Πώς το θάρρος μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μας

Το θάρρος είναι η ικανότητα που διαθέτει ο άνθρωπος προχωρά σε κάτι που τον τρομάζει ή η δύναμη που βρίσκει να αντιμετωπίζει τον πόνο ή το πένθος. Το θάρρος έχει τεράστια σημασία στη ζωή.

Μια πράξη είναι θαρραλέα αν αποτελεί ταυτόχρονα και προσπάθεια να επιτευχθούν και να ξεπεραστούν τα εμπόδια, το κόστος ή οι δυσκολίες. Αν κάποιος θέλει να επιτύχει είναι ανάγκη να έχει θάρρος. Χωρίς θάρρος κανένας και ποτέ δε θα μπορέσει να βγει από τη ζώνη άνεσης του ή δε θα μπορέσει να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Το θάρρος μπορεί να είναι κινητήριος δύναμη για όλα.

Αρχικά, το θάρρος δεν είναι δεδομένο. Είναι σαν ένα μυ που χρειάζεται να καλλιεργηθεί. Είναι ανάγκη να εξασκείται τακτικά, ώστε να κατακτηθεί σε τέτοιο σημείο που θα μπορεί να οδηγήσει σε επαγγελματική επιτυχία και σε μια προοδευτική καριέρα. Η διεκδίκηση των ονείρων απαιτεί θάρρος.

Άρα, αυτή η δεξιότητα μπορεί να θεωρηθεί κλειδί για να αναδειχθούν οι προσωπικές δεξιότητες του καθενός που μπορούν να οδηγήσουν σε μια ικανοποιητική ζωή. Αποτελεί το κίνητρο για να δοκιμαστούν καινούρια πράγματα. Ο καθένας μπορεί να έχει πολλές ιδέες, πλάνα, σχέδια και στρατηγικές αλλά χωρίς το θάρρος τίποτα δε θα γίνει πραγματικότητα. Είναι αυτό που οδηγεί σε πράξεις, που θέτει κάποιον ικανό για να κάνει το επόμενο βήμα ακόμη κι αν είναι τρομακτικό ή αβέβαιο. Είναι αυτό που δίνει την απαραίτητη ώθηση να ξεπεραστούν οι αμφιβολίες και να αντιμετωπιστεί το μέλλον με βεβαιότητα και αυτοπεποίθηση.

Άλλωστε, η επιτυχία δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Τα εμπόδια, οι δυσκολίες και οι προκλήσεις είναι αναπόφευκτα. Το θάρρος μπορεί να είναι η πανοπλία που χρειάζεται κάποιος, να οπλιστεί με αντοχή ακόμη κι αν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Έτσι, βελτιώνει τη συγκέντρωση στους στόχους και την επιμονή στις δυσκολίες.

Πέρα από την πρακτική συμβολή του θάρρους, είναι αυτό που και σε θεωρητικό επίπεδο δίνει έμπνευση τόσο στον ίδιο τον άνθρωπο αλλά και σε αυτούς που συναναστρέφεται. Δηλαδή, είναι μεταδοτικό. Όταν κάποιος παίρνει ρίσκο και κυνηγά τα όνειρά του, πιθανότατα να ωθήσει και τους υπόλοιπους σε αντίστοιχες πράξεις.

Επίσης, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η γραμμή ανάμεσα στο θάρρος και στη τρέλα, στην αυτοπεποίθηση και στον φόβο είναι πολύ λεπτή. Οι σημαντικές αποφάσεις προϋποθέτουν θαρραλέες πράξεις στην προσωπική και στην επαγγελματική ζωή. Το θάρρος είναι η ικανότητα να αντιμετωπίζει κάποιος τους φόβους του, ακόμα και σε στιγμές που η συνθήκη είναι άβολη.

Όμως, το να είναι κάποιος θαρραλέος δεν είναι μια αλλαγή που μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι θαρραλέες πράξεις απαιτούν την ανάπτυξη μιας νοοτροπίας και συμπεριφορών που επιτρέπουν την αντιμετώπιση του φόβου, της αβεβαιότητας και των δυσκολιών με αποφασιστικότητα και αντοχή. Το θάρρος δεν είναι η απουσία φόβου αλλά η προθυμία να αναληφθεί δράση παρά το φόβο. Πώς μπορεί κάποιος να γίνει πιο θαρραλέος αλλά και πόσο εύκολο μπορεί να είναι;

Υπάρχουν κάποια απλά βήματα που μπορούν να λειτουργήσουν ως πολύτιμα εργαλεία. Συγκεκριμένα,

