Σε αναζήτηση της ψυχικής ειρήνης: Πώς αντιμετωπίζω την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου;

Eίναι εφικτό να ξεπεράσουμε την επίπονη εμπειρία της απώλειας, με το πέρας του χρόνου και με προσωπική προσπάθεια, αναζητώντας την ειρήνη της ψυχής.

Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου αποτελεί μια εμπειρία που όλοι θα αντιμετωπίσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Η θλίψη και ο πόνος της απώλειας είναι συνήθως συναισθήματα επώδυνα, ενώ συγχρόνως φαντάζουν διαρκή, αιώνια. Ωστόσο, είναι εφικτό να ξεπεράσουμε την επίπονη εμπειρία της απώλειας με το πέρας του χρόνου και με προσωπική προσπάθεια αναζητώντας την ειρήνη της ψυχής. Ας δούμε στη συνέχεια του άρθρου πως μπορούμε να θεραπεύσουμε το τραύμα της απώλειας επιτυγχάνοντας την ψυχική μας ηρεμία.

Θλίψη και θρήνος

Ένα από τα πρώτα βήματα είναι να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να θρηνήσει. Η θλίψη είναι μια φυσική και αναγκαία διαδικασία που θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε τα συναισθήματά μας και να επουλώσουμε στη συνέχεια τα τραύματα που άφησε πίσω η απώλεια.

Είναι σημαντικό να κλάψουμε, να μιλήσουμε για το αγαπημένο πρόσωπο που χάσαμε και να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με υγιή τρόπο. Η θρηνητική διαδικασία δεν είναι γραμμική και απαιτεί αρκετό χρόνο, οπότε θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί με τον εαυτό μας σε αυτή τη περίπλοκη διαδρομή…

Αποδοχή της πραγματικότητας

Σημαντικό βήμα αποτελεί, επιπλέον, η αποδοχή της πραγματικότητας, της απώλειας. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ότι ο χρόνος με τον άνθρωπο που χάσαμε έχει τελειώσει. Παρόλο που μπορεί να φαίνεται τρομακτικό να δεχτούμε ότι έχει συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε πιο γρήγορα στις επόμενες φάσεις της αντιμετώπισης του ψυχικού τραύματος.

Πόνος και αντιμετώπιση της απώλειας

Αντί να αποφεύγουμε τα συναισθήματά μας, ας προσπαθήσουμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να τα συλλογιστεί και να τα αισθανθεί. Τα συναισθήματά μας μπορεί να είναι πολύπλοκα, ανεξάρτητα από το πόσο υγιής και επαρκής ήταν η σχέση που διατηρούσαμε με το πρόσωπο που χάσαμε. Είναι πιθανό να βιώσουμε συναισθήματα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, όπως η ελευθερία ή η ανακούφιση.

Η αντιμετώπιση του πόνου σημαίνει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώσει τα συναισθήματα ή να τα απελευθερώσει αυτών με στόχο την επαναφορά της θετικότητας στη ζωή μας. Ενδέχεται να ωφεληθούμε περαιτέρω μέσω της επικοινωνίας μας με κάποιο σύμβουλο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Διατήρηση αναμνήσεων

Παρόλο που ο αγαπημένος μας έχει φύγει, η διατήρηση μιας υγιούς σύνδεσης με τις αναμνήσεις μας μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική. Συχνά, η διαδικασία του πένθους δεν σχετίζεται με την απώλεια των αναμνήσεων. Εάν πιάσουμε τον εαυτό μας να αποφεύγουμε κάθε σκέψη που μας θυμίζει τα απολεσθέντα πρόσωπα, τότε το πιθανότερο είναι να μην έχουμε καταφέρει ακόμα να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία του πένθους.

Αναζήτηση υποστήριξης

Η αναζήτηση υποστήριξης αποτελεί ένα ακόμη κρίσιμο βήμα για την αναζήτηση της ψυχικής μας ειρήνης μετά τον χαμό κάποιου αγαπημένου προσώπου. Το κοινωνικό μας περιβάλλον, η οικογένεια και οι φίλοι μας μπορεί να μας παρέχουν απαραίτητη συναισθηματική υποστήριξη και κατανόηση που χρειαζόμαστε κατά τη δύσκολη αυτή περίοδο. Θα πρέπει να μοιραστούμε τα συναισθήματά μας μαζί τους και να τους επιτρέψουμε να μας προσφέρουν βοήθεια.

Αυτοφροντίδα

Για τη διαχείριση της απώλειας, η φροντίδα του εαυτού μας είναι κρίσιμη και ουσιαστική για την ψυχική, συναισθηματική και σωματική μας ευημερία. Θα πρέπει, λοιπόν, να τρεφόμαστε σωστά, να κοιμόμαστε αρκετά και αθλούμαστε τακτικά.

Η συμμετοχή σε δραστηριότητες (χόμπι, δημιουργικές δραστηριότητες στη φύση κτλ.) που μας φέρνουν χαρά και μας αποσπούν προσωρινά από το πένθος μπορεί να λειτουργήσουν καταπραϋντικά.

Τελετουργίες και διατήρηση της μνήμης

Το να βρίσκουμε τρόπους να τιμήσουμε τη μνήμη του αγαπημένου (τελετουργίες, ανάφλεξη κεριού, μνημονικοί τόποι) μας μπορεί να αποτελεί εξίσου σημαντικό βήμα για την εύρεση ψυχικής ειρήνης.

Μπορούμε, επιπλέον, να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο να συνεισφέρουμε στη μνήμη του αγαπημένου μας, να προβούμε λόγου χάρη, σε εθελοντικές πράξεις για μια αιτία που τον/την ενδιέφερε.

Τέλος, το πένθος δεν εξαφανίζεται από τη μια μέρα στην άλλη, και το να προσφέρουμε στον εαυτό μας τον χρόνο που χρειάζεται για τη θεραπεία του τραύματος είναι ουσιώδες. Είναι συνηθισμένο να βιώνουμε κύματα πένθους, όπου έντονα συναισθήματα επιστρέφουν ακόμα και μετά την αίσθηση ότι έχουμε ξεκινήσει να θεραπευόμαστε.

Ας είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας και ας κατανοήσουμε ότι η θεραπεία αποτελεί μια χρονοβόρα περιπλάνηση. Η υπομονή και η συμπόνια προς τον εαυτό μας δίνουν τον χώρο για να εισέλθει σταδιακά στη ζωή μας η ειρήνη.

Η αντιμετώπιση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου είναι μια εξαιρετικά δύσκολη και προσωπική εμπειρία. Σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι η ανεύρεση ψυχικής ειρήνης και θεραπείας είναι δυνατή, ακόμα κι αν κάποιες φορές κάτι τέτοιο φαίνεται αδύνατο.

Θα πρέπει, λοιπόν, να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να πενθήσει, να αναζητήσουμε  υποστήριξη, να τιμήσουμε τον αγαπημένο μας και να παραμείνουμε υπομονετικοί κατά τη διαδικασία θεραπείας, ώστε να καταφέρουμε να θεραπευθούμε και να προχωρήσουμε στη ζωή μας.

Συντάκτης: Saky Koulibaly,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.