Η λογοτεχνία είναι μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές τέχνης παγκοσμίως. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα πιο κλασικά βιβλία που δεν …
Όταν το διάβασμα είναι η ίαση για την κακή σου διάθεση
Ήδη αρκετή επιστημονική φαντασία και δυστοπία ζούμε εκεί έξω. Και θα προτιμούσαμε, αυτές τις μέρες, το διάβασμα να είναι κάπως ελαφρύ και κεφάτο. Ή έστω βαρύ αλλά με αστείο τρόπο. Γενικά, η ζωή είναι καλύτερη αν την βλέπεις σαν κωμωδία —κι ας είναι μαύρη μερικές φορές. Ψάξαμε και διαλέξαμε, λοιπόν, πέντε τέλεια χιουμοριστικά βιβλία!
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές, του Τσαρλς Μπουκόφσκι
Η ιστορία του alter ego του διάσημου συγγραφέα, ενός πότη που ταξιδεύει την Αμερική και δεν στεριώνει πουθενά, λειτουργεί ως η καλύτερη εισαγωγή στον τόσο μοναδικό κόσμο του Μπουκόφσκι και είναι μια εισαγωγή που μέσα στη μαυρίλα της καταντά ξεκαρδιστική. Ποτέ ξανά τόσο σκληρή γραφή δεν ήταν τόσο ανθρώπινα αστεία.
Κάποιος Λούκας, του Χούλιο Κορτάσαρ
Διηγήματα που θα σου προκαλέσουν νευρικό γέλιο μέσα στο μετρό ή στο λεωφορείο. Σκέψεις με ιδιαίτερο χιούμορ, παρατηρήσεις που θα σε κάνουν να σταματήσεις και να αναρωτηθείς, γραφή που κυλάει νεράκι και μερικές ατάκες που θα θυμάσαι για καιρό.
Ντελίριουμ, του Ντέιβιντ Σεντάρις
Ο ελληνικής καταγωγής Σεντάρις μπορεί να είναι γνωστός για τα ξεκαρδιστικά του απομνημονεύματα, αυτή, όμως, η συλλογή διηγημάτων μυθοπλασίας είναι ίσως από τις καλύτερες δουλειές του. Σουρεάλ και τραβηγμένες όσο δεν πάει, οι καταστάσεις που παρουσιάζει θα μπορούσαν να συμβαίνουν στο διπλανό σου σπίτι· το ότι ξέρεις πως δεν συμβαίνουν, σε καθησυχάζει.
Καλοί Οιωνοί, των Τέρι Πράτσετ και Νιλ Γκέιμαν
Είτε είδες τη σειρά, είτε όχι, πρέπει να διαβάσεις το βιβλίο. Επειδή το βιβλίο είναι υπέροχο. Η Αποκάλυψη έρχεται, και έρχεται σύντομα, και δύο άσπονδοι φίλοι, ένας άγγελος και ένας δαίμονας, προσπαθούν να τη σταματήσουν. Εναλλακτικά: τί γίνεται όταν οι δύο κορυφαίοι συγγραφείς του φανταστικού ενώσουν τις επιμέρους αισθήσεις του χιούμορ τους;
Πεζά Κείμενα 1960-1065, του Μποστ
Μπορεί τα σκίτσα του που σχολίαζαν την επικαιρότητα να άφησαν εποχή, αλλά τα πεζά του κείμενα αξίζουν κι αυτά την ίδια αναγνώριση. Το χιούμορ παραμένει αναλλοίωτο, και ενισχύεται μάλιστα σε αυτή τη μορφή, ενώ παράλληλα τα κείμενα λειτουργούν σαν ένα πολύ ιδιαίτερο μάθημα Ιστορίας της εποχής.