• η ενίσχυση της αυτογνωσίας: η κατανόηση των φόβων και των περιορισμών είναι σπουδαίο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Η αυτογνωσία είναι ο πρώτος σταθμός προς το θάρρος. Η αναγνώριση του τρόμου και της αιτίας αυτού, η αναγνώριση των δυνάμεων και η αναγνώριση των πτυχών που επιδέχονται βελτίωσης λειτουργούν πολύτιμα και συνεπικουρικά. Αν κάποια ερωτήματα μπορέσουν να απαντηθούν με ειλικρίνεια, τότε ο δρόμος που ανοίγεται θα είναι πιο εύκολος. Για παράδειγμα «Η έλλειψη ελέγχου λειτουργεί ανασταλτικά;», «Προτεραιότητα είναι η ευχαρίστηση των άλλων ή οι προσωπικές επιθυμίες;».
• η θέσπιση ξεκάθαρων στόχων: σαφής καθορισμός της έννοιας του θάρρους. Ειδικοί, μετρήσιμοι και επιτεύξιμοι στόχοι είναι ικανοί να ωθήσουν κάποιον έξω από το comfort zone του. Αυτοί οι στόχοι μπορεί να είναι προσωπικοί, επαγγελματικοί ή και κοινωνικοί. Αν τα social media αποτελούν εργαλείο δουλειάς, τότε η ενασχόληση και η χρήση τους πρέπει να γίνεται σταδιακά για να είναι εφικτή η προσαρμογή τους. Καλό θα είναι η κριτική να μην αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα παρά μόνο κινητήριο δύναμη.
• η ενίσχυση της ανθεκτικότητας: η ψυχική ανθεκτικότητα είναι η ικανότητα ανάκαμψης από τις δυσκολίες. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με το θάρρος. Η ενσυνειδητότητα, ο διαλογισμός και η άσκηση είναι πρακτικές για την προσωπική ενδυνάμωση.
• η έξοδος από την προσωπική ζώνη άνεσης: η πρόοδος πρέπει να είναι σταδιακή, χωρίς να απαιτούνται μεγάλα άλματα. Οι μικρές πράξεις θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των φόβων. Σταδιακά θα ανταπεξέρχεται κάποιος μεγαλύτερες προκλήσεις.
• η αναζήτηση βοήθειας και υποστήριξης: ένα υποστηρικτικό περιβάλλον που απαρτίζεται από φίλους, οικογένεια και μέντορες μπορεί να προσφέρει εξαιρετική καθοδήγηση και ενθάρρυνση. Το μοίρασμα των σκέψεων και των στόχων μπορεί να είναι βοηθητικό. Η επαφή και η γνωριμία με ανθρώπους που έχουν πετύχει αντίστοιχους στόχους θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης.
• η απόκτηση γνώσεων και σωστή προετοιμασία: οι γνώσεις και η προετοιμασία μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση. Καλό είναι να είναι κάποιος ανοιχτός σε νέους ορίζοντες και στην απόκτηση νέων δεξιοτήτων.
• ο οραματισμός: οι θαρραλέες πράξεις μπορούν να χρειάζονται και ανάπτυξη τεχνικών οραματισμού. Έτσι, το άγχος και το στρες μπορούν να μειωθούν.

Επίσης, το θάρρος μπορεί να ωφελήσει την προσωπική εξέλιξη του κάθε ανθρώπου. Δηλαδή, μπορεί να επιτύχει:

• την αντιμετώπιση των φόβων: το θάρρος συχνά σημαίνει διαχείριση των φόβων. Καλό είναι να αγκαλιάζει κάποιος τις νέες προκλήσεις και το άγνωστο και να είναι πρόθυμος να παίρνει καλά υπολογισμένα ρίσκα. Η εξέλιξη είναι έξω από τη ζώνη άνεσης.
• τη μετατροπή των αποτυχιών σε μαθήματα: η κατανόηση της αποτυχίας είναι κομμάτι της επιτυχίας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν τα σφάλματα για τη βελτίωση καταστάσεων.
• την κατάκτηση της ευγνωμοσύνης: καλλιέργεια μιας νοοτροπίας ευγνωμοσύνης. Η αναγνώριση και η εκτίμηση των επιτευγμάτων μπορεί να οδηγήσει στην εξισορρόπηση του φόβου και της αρνητικότητας. Οι ενδορφίνες που παράγονται από τις θετικές σκέψεις και τα συναισθήματα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του φόβου.
• τη διατήρηση της επιμονής: το θάρρος μπορεί να εξασθενεί μπροστά στις δυσκολίες. Η διατήρηση της επιμονής και η δέσμευση απέναντι σε αυτή τη συνθήκη δεν είναι εύκολη διαδικασία. Η αξιολόγηση της προόδου και η προσαρμογή είναι αναγκαία στοιχεία. Ίσως, αν κάτι δε λειτουργεί πρέπει να αλλάξει η προσέγγιση και ταυτόχρονα αυτό δε σημαίνει παραίτηση.
• την αναγνώριση της επιτυχίας: τα επιτεύγματα ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και το κίνητρο. Είναι σημαντικό να μη μένουν στο παρασκήνιο αλλά να παίρνουν τη θέση που πραγματικά τους αρμόζει.