Ποια μαθήματα διδάσκονταν οι μαθητές στην αρχαία Αθήνα; Η απάντηση δίνεται από τον Αριστοτέλη στο 8ο βιβλίο των Πολιτικών, όπου …
Όταν ο covid-19 «σκότωσε» τη μουσική
Κάποτε ο άνθρωπος για να εκφράσει τις ανησυχίες του ανακάλυψε την ποίηση, το θέατρο, τη λογοτεχνία, το χορό μα φυσικά και τη μουσική. Στην αρχή, αυτό επιτεύχθηκε μέσω διάφορων χτύπων, που μετέπειτα έγιναν νότες, στίχοι, μα και με τη δημιουργία οργάνων που θα γίνουν τα μέσα που θα προβάλουν τα συναισθήματα του καλλιτέχνη. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, ήταν η δημιουργία νέων ειδών μουσικής, νέων οργάνων και γενικά νέων ακουσμάτων.
Τη δεκαετία του ΄50 ανακαλύπτεται το ροκ εν ρολ με μπροστάρη τον Έλβις. Το ’60 οι Μπιτλς «κατακτούν» τον κόσμο. Το ’70 το ροκ είναι στις δόξες του, το ’80 η ντίσκο και από το ’90 έως σήμερα η ηλεκτρονική μουσική εισβάλλει στη ζωή μας. Είπα «έως σήμερα», μάλλον έκανα λάθος έως τον χειμώνα του 2019. Γιατί ξαφνικά η μουσική σταμάτησε, οι πόλεις ερήμωσαν και η ζωή περιορίστηκε εντός των τειχών των εκάστοτε σπιτιών και πόλεων.
Απόρροια όλης αυτής της κατάστασης ένας ιός προερχόμενος από την Κίνα, που βαθμιαία εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο, σκορπίζοντας στο διάβα του εκατομμύρια νεκρούς.
Η νέα αυτή απειλή προκάλεσε στον πλανήτη ανασφάλεια, καχυποψία, θεωρίες συνομωσίας και σε συνάρτηση με τα νέα μέτρα που επέβαλαν οι χώρες ώστε να προφυλαχτούν από τον covid-19, ανάγκασαν τη διακοπή κάθε συλλογικής – ψυχαγωγικής δραστηριότητας.
Επακόλουθο όλου αυτού του πράγματος ήταν να σταματήσει και το κύριο μέσω έκφρασης: η μουσική. Επί ένα χρόνο οι μουσικοί δεινοπάθησαν, καθώς δεν μπορούσαν να συμμετέχουν σε συναυλίες ή στα διάφορα μαγαζιά που συγκεντρώνονταν ο κόσμος για να διασκεδάσει. Η ομαδική διασκέδαση (οι παρέες) χάθηκαν κι ο καθένας έμεινε μόνος του να δημιουργεί και να διασκεδάζει.
Πολλοί όμως καλλιτέχνες αντιστάθηκαν και δημιούργησαν μέσα από τη μοναξιά τους. Με τρανό παράδειγμα το υπέροχο κομμάτι που έγραψε, μελοποίησε και ερμήνευσε ο Στέλιος Ρόκκος «δεν φοβήθηκα», ένα τραγούδι που είναι σήμα κατατεθέν της σημερινής κατάστασης.
Φτάνουμε στο φετινό καλοκαίρι που τα μέτρα σταδιακά υποχωρούν, η επιστήμη βρήκε τρόπους να αντιμετωπίσει την κατάσταση και φυσικά ο κόσμος έχει αρχίσει διστακτικά να βγαίνει ξανά στους δρόμους.
Φυσικά και για μας που είμαστε λάτρεις της μουσικής επιτέλους οι μουσικοί εισβάλλουν ξανά στους επαγγελματικούς τους χώρους και πλέον οι συναυλίες παίρνουν σάρκα και οστά. Αλλά το κύριο μέσω έκφρασης των συναισθημάτων μας υπάρχει ακόμα και ζει, σαν το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη «Υπάρχω» κι όσο υπάρχει η μουσική θα υπάρχουμε κι εμείς.
