Σε συγχωρώ, αλλά επιλέγω να μη σου δίνω άλλο χώρο

Η λέξη «συγχωρώ» είναι σύνθετη και αποτελείται από τις λέξεις συν και χωρώ, δηλαδή προσθέτω επιπλέον χώρο, είτε αυτός θα διατεθεί για να κατασταλάξουν τα συναισθήματα θυμού και στενοχώριας μου απέναντι στους άλλους, είτε για να μπορώ να συνυπάρχω  με τον εαυτό μου.

Συγκεκριμένα, όταν το «συγχωρώ» που λέμε, δεν απευθύνεται στον εαυτό μας- που πρέπει να τον αγαπάμε τόσο, ώστε να μη μπούμε ποτέ στη διαδικασία να του επιρρίψουμε ευθύνες αδίκως και να του προσφέρουμε, έπειτα, συγχώρεση- αλλά απευθύνεται σε άλλους, οφείλουμε να εξετάσουμε πολλές συνθήκες που συνοδεύουν τη λέξη αυτή.

Σημαντικό είναι να μη ξεχνάμε ποτέ, ότι δεν έχει σημασία αν αυτός που μας πλήγωσε τιμωρήθηκε, γιατί η συγχώρεση δεν είναι πράξη δικαιοσύνης, αλλά ανάγκη εσωτερικής ανακούφισης. 

Έτσι, κάτω από ποιες συνθήκες συγχωρούμε ουσιαστικά, αλλά δεν προσφέρουμε άλλο χώρο;

Υπό τη συνθήκη πως ξέρουμε πραγματικά τι σημαίνει η λέξη «συγχωρώ».

Συγχωρώ, πραγματικά, σημαίνει μπορώ να συνυπάρξω, εάν χρειαστεί, μαζί σου, χωρίς να μου προκαλείς αρνητικά συναισθήματα. Δεν σημαίνει ότι αποδέχομαι τα πάντα ή απαξιώ ως προς τις διαφορές μας, αλλά έχω φτάσει σε εκείνο το  σημείο αυτοεκτίμησης που, πλέον, δε με αγγίζει ότι συνέβη στο παρελθόν και μπορώ να ζήσω με αυτό χωρίς θυμό ή μικροψυχία απέναντι σου. Δε σου δίνω χώρο στη ζωή μου, αλλά σου εύχομαι να είσαι καλά στη δική σου.

Υπό την συνθήκη πως αποδεχόμαστε αυτό που έχει συμβεί.

Αν δεν αποδεχτούμε την άσχημη, περίεργη, ασυνήθιστη κατάληξη που μπορεί να είχε μια κατάσταση για τα δικά μας δεδομένα, δε θα συγχωρήσουμε ποτέ τον άλλον με τη ψυχή μας. Είτε θα το κάνουμε για να μη νιώθουμε απομακρυσμένοι από εκείνον, είτε γιατί δε θέλουμε να βρισκόμαστε σε διαρκές άγχος και στεναχώρια, είτε γιατί φοβόμαστε να μη γίνουν τα πράγματα δυσμενέστερα, είτε γιατί δε θέλουμε να σχηματιστεί άσχημη εικόνα προς το πρόσωπο μας ή το χειρότερο από όλα, επειδή φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι.

 Άρα, κάτω από αυτές τις συνθήκες, το «σε συγχωρώ» είναι βιαστικό και ανώριμο… Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως δίνουμε χώρο μεν, προσωρινό δε. Γιατί ούτε αποδεχτήκαμε σταδιακά το τι συνέβη, ούτε το εξετάσαμε παίρνοντας τον χρόνο μας και όντας αποστασιοποιημένοι συναισθηματικά. Και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Να πιέσουμε πολύ τον εαυτό μας να δεχτεί μια κατάσταση που δεν του άρεσε εξαρχής, απλώς και μόνο επειδή δεν έχει τη δύναμη να την αφήσει πίσω. Πιθανόν, ακόμη, να επιτρέψουμε στον άλλο σχεδόν, εκούσια, να μας ξαναφέρει σε θέση να τον «συγχωρήσουμε».

Υπό τη συνθήκη πως δε θα αδιαφορήσουμε εσκεμμένα.

Η συγχώρεση που θα προσφέρουμε, δε θα είναι απόρροια του γεγονότος ότι πείσαμε τον εαυτό μας να δει τα πράγματα υπό την σκοπιά του «δεν πειράζει», «το συνήθισα», «θα μου περάσει», που δείχνουν ηττοπάθεια και συνεχή ανεκτικότητα, αλλά υπό την σκοπιά του «επιλέγω κάτι διαφορετικό για εμένα», «επιτρέπω στον εαυτό μου να αποδεσμευτεί», «γνωρίζω τις ανάγκες μου και ξέρω τι μου αξίζει». Σε συγχωρώ, αλλά δε σου δίνω άλλο χώρο. Και δεν αδιαφορώ, θέλω να είσαι καλά, απλώς επιλέγω να μη με επηρεάζεις.

Υπό τη συνθήκη πως μάθαμε να ζούμε με το δυσάρεστο αυτό γεγονός ή ακόμα καλύτερα το ξεπεράσαμε.

Αν μας έχει μείνει το παραμικρό απωθημένο, θα ζυγίζουμε ξανά και ξανά τα μερίδια συγχώρεσης που μοιράσαμε και θα αναλογιζόμαστε πως θα ήταν καλύτερα να σερβίρουμε το πιάτο; Κρύο, ζεστό, χλιαρό;  Από τη στιγμή που καταφέρουμε να ζούμε με το άσχημο συμβάν και , ποσό μάλλον, βρούμε το σθένος να το ξεπεράσουμε και να επεξεργαστούμε τα θετικά και τα αρνητικά του, θα δώσουμε μια ειλικρινή συγχώρεση, γιατί για εμάς δε θα έχει πια νόημα! Το νόημα το βρήκαμε νωρίτερα, όταν καλύψαμε τα κενά μας και δεν επιτρέψαμε σε απωθημένα και άλυτες καταστάσεις να βρουν τρύπες να εισβάλουν στην ψυχή μας. «Σε συγχωρώ, όσα πέρασαν τα έχω αφήσει πίσω και δε με ενδιαφέρει να τα ξαναβρώ». Μόνο έτσι!

Η συγχώρεση είναι τρόπος ζωής!

Μια συνειδητή επιλογή πως αποδέχομαι, αλλά δε συμβιβάζομαι.

Κατανοώ, αλλά δεν ενστερνίζομαι.

Σέβομαι, αλλά δεν επιτρέπω.

Με λίγα λόγια, σου δίνω χώρο, πράγματι, απλώς όχι δίπλα μου. Χώρο να βρεις και εσύ τον εαυτό σου και να τον συγχωρέσεις. Γιατί μόνο όταν οι ίδιοι κατανοήσουμε τα λάθη μας, είμαστε ικανοί να μην τα επαναλάβουμε. 

Σε συγχωρώ,

Συγχωρώ. Αλλά συγχωρώ για μένα κι όχι γι’ αυτόν που με πλήγωσε. Συγχώρεση, δε σημαίνει ότι θα είμαι δεκτικός στην επανάληψη της δυσάρεστης κατάστασης, αλλά σημαίνει πως μπορώ να αποφασίζω μόνος μου τι και ποιος θα επηρεάζει τη ζωή μου. Μου εξασφαλίζω χώρο για νέα πράγματα, σου παρέχω χώρο για νέα πράγματα και μας αποδεσμεύω. Πόσο σημαντικό…

Συντάκτης: Μαρίνα Πανέλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.