Ονυχοφαγία ή πιπίλα των ενηλίκων
Η ονυχοφαγία ή διαφορετικά η συνήθεια να τρώμε τα νύχια μας αποτελεί ένα σύμπτωμα του γενικευμένου άγχους ή κάποιας ψυχολογικής καταπίεσης που περνάμε ή που περάσαμε στο παρελθόν. Αν ζούσε ο Freud θα μιλούσε για καθήλωση στο στοματικό στάδιο, που πολλές φορές παραλληλίζεται με τη φάση του θηλασμού. Επομένως, μπορούμε να πούμε πως αποτελεί μία διέξοδο στο στρες, όπως, το κάπνισμα στους ενήλικες ή η χρήση της πιπίλας σε ένα μωρό.
Σε άλλη περίπτωση μπορεί να τρώμε τα νύχια μας από ανία ή επειδή έχουμε δει κάποιον άλλον να το κάνει (μίμηση, ίσως σε μικρή ηλικία) και μας έχει «κολλήσει». Όποια κ αν είναι η αιτία που τρώμε τα νύχια μας, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα.
Οι επιπτώσεις της ονυχοφαγίας μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές, αφού μπορεί να προκαλέσει διάφορες λοιμώξεις στο δέρμα, στα χείλη και εσωτερικά στο στόμα μέσω των βακτηριδίων που υπάρχουν κάτω από τα νύχια. Τα χέρια μας έρχονται σε επαφή με πολλά μικρόβια καθημερινά και βάζοντάς τα στο στόμα κάνουμε κακό στην υγεία μας.
Σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση της ονυχοφαγίας υπάρχουν κάποιοι τρόποι που μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση πρόσκαιρα και κάποιοι άλλοι που θα έχουν μακροχρόνια αποτελέσματα. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχουν κάποια μανό για ονυχοφαγία με αρκετά πικρή γεύση που είναι καθιστά δυσάρεστη την εμπειρία. Επίσης, αν πρόκειται για γυναίκα μπορεί να βάλει τεχνητά νύχια, σε μετάξι, ακρυλικό ή τζελ. Μπορούμε να γίνουμε περισσότερο σχολαστικοί με το μανικιούρ μας και να επισκεπτόμαστε την αισθητικό συχνότερα.
Από την άλλη πλευρά προτιμότερο είναι να ψάξουμε τα βαθύτερα αίτια της ονυχοφαγίας και να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου για περαιτέρω διερεύνηση του προβλήματος. Η ψυχοθεραπεία θα μας βοηθήσει να μιλήσουμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, να εκτονώνουμε με άλλους τρόπους το άγχος μας και να διαχειριζόμαστε τις δύσκολες καταστάσεις.
Καλό είναι να μάθουμε να αναγνωρίζουμε πότε και κάτω από ποιες συνθήκες τρώμε τα νύχια μας, να σταματήσουμε να τιμωρούμε τον εαυτό μας, γιατί αποτελεί μια μορφή αυτοτραυματισμού και να συμφιλιωθούμε με το άγχος μας, όσο αυτό είναι δυνατό.
Αν έχετε στο περιβάλλον ένα άτομο που τρώει τα νύχια του μην το προσβάλετε μπροστά σε τρίτους, μην το φέρετε σε δύσκολη θέση, όλοι έχουμε ανάγκη από σεβασμό και αγάπη και μια μικρή βοήθεια.
