Συνέντευξη με την Αντιγόνη Δρακουλάκη
Οι τηλεοπτικές της εμφανίσεις σε καθημερινές σειρές της ιδιωτικής τηλεόρασης (Απαγορευμένη Αγάπη 2002-2006, Μυστικά της Εδέμ 2008-2011) την τελευταία δεκαετία, της έδωσαν την ευκαιρία να γίνει ευρέως αναγνωρίσιμη. Η Αντιγόνη Δρακουλάκη, παιδί της Κρήτης και των Χανίων είχε ένα όραμα: Να γίνει ηθοποιός και να κάνει το θέατρο που ονειρευόταν. Σε μεγάλο βαθμό, μας εκμυστηρεύτηκε, πως το κατάφερε, μιας και «η συγκεκριμένη παράσταση του Cuba Libre, είναι το θέατρο που επιθυμώ και ευελπιστώ να κάνω, με την τόσο στενή επαφή που έχεις με τον κόσμο. Το θέατρο Αγγέλων Βήμα στο προσφέρει απλόχερα…».
Το flowmagazine.gr συνομίλησε στα καμαρίνια με την χαμογελαστή και καλοδιάθετη Αντιγόνη. Μας μίλησε για την παράσταση όπου παίζει, τις ανησυχίες της, καθώς και για τη σημερινή Ελλάδα. Η Αντιγόνη Δρακουλάκη κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα, τα οποία ακολουθεί με γνώμονα την καρδιά της, δίχως να «καπελωθεί» απ’ τις τηλεοπτικές σειρές και την αναγνωρισιμότητα που αυτές προσδίδουν.
– Πως ξεκίνησε το «ταξίδι» προς τη Κούβα και το cuba libre;
– Περιμένοντας την Αναστασία Ρεβή, έτσι ξεκίνησε, ή αλλιώς «Περιμένοντας τον Γκοντό»… Ήρθε κάποια στιγμή απ’ την Αγγλία. Τότε μας έφερε πολλές μυρωδιές, ενέργεια, χαρά και μια αστείρευτη γενναιοδωρία. Το «ταξίδι» μας στην Κούβα που όλοι μυηθήκαμε, έχει κινητοποιήσει το νου να ονειρεύεται για μελλοντικά μας ταξίδια, είτε στη Κούβα είτε οπουδήποτε αλλού.
– Ποιο ήταν το στοιχείο που σας έκανε να πείτε το «ναι» σε τούτη τη συνεργασία;
– Πρώτα απ’ όλα η συνεργασία με την Αναστασία Ρεβή, που θεωρώ ότι είναι μια αξιόλογη σκηνοθέτις. Ήθελα διακαώς να βρεθώ στα χέρια της… Τελικά αποδείχθηκε πως διαισθητικά δεν έκανα λάθος. Ένιωσα μια τρομερή ελευθερία σ’ αυτό το ταξίδι, και της το χρωστάω. Επίσης μου έφερε και μια πολύ ωραία παρέα συναδέλφων που με πολλή αγάπη, χιούμορ και πολύ χορό έγιναν οι πρόβες.
– Το cuba libre είναι μια σημερινή παράσταση;
– Αυτό σκεφτόμασταν και στις πρόβες. Πέραν της πλάκας, υπήρχε μέσα μας πολύ μεγάλη διεργασία σκέψης, καθώς αγωνιούσαμε πολιτικά όσον αφορά και τα δικά μας πράγματα, ξεκινώντας απ’ την Κούβα και τι είχε γίνει τότε. Η παράσταση «τρέχει» σε μια χρονική συγκυρία εκλογών αναμοχλεύσεων και αναμονής, όπου όλοι μας ελπίζουμε, περιμένουμε έναν καλύτερο κόσμο.
