Η ψυχολογία του παίχτη
Ο τζόγος αν και επικίνδυνος πολλές φορές συνεχίζει να αποτελεί μια σημαντική πηγή διασκέδασης για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Καλώς ή κακώς σχεδόν όλοι μας σε κάποια φάση της ζωής μας γοητευτήκαμε από αυτή την “αμαρτωλή” απόλαυση. Οι περισσότεροι παίκτες διαχειρίζονται σωστά αυτόν το τρόπο ψυχαγωγίας, ξέρουν τα όριά τους και καταφέρνουν να ελέγξουν τον εαυτό τους. Αυτό συνήθως το καταφέρνουν μέσα από την επίγνωση ότι τα χρήματα που θα παίξουν το πιο πιθανό είναι να τα χάσουν και γι’ αυτό δεν παίζουν πολλά.
Τα χαρακτηριστικά του παθολογικού παίχτη
Όταν η κατάσταση όμως ξεφεύγει από τα φυσιολογικά όρια, όταν το άτομο ασχολείται συνεχώς με τα τυχερά παιχνίδια, όταν έχει ανάγκη να παίζει μεγάλα χρηματικά ποσά, όταν δανείζεται για να παίζει, όταν γίνεται ανήσυχο ή εριστικό στην προσπάθειά του να μειώσει τη δράση του, όταν καταφεύγει εκεί για να ξεχάσει τα προβλήματά του, όταν ψεύδεται για να μην αποκαλυφθεί η ενασχόλησή του ή όταν προσφεύγει σε παράνομες δραστηριότητες, τότε η συμπεριφορά του, σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Διαπολιτισμικής Ψυχιατρικής και Περίθαλψης, χαρακτηρίζεται εξαρτητική και χρειάζεται βοήθεια.
Αυτή η κατηγορία παικτών, είναι οι λεγόμενοι παθολογικοί παίχτες οι οποίοι παίζουν παθιασμένα, ποντάρουν πιο πολλά λεφτά απ’ όσα αντέχει η τσέπη τους και συχνά ονειρεύονται για το πώς θα ξοδέψουν τα χρήματα που θα κερδίσουν προτού καν να καθίσουν να παίξουν! Ο παθολογικός παίχτης σκέφτεται συνέχεια πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα παίξει και περιμένει με ιδιαίτερη ανυπομονησία. Το ρίσκο και η ιδέα του εύκολου χρήματος τον ιντριγκάρει και του γίνεται σύντομα ψύχωση. Το πάθος παίρνει τη θέση της λογικής και ακόμα και ο πιο εγκρατής άνθρωπος που έχει συνηθίσει να δίνει συμβουλές στους άλλους μπορεί να παρασυρθεί και να θολώσει η κρίση του.
Τα βασικά ψυχογενή χαρακτηριστικά της παθολογικής ενασχόλησης του ατόμου με τα τυχερά παιχνίδια είναι:
- Η αδυναμία να αντισταθεί στην επιθυμία να παίξει
- Το αυξανόμενο αίσθημα έντασης και διέγερσης πριν από την επιτέλεση της παρορμητικής ενέργειας
- Η ευχαρίστηση ή η ικανοποίηση κατά την ώρα της εκτέλεσης
Τα στάδια από τα οποία περνάει ο παθολογικός παίχτης
Παθολογικός παίχτης δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι. Υπάρχουν πολλά στάδια τα οποία μπορείς να περάσεις τα οποία ποικίλουν από άτομο σε άτομο σε αριθμό αλλά και σε διάρκεια. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα στάδια αυτά είναι τρία:
1) το στάδιο του κέρδους
2) το στάδιο της “χασούρας”
3) το στάδιο της πλήρης απώλειας ελέγχου
Πώς αντιμετωπίζεται ένα τέτοιο πρόβλημα
- Αρχικά με την ειλικρινή αναγνώριση του προβλήματος όσο δύσκολο και αν είναι από τον ίδιο τον πάσχοντα. Τίμια και διεξοδική ανάλυση των αιτιών και των αποτελεσμάτων, πάντα από τον ίδιο, τις παρατηρήσεις του που μάλιστα να τις καταγράφει στο προσωπικό του ημερολόγιο. Αυτό θα του επιτρέψει να γνωρίσει τις δικές του ιδιομορφίες.
- Λεπτομερή διερεύνηση και ανάλυση των συνθηκών που τον σπρώχνουν. Ανοιχτή συζήτηση με άλλους που τους εμπιστεύεται και πιστεύει ότι τον συμπαθούν και τον κατανοούν.
- Αληθινή απόφαση να αντισταθεί σθεναρά στο πάθος του.
- Το άτομο θα πρέπει να θυμάται πως όλη αυτή η γιγαντιαία και μακροχρόνια προσπάθεια δεν είναι δουλειά για έναν! Είναι λοιπόν γενναιότητα να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου δικού του ανθρώπου ή ειδικού για να θεραπευτεί.
Η προσπάθεια υλοποιείται σε τρία στάδια:
- Απόφαση διακοπής και αδιάκοπης «ενόρασης» του ατόμου
- Αλλαγή συνθηκών, συνηθειών και γνωστών χαρτοπαιχτών φίλων
- Συνειδητή αποχή από τράπουλα, συνοικίες με πολλά πρακτορεία, καφενεία, κ.λ.π.
