Πρωτάκια στην τάξη…

Συντάκτης: Νίκη Σταματοπούλου

Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκινάει… μια χρονιά όπου ελπίζουμε σε μια κανονικότητα. Μια κανονικότητα που μας έχει λείψει τα τελευταία χρόνια με τη πανδημία. Για να δούμε λοιπόν τι μας επιφυλάσσει αυτή η χρονιά, κατά πόσο οι σχολικές συνήθειες μαθητών και εκπαιδευτικών θα επανέλθουν και  κατά πόσο όλα θα ξαναβρούν τους γνώριμους ρυθμούς της σχολικής ζωής.

Μέσα σ΄ εκείνους που το σχολικό περιβάλλον είναι γνώριμο υπάρχουν και οι «λιλιπούτιοι νέοι θαμώνες». Είναι τα μοναδικά πρωτάκια. Αυτές οι απίστευτες φατσούλες με τις τεράστιες τσάντες που θα περιμένουν στο προαύλιο των σχολείων για να χτυπήσει το πρώτο κουδούνι. Το κουδούνι μιας νέας ζωής και καθημερινότητας. 

Υπήρχε βέβαια η εξοικείωση με το περιβάλλον του νηπιαγωγείου, αλλά η πρώτη τάξη είναι κάτι διαφορετικό. «Είμαι πια μεγάλη και φέτος θα  πάω σε κανονικό σχολείο», διατύπωσε με καμάρι η κόρη μιας φίλης.

Πρώτη μέρα στο σχολείο λοιπόν. Πως ένας γονιός με πρωτάκι θα αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση; Πως θα νιώσει όταν δει το μικρό ή τη μικρή της οικογένειας να περνάει την πόρτα του σχολείου; Ανάμεικτα τα συναισθήματα. Συγκίνηση, άγχος, χαρά, φόβος. Και αναμφίβολα κάποια από τα συναισθήματα είναι αμφίδρομα.

Εκείνο αρχικά όμως που κάθε γονιός καλείται να πετύχει από πριν είναι να ενδυναμώσει  το παιδί του, ώστε να δει τον σχολικό χώρο θετικά και να εγκλιματιστεί ομαλά στον νέο περιβάλλον.

Ο σχολικός χώρος είναι μια μικρή κοινωνία ένταξης, με κανόνες και υποχρεώσεις. Ακόμα και όταν έχουν προηγηθεί οι τάξεις του νηπιαγωγείου, είναι αναγκαίο το πρωτάκι μας να συνειδητοποιήσει τις διαφορετικές του υποχρεώσεις.

Σταδιακά θα έρθει σε επαφή με την γραφή και την ανάγνωση σε πιο οργανωμένο πλαίσιο και θα νιώθει όμορφα κάθε φορά που θα κατακτά κάτι καινούργιο στον χώρο της γνώσης.

Είναι επίσης απαραίτητο όταν επιστρέφει στο σπίτι να μην το βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις όπως «τι σας είπε σήμερα η δασκάλα σας» ή «ήσουν φρόνιμος/η». Πρέπει να δείξουμε ενδιαφέρον, αλλά να περιμένουμε από το παιδί μας να μας περιγράψει την καθημερινότητά του στο σχολείο εκούσια. Με διακριτικότητα θα πετύχουμε να μοιραστεί μαζί μας τις νέες του εμπειρίες, καλές ή όχι και θα το καθοδηγήσουμε ανάλογα.

Οι περισσότεροι γονείς είμαστε υπερπροστατευτικοί απέναντι στα παιδιά μας. Μια  υπερπροστατευτική σχέση όμως μπορεί να εμφανίσει μεγάλη ανασφάλεια στο παιδί,  όταν βρεθεί ξαφνικά χωρίς αυτούς. Αν μάλιστα πρόκειται για παιδιά που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι πιθανόν να αναπτύξει φοβίες, ή να αισθάνεται εξαιρετικά άβολα μπροστά σε άλλα παιδιά που είναι δυναμικά και ενεργητικά.

Αυτό θα έχει ως συνέπεια τη δυσκολία στην κοινωνικοποίησή του και στην ανάπτυξη νέων φιλικών σχέσεων. Επιβάλλεται λοιπόν να περιορίσουμε την υπερπροστασία μας για να βοηθήσουμε το παιδί μας να διαμορφώσει σταδιακά μια δυναμική προσωπικότητα.

Πρώτη μέρα στο σχολείο λοιπόν! Ας καλωσορίσουμε τα μικρά μαθητούδια με αγάπη και χαμόγελο κι ας τα βοηθήσουμε να αγαπήσουν κι αυτά το σχολείο. Γιατί μεγαλώνοντας πρέπει να συνειδητοποιήσουν το μεγάλο δώρο της γνώσης για τη ζωή τους.

Κι ας έχουμε κατά νου τα λόγια  του Αμερικανού εκδότη  Malcolm Forbes «Ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να αντικαταστήσει ένα άδειο μυαλό με ένα ανοιχτό μυαλό» ώστε να μεγαλώσουμε σκεπτόμενα άτομα. 

Καλή σχολική χρονιά!

Συντάκτης: Νίκη Σταματοπούλου,

Influence:

Είμαι Φιλόλογος – απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας στο ΕΚΠΑ. Το 2013 απέκτησα την εξειδίκευση της Ειδικής Παιδαγωγού…