– Πως ο κόσμος εισπράττει αυτό που εκτυλίσσεται στο θέατρο Αγγέλων Βήμα;
– Αυτό το έργο θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό. Ο ρόλος της Σοφίας- της ηρωίδας που υποδύομαι- ενός απλού ανθρώπου που περιμένει και μια ζωή περίμενε ώσπου κάποια στιγμή βλέπει τη ματαιότητα του πράγματος. Τότε ζητάει μια αλλαγή και μια απελευθέρωση. Διεκδικεί τη ζωή. Θέλει να ζήσει, να ερωτευθεί, να ταξιδέψει.. Όλα αυτά της τα απαγορεύουν. Νομίζω είναι κάτι που μας εκφράζει όλους. Το βλέπω κατόπιν στο βλέμμα του κόσμου, κάτι σημαντικό έχει αφήσει στη ψυχή του η ιστορία της Σοφίας και το Cuba Libre.
– Επιτυγχάνεται η «απόδραση», η πολυπόθητη απελευθέρωση;
– Νομίζω πως για μιάμιση ώρα στο Αγγέλων Βήμα κάπου …φεύγουμε όλοι νομίζω. Φεύγουμε σε μια πτήση προς την Κούβα…
-Έχετε ταξιδέψει ποτέ στην Κούβα;
– Όχι, δεν έχω πάει στην Κούβα. Η Παναγιώτα (Βλαντή) έχει ταξιδέψει, και όλο τη ρωτάγαμε… Ωστόσο, έχουμε δει πολλά βίντεο, έχουμε γνωρίσει κόσμο, όπου κατάγεται απ’ το νησί. Γενικά ενδιαφερθήκαμε, ρωτάγαμε συνεχώς για τη Κούβα με αφορμή την παράσταση. Κάποια στιγμή θα ήθελα πολύ να πήγαινα…
– Το στοιχείο του εγκλεισμού είναι πολύ έντονο στη παράσταση…
– Έχεις δίκιο. Η αίσθηση αυτή είναι πολύ έντονη, και ταυτιζόμαστε πολύ με την κατάσταση. Σε αυτόν τον κατ’ οίκον περιορισμό η Μαρία και η Σοφία προσπαθούν να φέρουν τη ζωή μέσα στη «φυλακή» αλλά τους απαγορεύεται συνεχώς. Τις απαγορεύουν να ζήσουν, να ερωτευθούν, να γευτούν, δηλαδή να είναι άνθρωποι. Κάτι τέτοιο έχουμε πάθει κι εμείς εδώ, ειλικρινά δε ξέρω τι θα μας κάνουν μετά τις εκλογές…
– Τι πιστεύετε πως έπεται ύστερα από τις εκλογές;
– Δεν είμαι αισιόδοξη με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Πιστεύω όμως πολύ στον άνθρωπο, στη δύναμή του. Πιστεύω και στη Σοφία όπου υποδύομαι. Μπορείς να φύγεις, να δραπετεύσεις. Είσαι ικανός να κάνεις επανάσταση μέσα στην επανάσταση, και μπορείς να είσαι άνθρωπος.
– Ποια είναι τα άμεσα μελλοντικά σας σχέδια;
– Προς το παρόν ονειρεύομαι και σχεδιάζω κάθε βράδυ εδώ, για δυο μήνες ακόμα, μέχρι τέλος Ιουνίου στο Αγγέλων Βήμα. Στο συγκεκριμένο θέατρο νιώθω πολύ ιδιαίτερα. Ο κόσμος είναι τόσο κοντά μας, είναι ιδιαίτερο, το να τον ακούς, να μπορεί να σε πιάσει ανά πάσα στιγμή. Αυτή η παράσταση με εκφράζει πολύ, αυτού του είδους το θέατρο επιθυμώ και ευελπιστώ να κάνω.
– Τι θα θέλατε να πείτε δυνατά στον κόσμο και τους αναγνώστες του flowmagazine.gr;
– Ότι το ταξίδι δε μπορεί να τελειώσει, δε μπορεί κανείς να μας το τελειώσει. Εμείς πρέπει να αποφασίσουμε μέχρι που θα φτάσει. Ακόμη, να προσέξει τι θα ψηφίσει… γιατί έχουμε λόγο και δύναμη. Πρέπει να το καταλάβουμε, δε πρέπει να το ξεχνάμε.
