Η Πονηριά “σκοτεινό καταφύγιο της ανικανότητας”
Η πονηριά συνήθως είναι έμφυτη σε έναν άνθρωπο, δεν διδάσκεται, αλλά ίσως αποκτάται συμφώνα με την βιοποριστική ζωή κάποιου. Σίγουρα έχουμε συναντήσει αρκετούς στην ζωή μας, αλλά κατά πόσο τους έχουμε αντιληφθεί; Η ικανότητα των πονηρών ανθρώπων να εκμεταλλεύονται την ψυχοσύνθεση των άλλων για να διεκδικήσουν στην ουσία αυτό που επιθυμούν, δεν είναι πάντα εμφανής.
Η πειθώ είναι το προτέρημά τους, αναγκάζουν το «θύμα» να τους λυπηθεί και να τους ρίξει το «φταίξιμο». Μπορούν ακόμη να σας κατηγορήσουν για κάτι, χωρίς να ευθύνεστε και να σας χειραγωγήσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να πειστείτε γι αυτό. Για να μπορέσετε να τους αντιληφθείτε πέρα από αυτά που προαναφέραμε, τους χαρακτηρίζει η αδυναμία του χαρακτήρα και της αντίληψής τους. Δεν συνηθίζουν, όπως όλοι να προσπαθούν να καταφέρουν κάτι, ψάχνουν τον «άτιμο» δρόμο. Δεν έχουν μία ισορροπημένη ζωή, αλλάζουν χαρακτήρα ανάλογα με τις περιστάσεις.
Ας δούμε όμως πως διαχωρίζονται αυτοί οι άνθρωποι και με ποια λογική περίπου κινούνται:
Ο έξυπνος χρησιμοποιεί την ευφυΐα που διαθέτει και επινοεί μεθόδους, ώστε να μην γίνει αντιληπτός απ’ τους άλλους. Στην ουσία θέτει κάποιους στόχους και με άμεσο τρόπο προσπαθεί να τους πετύχει. Δεν γίνεται εύκολα αντιληπτός γιατί τα έχει προσχεδιασμένα ήδη στο μυαλό του, ώστε να είναι αποτελεσματικός και ετοιμοπόλεμος. Δυστυχώς είναι και αυτοί που «πατάνε επί πτωμάτων» με οποιοδήποτε κόστος.
Ο κουτός είναι αυτός που με έμμεσο τρόπο προσπαθεί να πάρει αυτό που θέλει, αλλά σπάνια το πετυχαίνει, γιατί αποκαλύπτεται. Οι κακόβουλες σκέψεις τους, συνήθως μαρτυράνε τον σκοπό τους (εξού και ο κουτοπόνηρος).
Βέβαια δεν σημαίνει πως όλοι οι πονηροί άνθρωποι είναι απαραιτήτως και κακοί, διότι ο καθένας την χειρίζεται με διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα κάποιος πονηρός μπορεί να υποπτευθεί κάποιον κίνδυνο και να τον αποφύγει, να δώσει λύση σε κάποιο πρόβλημα, ή να κερδίσει πράγματα με έξυπνο τρόπο και όχι εις βάρος των άλλων. Συμπεραίνουμε ότι η πονηριά δεν κρύβει πάντα δύναμη αλλά αδυναμία, όπως είπε και ο Αμερικανός Πρόεδρος, Αβραάμ Λίνκολν «Μπορείς να τους ξεγελάς πολλούς για λίγο καιρό, λίγους για πολύ καιρό, αλλά όχι τους πάντες για πάντα»!
