Όταν η εκπαίδευση συναντά το θέατρο!

Συντάκτης: Αλεξία Νταλούκα

Η Διαπολιτισμική εκπαίδευση αποτελεί μια από τις υπάρχουσες δομές γνώσης και δίνει έμφαση στις ευκαιρίες για αλληλεπίδραση και ανανέωση. Οι στόχοι της συγκλίνουν με την Θεατροπαιδαγωγική, όσον αφορά στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στη διεύρυνση των αισθήσεων και στον παραγωγικό διάλογο, μέσω θεατρικού παιχνιδιού και ποικίλων ασκήσεων. Άλλωστε η ίδια η πεμπτουσία της θεατρικής πράξης βρίσκεται στην ποικιλομορφία και τον παιγνιώδη πειραματισμό με νέους τρόπους ύπαρξης.

Η θεατροπαιδαγωγική προσέγγιση για τη διαφορετικότητα έχει σκοπό να λειτουργήσει ως δίαυλος επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης γύρω από ζητήματα ετερότητας. Με τον τρόπο αυτό βιώνεται η διαφορετικότητα ως θετική εμπειρία πολιτισμού, που ενδυναμώνει την αξία της ελευθερίας, ενώ παράλληλα εμπλουτίζει την καθημερινότητα όλων, μετασχηματίζοντας το ανοίκειο σε πρόσκληση για κάτι καινούριο.

Το θέατρο θα μπορούσε να αλλάξει εμάς τους ίδιους και κατά συνέπεια την κοινωνία στην οποία ζούμε. Μας ενθαρρύνει να γίνουμε όλοι δημιουργοί και συντελεστές στο θέατρο του κόσμου, μέσα από τα εργαλεία που μας προσφέρει η Δραματική τέχνη σε συνδυασμό με την Παιδαγωγική. Αποτελεί  ένα μέσο για βαθύτερες κοινωνικές διεργασίες, καθώς γεννά τον προβληματισμό και μια διαλογική σχέση με τον κόσμο γύρω μας.

Οι μεγάλοι θεατράνθρωποι Peter Brook και Augusto Boal θεωρούν το θέατρο ως κομβικό σημείο συνάντησης όλων των ανθρώπων με πολυποίκιλους στόχους από την αυτογνωσία ως την επανάσταση. Οι ρίζες του άλλωστε βρίσκονται στις πρωτόγονες ομαδικές τελετουργίες, όπου υπήρχε έντονη  πολιτική διάσταση.

Εύλογα διαπιστώνουμε ότι το θέατρο μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο και στη συγκρότηση της ταυτότητας του παιδιού μέσα από ένα τελετουργικό και παιγνιώδες πλαίσιο.

Έχοντας ως αφόρμηση την πολυπολιτισμική κοινωνία του σήμερα, η Διαπολιτισμική εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει εργαλείο ευαισθητοποίησης και καλλιέργειας ενός γόνιμου διαλόγου μέσω της Θεατροπαιδαγωγικής. Το θεατρικό εργαστήρι αποτελεί εξορισμού χώρο ελευθερίας και πειραματισμού. Μέσω της θεατρικής έκφρασης ενοποιούνται όλα τα διαφορετικά στοιχεία που συνθέτουν τόσο το άτομο, όσο και την  κοινωνία.

Αγκαλιάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η διαφορετικότητα, εξυμνείται η ποικιλία και ευνοείται η συνειδητοποίηση των αντιφάσεών μας ατομικά και συλλογικά, μέσα σε ένα κλίμα αποδοχής και ελεύθερης έκφρασης. Προωθεί τις αξίες του αυθορμητισμού και του ελεύθερου παιχνιδιού, σε ένα κλίμα αλληλοσεβασμού που ευνοεί τόσο τη συνειδητοποίηση των φόβων μας, όσο και την ελπίδα για ένα διαπολιτισμικό διάλογο στη σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία.

Βιβλιογραφία:

Άλκηστις (2008) Μαύρη Αγελάδα – Άσπρη Αγελάδα. Δραματική Τέχνη στην εκπαίδευση και Διαπολιτισμικότητα. Αθήνα: Τόπος.

Συντάκτης: Αλεξία Νταλούκα,

Influence:

Απόφοιτη Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ, απολαμβάνει να ακροβατεί ανάμεσα από στάσεις της γιόγκα και χορευτικές συν-κινήσεις…