Παιδί με κινητικές δυσκολίες και καλοκαιρινές διακοπές

Οι καλοκαιρινές διακοπές για τους περισσότερους είναι μια ευχάριστη περίοδος που την αναμένουν με χαρά λόγω της χαλάρωσης και των περιπετειών που προσφέρει. Για μερικές οικογένειες όμως, η θερινή περίοδος μπορεί να περιλαμβάνει αυξημένο στρες και δυσκολίες. 

Οι περισσότεροι γονείς, που τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν κάποια μορφή αναπηρίας, δεν έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν καλοκαιρινές διακοπές, λόγω των εμποδίων που θα προκύψουν και της δυσκολίας επίλυσής τους. Σύμφωνα με μια έρευνα πάνω σε αυτό το θέμα, το 53% των φροντιστών απάντησε ότι δεν είχε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει καλοκαιρινές διακοπές,  επειδή παρείχε φροντίδα στο παιδί τους και το 80% απάντησε ότι δεν τους έμενε ελεύθερος χρόνος, λόγω των αυξημένων ευθυνών που είχε για τη φροντίδα του παιδιού τους.

 Όσοι είναι γονείς με μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι όταν πρόκειται να πραγματοποιήσουν κάποιο ταξίδι, η προετοιμασία κρίνεται αρκετά δύσκολη  τόσο από ψυχολογικής άποψης, όσο και οικονομικής. Αναλογιστείτε πόσο δύσκολο είναι για τους γονείς που έχουν ένα παιδί  το οποίο αντιμετωπίζει κάποια μορφή αναπηρίας. Πρώτα πρώτα, χρειάζεται αρκετή αναζήτηση σχετικά με την διαμονή. Για τις περιπτώσεις παιδιού με αναπηρία οι γονείς αναζητούν ένα κατάλυμα που να περιλαμβάνει χώρους φιλικούς προς τα άτομα  αυτά, αλλά και εκπαιδευμένο προσωπικό για τις ανάγκες του παιδιού. 

Στη χώρα μας υπάρχουν ελάχιστα μέρη που να παρέχουν τέτοιου είδους υπηρεσίες, και αν υπάρχουν κοστίζουν αρκετά,  πράγμα το οποίο δημιουργεί περισσότερες ανασφάλειες στους γονείς τους παιδιού. Οι γονείς επίσης αναζητούν μια οργανωμένη παραλία, όπου θα είναι εύκολη η πρόσβαση, που θα έχει ράμπα για αναπηρικό αμαξίδιο. Στη χώρα μας δεν είναι τόσο συνηθισμένο το φαινόμενο, η ράμπα για αναπηρικό αμαξίδιο στις παραλίες, οπότε πολλές φορές παρατηρούμε τους γονείς να σηκώνουν το παιδί από το αναπηρικό αμαξίδιο και να το παίρνουν στην αγκαλιά τους μέχρι τις ξαπλώστρες ή ακόμη και μέχρι τη θάλασσα για να μπορέσει να κολυμπήσει.  Επιπλέον, μια δυσκολία που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γονείς είναι η δυσκολία προσαρμογής του παιδιού στο καινούριο περιβάλλον και η ενδεχόμενη μεταβολή της διάθεσής του με ξεσπάσματα θυμού.

Ως άτομα και ως πολιτεία οφείλουμε να  κατανοούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτές οι οικογένειες  στον οικονομικό και  ψυχολογικό τομέα. Στην περίπτωση αυτή σημαντική είναι η συμβολή των επαγγελματιών υγείας, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, ώστε να παρέχουν τη δέουσα ψυχολογική υποστήριξη στους φροντιστές των ατόμων με προβλήματα αναπηρίας. Σημαντικός είναι και ο συντονισμός από ψυχολόγους ή κοινωνικούς λειτουργούς των ομάδων ενδυνάμωσης που αφορούν  τις οικογένειες ατόμων με παιδιά που έχουν προβλήματα αναπηρίας ή φροντιστών τους, ώστε να νιώσουν το αίσθημα του ανήκειν και ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτόν τον σπουδαίο αγώνα παροχής φροντίδας στα παιδιά. Καλή ιδέα θα μπορούσε να είναι η  δημιουργία (π.χ. στο διαδίκτυο) ενημερωτικών φυλλαδίων, όπου οι φροντιστές των ατόμων με αναπηρία ή η οικογένεια τους θα μπορούν να τα συμβουλεύονται  για τις δραστηριότητες που μπορούν να οργανώσουν στην περίοδο των διακοπών, όπως π.χ. κατασκευές που μπορούν να κάνουν με απλά υλικά για να απασχολήσουν το παιδί.

Όσον αφορά στην άμεση αντιμετώπιση δυσκολιών, θα πρέπει να  υπάρχει τηλεφωνική υποστήριξη από κάποιον ειδικό σε περίπτωση που χρειαστεί κάποιος γονέας κατά την περίοδο των διακοπών ή για περιπτώσεις κρίσεων. Το σημαντικότερο είναι οι γονείς και όλοι μας να αποδεχτούμε ότι τα άτομα με κάποια μορφή αναπηρίας ή δυσκολία δεν έχουν κάποια ασθένεια, επειδή ίσως εκφράζονται διαφορετικά και κινούνται διαφορετικά. Ότι θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή και την ανάπτυξη της κοινωνίας, να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών, και να έχουν ίσο μερίδιο στη βελτίωση των συνθηκών που προκύπτουν από την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη.

Συντάκτης: Φρειδερίκη Τενεκετζή, Κοινωνική λειτουργός

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.