Θετική σκέψη – Θετική ζωή
Πόσες φορές συμβουλεύουμε τους δικούς μας ανθρώπους να κάνουν υπομονή και να σκέφτονται “θετικά” απέναντι στη ζωή τους, ενώ εμείς οι ίδιοι με το πρώτο εμπόδιο παραλύουμε από φόβο; Πόσες φορές αφήνουμε τα προβλήματα να μας θολώνουν τη σκέψη και να μας δημιουργούν την πεποίθηση ότι η δική μας ζωή είναι εκ φύσεως άτυχη;
Και από την άλλη, υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που ενώ καταφέρνουμε να μείνουμε ψύχραιμοι και συνειδητοποιούμε ότι όλα περνάνε, αρκεί να μείνουμε θετικοί και να σκεφτόμαστε καθαρά, στην πράξη φοβόμαστε και πανικοβαλλόμαστε ακόμη πιο πολύ, αδυνατώντας να επιστρατεύσουμε όλη εκείνη τη θετικότητα που επικαλούμαστε στις δύσκολες στιγμές τρίτων. Το πρόβλημά μας μετατρέπεται σε ένα φάντασμα του παρελθόντος που μας ακολουθεί και είναι εκεί να μας θρέψει με αναμνήσεις, φόβο και ανασφάλεια.
Το να συνειδητοποιήσουμε την επίδραση των συναισθημάτων στη ζωή μας και το πώς η σκέψη μας την επηρεάζει είναι το πρώτο βήμα προκειμένου να δυναμώσουμε ψυχικά και να γίνουμε κυρίαρχοι της πραγματικότητάς μας. Το πρόσημο (θετικό ή αρνητικό) που δίνει ο καθένας στη ζωή του, εξαρτάται από τον τρόπο αντίληψής του (και πάλι θετικό ή αρνητικό). Δύο άνθρωποι για παράδειγμα μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με την ίδια ακριβώς δυσκολία στη ζωή τους. Ο ένας βλέπει το πρόβλημα αποστασιοποιημένα, αναγνωρίζοντας πως τα απρόοπτα γεγονότα είναι από τα μόνα δεδομένα σε αυτή τη ζωή. Διατηρεί με αυτόν τον τρόπο την ψυχραιμία και τη θετικότητά του χωρίς να δίνει στην απρόσμενη αυτή κατάσταση μεγαλύτερη αξία από αυτή που έχει. Ο άλλος αντίθετα, στο άκουσμα και μόνο σκέφτεται με πόσα προβλήματα έχει ήδη έρθει αντιμέτωπος στη ζωή του, πόσο δεν έφταιξε ο ίδιος γι’ αυτά και ότι σίγουρα του αξίζει μία πολύ καλύτερη ζωή. Οι σκέψεις του τον οδηγούν στην απελπισία, ξαφνικά η ζωή του είναι γεμάτη μόνο με κακές αναμνήσεις, αρνητικά βιώματα και δυσκολίες.
Η τροπή που θα πάρει το ίδιο αυτό πρόβλημα στις δυο διαφορετικές αυτές περιπτώσεις, θα είναι εξίσου αντίθετη με τον τρόπο αντιμετώπισης της πραγματικότητας των δύο αυτών ατόμων. Και αυτό γιατί, τα εμπόδια αφορούν πάντα το παρόν. Εκείνα του παρελθόντος έχουν περάσει και αυτά του μέλλοντος δεν τα γνωρίζουμε ακόμη. Από τη στιγμή λοιπόν που τα εμπόδια αποτελούν καταστάσεις που δεν εξαρτώνται από εμάς, αλλά από εξωγενείς παράγοντες, το αν θα μας επηρεάσουν αρνητικά ή θετικά στη ζωή μας, εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο τα “υποδεχόμαστε” εμείς στη ζωή μας. Αν δηλαδή θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εξελιχθεί και να εξασκήσει την επιμονή και την υπομονή μας μέσα από αυτά, ή αν θα τον θρέψουμε με φόβο και ανασφάλεια τροφοδοτώντας την πλευρά του εαυτού μας που βρίσκει κάθε προσπάθεια για κάτι καλύτερο μάταιη.
Προκειμένου να μένουμε δυνατοί και θετικοί αφήνοντας έτσι ανοιχτή την πόρτα της ζωής μας στην αλλαγή και τα θαύματα της καθημερινότητας, αρκεί να εμπνευστούμε από ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Να μάθουμε να βλέπουμε τα μικρά θαύματα που μας συμβαίνουν καθημερινά, να αναγνωρίσουμε πως τίποτα δεν είναι μόνιμο και πως η ανατροπή είναι στο χέρι μας και ξεκινάει από το μυαλό μας.
Να αποφασίσουμε με λίγα λόγια για τον εαυτό μας ότι δεν του αξίζει να “μολύνεται” από την τόση τοξικότητα που τον περιβάλλει καθημερινά, πως δεν μας αξίζει να σταματάμε να κάνουμε όνειρα επειδή μεγαλώνουμε και οι πράξεις μας καθόρισαν ήδη τη ζωή μας, ότι τη θέση των απρόσμενων- δυσάρεστων καταστάσεων που μας “χτυπούν” την πόρτα, μπορούν να πάρουν ευχάριστες εκπλήξεις που δεν περιμέναμε ποτέ. Να εκτιμήσουμε το θαύμα της ζωής και να προχωρήσουμε μπροστά. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας από την αρχή, δημιουργώντας οι ίδιοι τις ευκαιρίες που ζητάμε.
