Η μοναξιά είναι μία κοινή εμπειρία που όλοι, λίγο έως πολύ, έχουμε βιώσει σε κάποια στιγμή της ζωής μας, πρόκειται …
Σήμερα θα μιλήσουμε για το ρήμα «επιλέγω»
Αγαπώ το ρήμα «επιλέγω» γιατί χάρη σε αυτό μπορώ να διαλέγω εκείνο που θέλω πιο πολύ. Είμαι εγώ που ορίζω τη ζωή μου, γιατί το μέλλον, όπως λέει ο Frank Tyger μπορεί να εξαρτάται από πολλά πράγματα, αλλά κυρίως εξαρτάται από εσένα.
Είμαι εγώ που επιλέγω αν θα βγω έξω σε πολυσύχναστους χώρους και θα έρθω σε επαφή με άλλα άτομα χωρίς να τηρώ τους κανόνες υγιεινής και είμαι εγώ επιλέγω να καθίσω στο σπίτι μου, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο στον περιορισμό της πανδημίας.
Είμαι εγώ που επιλέγω αν θα αδειάσω τα ράφια του σούπερ μάρκετ χωρίς να σκεφτώ τον διπλανό μου, αγοράζοντας τόνους ζυμαρικών, χαρτιών υγείας και αντισηπτικών και είμαι εγώ που θα αγοράσω τα ίδια, έχοντας όμως στον νου μου και τον συνάνθρωπό μου και ίσως ακόμα επιλέξω να του χαρίσω το ένα από τα δύο αντισηπτικά που πήρα.
Είμαι εγώ που θα μιλήσω με αγένεια στην υπάλληλο του σούπερ μάρκετ και θα την κρίνω για τη δουλειά της και είμαι εγώ που θα επιλέξω να της μιλήσω με ευγένεια, να της χαμογελάσω και να δείξω κατανόηση.
Είμαι εγώ που θα επιλέξω αν θα εγκαταλείψω τον άνθρωπο που χτύπησα με το αυτοκίνητο μου και είμαι εγώ που θα σταματήσω για να καλέσω βοήθεια.
Είμαι εγώ που θα επιλέξω να αφήσω τα σκουπίδια μου στην παραλία και είμαι εγώ που θα βάλω την Κυριακή τα αθλητικά μου, θα πάρω μια μεγάλη σακούλα και θα καθαρίσω ολόκληρη την παραλία.
Είμαι εγώ που επιλέγω να γκρινιάζω γιατί ό,τι συμβαίνει στη ζωή μου: που δεν έχω τη δουλειά που θέλω, τον σύντροφο που θέλω, που η κοινωνία είναι έτσι και τον κράτος είναι αλλιώς. Είμαι όμως και εγώ που αντιμετωπίζω τα πάντα με χαμόγελο και αισιοδοξία και είμαι ευγνώμων που μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να βλέπω τον ήλιο, να ακούω την αγαπημένη μου μουσική, να περπατάω στην παραλία, να μυρίζω το φαγητό της μαμάς μου και να λέω στους αγαπημένους μου, πόση τυχερή είμαι.
Στην πραγματικότητα είναι λίγα τα πράγματα για τα οποία δεν έχουμε προσωπική επιλογή όπως λ.χ. το φύλο μας ή το χρώμα των ματιών μας. Για όλα τα υπόλοιπα, ακόμη και αυτά που μου επιβάλλουν οι άλλοι είμαι εγώ που θα αποφασίσω αν θα τα δεχτώ ή όχι.
Η δυσκολία με το «επιλέγω» έχει να κάνει με την ατομική ευθύνη: όλοι θέλουν να έχουν την ελευθερία επιλογής, αλλά λίγοι είναι αυτοί που δέχονται το προσωπικό μερίδιο ευθύνης. Είναι λοιπόν σημαντικό να αγαπήσουμε την ευθύνη και να λέμε: «Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω» (Ν. Καζαντζάκης).
