Πώς είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνη σου
Το έργο που καλείται να φέρει εις πέρας μία ανύπαντρη μητέρα είναι τεράστιο. Πράγματι, σε μια μονογονεϊκή οικογένεια η μητέρα αναλαμβάνει και τον ρόλο του πατέρα και να στηρίξει ψυχολογικά το παιδί που στερείται τον πατέρα του. Συγχρόνως, έχει να αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες και την κοινωνική περιφρόνηση. Είναι πολύ πιθανό σε ορισμένες στιγμές να οδηγηθεί σε αδυναμία, κατάθλιψη και απόγνωση. Ο δρόμος μπορεί να φαντάζει δύσκολος, δεν είναι όμως απροσπέλαστος. Σε αυτό το άρθρο γίνεται αναφορά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια ανύπαντρη μητέρα και δίνονται συμβουλές για την ορθή διαπαιδαγώγηση του παιδιού της.
Δίνοντας μία άνιση μάχη
Ακόμη και στις μέρες μας δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι ανύπαντρες μητέρες γίνονται θύμα κοινωνικού αποκλεισμού και δίνουν μάχη για να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της ζωής. Οι γυναίκες αυτές λοιπόν έχουν να αντιμετωπίσουν τις προκαταλήψεις της κοινωνίας, αλλά και πολλές φορές της δικής τους συντηρητικής οικογένειας. Δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθουν μόνες και ανήμπορες να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα, στις οικονομικές δυσκολίες, αλλά και στις πρακτικές που προκύπτουν επειδή δεν έχουν κάποιο στήριγμα.
Στο έργο αυτό έρχεται να προστεθεί και το χτίσιμο μίας ειλικρινούς σχέσης με το παιδί τους σε ό, τι αφορά τη δομή της οικογένειας που έχουν δημιουργήσει. Πολλές επιλέγουν την ανειλικρινή οδό λέγοντας στο παιδί τους πως «ο πατέρας λείπει στο εσωτερικό ή έχει πεθάνει». Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν συνιστάται να ακολουθηθεί αυτή η τακτική.
Οι ανύπαντρες μητέρες δεν είναι μόνες…
Στη σημερινή κοινωνία υπάρχουν πολλά κέντρα πρόνοιας που προστατεύουν και βοηθούν τις ανύπαντρες μητέρες. Αυτά τα κέντρα τους παρέχουν στέγη, τροφή και τις βοηθούν να βρουν εργασία, ώστε να είναι οικονομικά ανεξάρτητες. Επίσης, υπάρχουν και ανάλογες δομές της εκκλησίας, όπως ξενώνες που φιλοξενούν τις ανύπαντρες μητέρες και τα παιδιά τους μέχρι να ορθοποδήσουν. Επομένως, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να υπάρχει θέληση, κατάλληλη ενημέρωση και υποστήριξη.
Παρακάτω δίνονται ορισμένες συμβουλές για τις ανύπαντρες μητέρες όσον αφορά τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους.
Ζητήματα ανατροφής που καλείται να αντιμετωπίσει μία ανύπαντρη μητέρα
- Δεν μετατρέπουμε το παιδί μας σε υποκατάστατο του συζύγου που δεν έχουμε.
- Δεν κοιμόμαστε μαζί με το παιδί μας στο ίδιο κρεβάτι, διότι έτσι δεν βοηθάμε στην ψυχοσωματική ανάπτυξή του.
- Δεν μετατρέπουμε το παιδί μας σε φίλο και παρηγορητή μας όσο δύσκολα και να περνάμε. Καλό είναι να έχουμε έναν ενήλικο κύκλο ηθικής στήριξης.
- Δεν πιέζουμε το παιδί μας να μεγαλώσει γρήγορα προκειμένου να μας ακολουθήσει στις εξόδους μας, επειδή δεν έχουμε παρέα.
- Δεν μεταφέρουμε στο παιδί μας τα προβλήματα και τα άγχη της δουλειάς μας.
- Προσέχουμε να μην φορτώσουμε το παιδί με ανεκπλήρωτα όνειρα και δικές μας επιθυμίες. Να το αφήσουμε να ζήσει τη δική του ζωή, χωρίς να το βλέπουμε σαν προέκταση του εαυτού μας.
