Τετραλογία Θοδωρή Παπαθεοδώρου
Στο πλαίσιο του διαγωνισμού «Γράψτε για το αγαπημένο σας βιβλίο» που διοργανώνει το flowmagazine.gr η αναγνώστρια Ελένη Πασχάλη γράφει την κριτική της για την τετραλογία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου…
Πρόσφατα διάβασα την τετραλογία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου με τίτλους:
- Οι κόρες της λησμονιάς
- Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς
- Τα δάκρυα των αγγέλων
- Οι καιροί της μνήμης
Η ιστορία εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου και περιγράφει τις ζωές 3 οικογενειών, τριών γυναικών, τριών μανάδων κατά κύριο λόγο, από τη σκοπιά που η κάθε μια πορεύτηκε σ’ εκείνα τα μαύρα χρόνια. Τους αγώνες, τις κακουχίες, τα βάσανα, τον πόνο, την θλίψη, την οδύνη, την προσπάθεια επιβίωσης και διάσωσης των πολυτιμότερων καρπών της ύπαρξής τους… των παιδιών τους. Η Αγγέλα από το Μυριόφυλλο της Καστοριάς, η Μέλπω από τη Θεσσαλονίκη και η Αριάδνη από την Αθήνα είναι οι γυναίκες του εμφυλίου, οι μάνες που βιώνουν με τον πιο σκληρό και επώδυνο τρόπο τον πόλεμο ανάμεσα στους ανθρώπους του ίδιου λαού. Με παιδιά, συζύγους, γνωστούς και σε πολλές περιπτώσεις και με τον ίδιο τους τον εαυτό συμμετέχουν, αγωνίζονται και πονούν… κυρίως πονούν, σωματικά με κακουχίες και βασανιστήρια, αλλά πιο πολύ τις «γονατίζει» ο πόνος της ψυχής. Γονατίζουν, αλλά γρήγορα σηκώνονται για να βοηθήσουν τα παιδιά τους, για να σώσουν ότι μπορούν και όπως μπορούν. Οι ζωές τους περιπλέκονται και μπλέκονται. Συμπορεύονται και βοηθούν η μια την άλλη δίχως να γνωρίζονται και δίχως να γνωρίζουν πόσο κοντά είναι οι ζωές τους και οι ζωές των παιδιών τους.
Παράλληλα, τα βιβλία αποτυπώνουν με πολύ γλαφυρό και, κατά τη γνώμη μου, με απόλυτα ισορροπημένο και αμερόληπτο τρόπο τα γεγονότα εκείνης της –πραγματικά- επαίσχυντης περιόδου της ιστορίας μας.
Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου «βιβλιοφάγο», πράγμα το οποίο σημαίνει ότι σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης μου, από τη στιγμή που έμαθα ανάγνωση, έχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία διαφόρων θεμάτων και ειδών. Η τετραλογία αυτή, όμως, με συγκλόνισε πραγματικά ως αναγνώστη αλλά ιδιαίτερα ως άνθρωπο και ως Ελληνίδα.
Καλογραμμένα, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, περιγραφικά σε σημείο που να έχει τη δυνατότητα ο αναγνώστης να βρίσκεται νοερά σε τόπους και χρόνους του περασμένου αιώνα και σε μια περίοδο ελάχιστα διδάσκονται στα σχολεία. Οι ζωές των τριών αυτών γυναικών, των ηρωίδων του βιβλίου θα μπορούσαν να είναι οι ζωές των κοντινών προγόνων μας, οπότε αγγίζουν τον κάθε Έλληνα. Τα προτείνω ανεπιφύλακτα στους φιλαναγνώστες. Θα μάθουν, θα διδαχθούν, θα κλάψουν, θα πονέσουν, θα νιώσουν ντροπή, υπερηφάνεια και θα απολαύσουν ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα.
Καλή ανάγνωση…
