Σημερινοί τριαντάρηδες…
Οι σημερινοί τριαντάρηδες έζησαν αυθεντικές καταστάσεις και τις περισσότερες αλλαγές. Η γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1980 ήταν η αυθεντική γενιά -όπως τη χαρακτηρίζουν- και η τελευταία ίσως με τις απανωτές αλλαγές και τη σφοδρή επίθεση της εξέλιξης που εισέβαλε στις ζωές όλων μας.
Τρεις δεκαετίες πριν, κυριαρχούσε η ανεμελιά, οι ξέγνοιαστες βόλτες με τα ποδήλατα μέχρις ότου ο ήλιος μας αποχαιρετήσει και χαρίσει στον ουρανό ένα αχνό άλικο χρώμα που προϊδέαζε το σούρουπο. Οι φωνές της μαμάς για το ζεστό φαγητό, το διάβασμα και το καθιερωμένο μπάνιο ήταν οι αμετάβλητες προτάσεις που ηχούσαν καθημερινά στ’ αυτιά μας!
Μετά το σχολείο, μια βόλτα στο πάρκο, καθισμένοι και αραχτοί στην πλατεία ή με το λεωφορείο σαν ήμασταν λυκειόπαιδα πια, κατηφορίζαμε προς το κέντρο για την αγορά κάποιου αγαπημένου CD (Ροκ) ή απλά για να βολτάρουμε στα στενά της πόλης.
Οι σημερινοί τριαντάρηδες, λοιπόν, έζησαν όλες εκείνες τις ανέμελες εποχές και βίωσαν τη σημασία της γειτονιάς και του ζεστού ψωμιού από τον κοντινό παραδοσιακό φούρνο. Ήταν η τελευταία γενιά του αθώου φλερτ όταν δεν χρειάζονταν οθόνες και ηλεκτρονικά μηνύματα, ενώ η αμεσότητα είχε το πάνω χέρι. Ερωτευμένο ζευγάρι καθισμένο πλάι πλάι σ’ ένα απόμερο παγκάκι. Ντροπαλοί κι οι δυο. Δειλά τα χέρια ακουμπούσαν, δήθεν τυχαία, δήθεν ακούσια, ωστόσο, τα μάτια έλεγαν όσα τα χείλη δεν μπορούν να ξεστομίσουν! Σεμνότητα και ερωτισμός σε ένα κράμα που ξεθώριασε και χάθηκε στον αδηφάγο χρόνο…
Οι τριαντάρηδες σήμερα είναι άνθρωποι αυθεντικοί, ισορροπημένοι και έχοντας περάσει, άναρχα, το κατώφλι της αδυσώπητης εξέλιξης έχουν βιώματα και από τις δύο αυτές εποχές και καταστάσεις. Μολονότι έζησαν αληθινές και αυθεντικές καταστάσεις ξέχειλες από ρομαντισμό, είναι και άνθρωποι ενοχικοί! Ενοχικοί διότι ίσως να μην είχαν την κατάλληλη σκέψη να αντιληφθούν τις καταστάσεις, είτε οι γονείς δεν κατείχαν την κατάλληλη παιδεία ώστε να μάθουν στα παιδιά να είναι ανεξάρτητα, να μην φοβούνται και να προσπαθούν!
Η αλήθεια είναι πως η γενιά του 1980 κατακλυζόταν από άγχος! Άγχος για τις εξετάσεις, άγχος να γυρίσουν νωρίς στο σπίτι, άγχος μήπως τους δει κανένας να καπνίζουν, άγχος να μην πιουν, να μην τους τρακάρει κανείς μέσα στο καφέ… Όπως επίσης δεν υπήρχε η απαραίτητη ενημέρωση, που υπάρχει σήμερα στα νέα παιδιά, σχετικά με θέματα που αφορούν τον έρωτα, τους κινδύνους, τα νοσήματα και πολλά άλλα όπου σε αυτό τον τομέα η εξέλιξη και η τεχνολογία βοήθησε και βοηθάει τις νέες γενιές.
Δεν τολμώ να πω ότι το άγχος κάνει πάντα κακό. Όχι. Το άγχος είναι δημιουργικό. Προτρέπει και βάζει σε στοχασμούς ένα άτομο. Χρειάζεται, αλλά με μέτρο. Ο απολογισμός, λοιπόν, για εκείνη την περίφημη γενιά είναι ότι εξέπνεε άφθονο ερωτισμό, αυθεντικότητα και ρομαντισμό. Από την άλλη, η ενοχικότητα και το άγχος, έκαναν τους σημερινούς τριαντάρηδες περισσότερο σκεπτόμενους, προβληματισμένους και συνάμα συνεσταλμένους…
Δημήτρης Αλεξόπουλος
