Περιβάλλον στα κόκκινα!

Το περιβάλλον καταστρέφεται. Η ανάγκη για αλλαγή είναι επιτακτική και αυτό είναι μία κοινή παραδοχή παγκοσμίως. Πόσοι, όμως, από εμάς είναι πρόθυμοι να αλλάξουν οι ίδιοι, ώστε να φέρουν την αλλαγή;

Μηνύματα από το 112 τον τελευταίο χρόνο έχουν κατακλύσει τα κινητά μας. «Προσοχή επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα», «Προσοχή πυρκαγιά» και πολλά άλλα σαν αυτά «πρωταγωνιστούν» στις οθόνες μας. Ναι δεν λέω, αρκετά χρήσιμα και για κάποιους σωτήρια. Όμως, ο μηχανισμός αυτός, όπως και οποιοσδήποτε άλλος δεν «φωνάζει» για το σημαντικότερο πρόβλημα. Το περιβάλλον καταστρέφεται.

Ο πλανήτης πεθαίνει. Η φύση μετράει ώρες… Συγγνώμη για την ωμότητα του λόγου μου, αλλά επιδιώκω μέσω αυτού να κάνω «επίκληση στο συναίσθημα», όπως μαθαίναμε στο λύκειο. Δυστυχώς τα λόγια μου είναι πέρα για πέρα αληθινά.

Πιθανότατα εν έτει 2023 αυτά τα ζητήματα θα έπρεπε να έχουν εξαλειφθεί.  Ποιος θα πίστευε πως, αντί να μιλάμε για ιπτάμενα αμάξια η ρομπότ, θα φωνάζουμε για βοήθεια. Μάλλον κανείς.

Γιατί κανείς; Διότι, πραγματικά, οι άνθρωποι που νοιάζονται, στα αλήθεια για την «υγεία» της Γης είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού μας.

Προβλέψεις για το μέλλον

Οι προβλέψεις για το μέλλον πάντα ήταν «μικρής σημασίας» δίχως να έχουν ιδιαίτερη αξία. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για μια απλή πρόβλεψη. Μιλάμε για σίγουρη καταστροφή αν δεν αλλάξουμε δραστικά τον τρόπο ζωής μας.

Για μια φορά ας μιλήσουμε αντικειμενικά και αληθινά. Για μια φορά να πούμε την αλήθεια έξω από τα δόντια. Ποιος από εμάς είναι έτοιμος να αλλάξει την ζωή του;  Ή  καλύτερα, ποιος είναι έτοιμος να θυσιάσει την ατομική του άνεση για το συλλογικό καλό;

Σίγουρα πολλοί εδώ, θα πουν πως «θέλουν να το επιχειρήσουν» για τη σωτηρία του πλανήτη μας. Θα είναι θετικοί στη δραματική αλλαγή. Στη θεωρία όμως. Στην πράξη όλοι χάνουμε. Και πώς να μη μας θεωρώ ήδη ηττημένους, που βαριόμαστε να πατήσουμε ένα κουμπί για να κλείσει το κλιματιστικό (ναι ενώ έχουμε κρυώσει).

Σκεφτείτε πόσο πιο «δύσκολο» θα ήταν να το κλείναμε το κλιματιστικό χωρίς να κρυώνουμε. Αυτό το καθημερινό παράδειγμα αντιπροσωπεύει την σοβαρότητα των ανθρώπων απέναντι στο κρίσιμο περιβαλλοντικό πρόβλημα. Κανείς πλην ελαχίστων, για να μην τους «πάρει όλους η μπάλα», δεν έχει πραγματικά την πρόθεση να δραστηριοποιηθεί για να σώσουμε τον πλανήτη.

Διαβάστε επίσης: Πρακτικά βήματα για την υιοθέτηση ενός φιλικού προς το περιβάλλον τρόπου ζωής

Υπάρχει σωτηρία;

Φυσικά και υπάρχει σωτηρία· μόνο αν το θελήσουμε πραγματικά. Πρέπει, επιτέλους, να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον των παιδιών μας. Ίσως και το παραπάνω να αποτελεί την αιτία του κακού. Η σκέψη πως το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν χρίζει άμεσης αντιμετώπισης πλανά τους ανθρώπους. Πιστεύουν πως, αφού οι καταστροφικές συνέπειες δεν είναι κοντά, δεν τους αφορούν.  Όχι δεν είναι έτσι. Τα προβλήματα του περιβάλλοντος μας αφορούν όλους.

Είναι απαραίτητο να ανασκουμπωθούμε. Ας μην είμαστε εγωιστές. Για πρώτη φορά ας σταματήσουμε να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και να φοράμε παρωπίδες. Μόνο αν ενωθούμε, θα έχουμε αποτελέσματα. 

Δεν ζητάω πράγματα ουτοπικά. Μικρές αλλαγές στην καθημερινή ρουτίνα μας που θα ανατρέψουν την κατάσταση και θα δώσουν «τεχνητή αναπνοή» στον γίγαντα Γη.

Συντάκτης: Θοδωρής Χριστοδουλάκης,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.