Παιδικά τραύματα και ενήλικη ζωή

Συντάκτης: Παναγιώτης Ντόβας

Η διαδικασία της αυτογνωσίας είναι απαραίτητη για την εξέλιξη του ανθρώπου. Μέσα από αυτή την βαθιά ενδοσκόπηση που κάνετε, παρατηρείτε εικόνες και καταστάσεις που ίσως σας είναι άγνωστες ως τώρα. Καταστάσεις, όπως τα παιδικά τραύματα είναι απαραίτητο να εμφανιστούν στην επιφάνεια, καθώς σύμφωνα με ερευνητές από διάφορα πανεπιστήμια έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην ενήλικη ζωή.

Το τραύμα προέρχεται από τις αρνητικές εμπειρίες που βιώνουμε στην παιδική ηλικία. Ο αυξανόμενος βαθμός των αρνητικών εμπειριών μπορούν να κάνουν το τραύμα αυτό ακόμη πιο βαθύ, με αποτέλεσμα να επηρεάζει την ενήλικη ζωή του ατόμου σε μεγάλο βαθμό, δυσχεραίνοντας την θεραπεία του. Είναι οι συναισθηματικές εκρήξεις που ενώ μοιάζουν άκαιρες μας δημιουργούν συναισθήματα φόβου και ντροπής.  


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οι 3 διαστάσεις του άγχους


Ενώ σε κάποιες καταστάσεις ο χρόνος φαίνεται πως είναι ο καλύτερος γιατρός, κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση των τραυμάτων. Αντίθετα, οι συνέπειες για τον οργανισμό συνεχώς αυξάνονται και κάνουν την εμφάνισή τους με διάφορους τρόπους όπως : 

  • Βάναυση Συμπεριφορά

Η βάναυση συμπεριφορά κάνει την εμφάνισή της στην παιδική ηλικία με δυο τρόπους. Στην πρώτη περίπτωση το παιδί έχει βιώματα που μέσα στα οποία εμπεριέχεται κάποια μορφή κακοποίησης. Το σοκ το οποίο δέχεται το παιδί είναι αδύνατο να το διαχειριστεί, με αποτέλεσμα να χάνει την ταυτότητά του και να ταυτίζεται με αυτή του βασανιστή. Σύμφωνα με τον Bruno Bettelheim η κατάσταση αυτή λέγεται “ταύτιση με τον βασανιστή”. 

Από την άλλη πλευρά, πηγή βάναυσης συμπεριφοράς αποτελεί η περίπτωση των γονέων που με τα ερεθίσματα τα οποία δίνουν στα παιδιά τους, τα κάνουν να πιστεύουν πως τους διακατέχει κάποιας μορφή  ανωτερότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά. Μια τέτοια συμπεριφορά, αναπτύσσει ενήλικες που για ό,τι και να συμβαίνει θεωρούν τους άλλους υπευθύνους και αποποιούνται οποιαδήποτε ευθύνη.

  • Ναρκισσισμός 

Η Ναρκισσιστική Διαταραχή της προσωπικότητας συνδέεται άμεσα με την παιδική ηλικία. Πιο συγκεκριμένα, συνδέεται με την μη ικανοποίηση των αναγκών για απεριόριστη και ανιδιοτελή αγάπη που έχει το άτομο στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Είναι μια μορφή αγάπης, η οποία είναι αναγκαία καθώς το παιδί κατανοεί τον πραγματικό αυτό, αισθάνεται την αποδοχή και την φροντίδα από τον οικογενειακό περίγυρο. Συνεπώς, ένα παιδί το οποίο δεν έχει πάρει την αγάπη την οποία χρειάζεται, δυσκολεύεται να καλύψει τις ναρκισσιστικές του ανάγκες και να αποδεχτεί τον εαυτό του. 

Τα σημάδια όμως γίνονται υπαρκτά στην ενήλικη ζωή. Ένα τέτοιο άτομο κυριεύεται από την ολοκληρωτική και άπληστη επιθυμία του για αγάπη, φροντίδα και στοργή. Προσπαθεί πλέον, ως ενήλικας να καλύψει τις ανάγκες από την παιδική του ηλικία. Μια αγάπη που η μη είσπραξή της οδηγεί το ενήλικο άτομο σε μια ζωή που ψάχνει συνεχώς την ιδανική αγάπη που θα καλύψει όλο αυτό το συναισθηματικό τους κενό. Επίσης, τείνουν να ζητούν την επιβεβαίωση σε κάθε είδους διαπροσωπική σχέση.

  • Έλλειψη Εμπιστοσύνης 

Ένα ταραχώδες και ανασφαλές περιβάλλον έχεις αποτέλεσμα παιδιά που χαρακτηρίζονται από έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άλλους. Το άτομο νιώθει μια ανάγκη να βρίσκεται σε μια διαρκή επαγρύπνηση, μια ανάγκη να ελέγχει τα πάντα γύρω του.

Τα άτομα που χαρακτηρίζονται από έλλειψη εμπιστοσύνης συνήθως οδηγούνται σε ακραίες συμπεριφορές, όπως είτε να επιλέγουν μια ζωή που κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από όλους, είτε που παραδίδονται ολοκληρωτικά και άνευ όρων στους άλλους. 

Σύμφωνα με τον Harvey Jackins: “Το άτομο αιχμάλωτο ενός παλιού πόνου, λέει πράγματα που δεν έχουν σχέση, κάνει πράγματα που δεν έχουν αποτέλεσμα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση και υπομένει τρομερά συναισθήματα που δεν έχουν σχέση με το παρόν.”

Συντάκτης: Παναγιώτης Ντόβας,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.