορά του γίνει καλύτερη τότε θα διατηρήσει τη σχέση του. Παράλληλα, ο φόβος μοναξιάς τον δυσκολεύει να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του και να πάρει το ρίσκο για αυτή την επίπονη απόφαση, μετά από την οποία πράγματι υπάρχει η περίπτωση να περάσει ακόμα και ένα μακρό διάστημα μοναξιάς ή ακόμα και να μετανιώσει για αυτήν. Φυσικά, ακόμα και εάν οι παρακάτω πιθανότητες επαληθευτούν, ένας ενήλικας οφείλει να μπορεί να τις αντιμετωπίσει.

Ολοκληρώνοντας, θα αναφέρουμε και ορισμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες ενδέχεται να δυσκολεύεσαι να χωρίσεις, επειδή παρεισφρέουν πιο υλικοί λόγοι. Ιδιαίτερα τα ζευγάρια που έχουν περάσει το κατώφλι της εκκλησίας μπορεί να θεωρούν πιο σημαντικά τα κοινά οικονομικά τους, τη συνήθεια και το “καλό” των παιδιών παρά το ότι η σχέση τους τούς κάνει δυστυχισμένους. Επιπρόσθετα, υπάρχει και η μερίδα αυτή των ατόμων που θεωρεί σημαντικότερη τη γνώμη των άλλων από τα δικά της συναισθήματα, και διστάζει να χωρίσει για να μην αντιμετωπίσει την αποδοκιμασία του κόσμου. Και μάλιστα, αυτή η γνώμη του κόσμου, παρ΄ότι μπορεί πράγματι να είναι καλοπροαίρετη, συνήθως δεν βασίζεται στα ουσιαστικότερα κριτήρια. Στην ελληνική κοινωνία δηλαδή, είναι διάχυτη η «αστικοποίηση» του έρωτα, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν γνώμες όπως ότι “ιδανική σχέση είναι αυτή με κάποιον που έχει σίγουρο μισθό και κύρος, και όχι με ένα άτομο που ταιριάζουν οι ιδιοσυγκρασίες και οι ανάγκες μας, και το αγαπάμε”. 

Συντάκτης: Κατερίνα Σπαθαράκη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.