Οι πόλεις που ενέπνευσαν τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες
Αν είστε λάτρεις των τεχνών και ψάχνετε προορισμό διακοπών είτε καλοκαιρινό είτε χειμερινό, ένα καλό κίνητρο θα ήταν να επισκεφθείτε εκείνα τα μέρη που λάτρεψαν, αγάπησαν και από τα οποία άντλησαν έμπνευση μερικοί από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της ιστορίας…
Γαλλία
Οι πίνακες του Vincent van Gogh αναπαριστούν στενά δρομάκια, πολύχρωμα σπίτια και ρωμαϊκά μνημεία. Οι παραστάσεις αυτές βρίσκονται στην πόλη Arles στα νότια της χώρας, όπου ο μεγάλος καλλιτέχνης έζησε και δημιούργησε περίπου διακόσιους πίνακες μέσα σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο. Στην πόλη υπάρχει μάλιστα και το μονοπάτι του van Gogh όπου έστηνε το καβαλέτο του και ζωγράφιζε. Ένα χωριό στα βόρεια της Γαλλίας, το Giverny φιλοξένησε τον ιμπρεσιονιστή Claude Monet, ο οποίος έζησε σε ένα σπίτι περικυκλωμένο από κήπους και λουλούδια, το οποίο απεικονίζεται σε πολλούς πίνακές του. Το Clos Normand είναι το βόρειο τμήμα της περιουσίας όπου βρισκόταν το παστέλ ροζ σπίτι του. Το παραθαλάσσιο θέρετρο Deauville της Κάτω Νορμανδίας που απέχει δυόμισι ώρες από το Παρίσι υπήρξε πηγή έμπνευσης της θρυλικής σχεδιάστριας Coco Chanel. Εκεί είχε ανοίξει το δεύτερο κατάστημά της με καπέλα και μια μικρή ακόμα συλλογή ρούχων πριν μεταφέρει την επιχείρησή της στη γαλλική πρωτεύουσα.
Ισπανία
Ο Salvador Dali γεννήθηκε στην Figueres της Καταλονίας το 1904 και κατά τη δεκαετία του ’60 και του ’70 δημιούργησε εκεί το Teatre-Museu Dali, ένα ιδιόρρυθμο και πολύ πρωτότυπο για τα χρονικά κτίριο. Τα παράξενα γλυπτά στο εξωτερικό μέρος του προδίδουν την αχαλίνωτη φαντασία του καλλιτέχνη που απεικονίζεται σε όλα τα έργα του και αποτελεί το σήμα κατατεθέν του. Ωστόσο, το σπίτι και το εργαστήριό του βρίσκονται είκοσι χιλιόμετρα μακριά, στον παραθαλάσσιο οικισμό Port Lligat.
Ανεξίτηλο σημάδι άφησε ο Antoni Gaudi στη Βαρκελώνη μαζί με τους υπέρμαχους του Μοντερνισμού. Σήμα κατατεθέν της πόλης, η Sagrada Familia, o ημιτελής καθεδρικός ναός γοτθικού ρυθμού με έντονα στοιχεία Μοντερνισμού που αγγίζει τον ουρανό.
O συγγραφέας και δημοσιογράφος Ernest Hemingway και ο σεναριογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτης Orson Welles είναι δυο καλλιτέχνες που αγάπησαν την Ronda, πόλη στην επαρχία της Μάλαγα, τόσο, που τα γλυπτά μνημεία τους κοσμούν το κέντρο της πόλης. Και οι δύο πέρασαν πολλά καλοκαίρια τους εκεί, έγραψαν για τις ομορφιές της πόλης, ενώ ο Hemingway εμπνεύστηκε στη Ronda το «Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα». Μάλιστα, υπάρχει και το μονοπάτι “Paseo de Hemingway”, το οποίο οδηγεί στο σημείο όπου κατά τον Εμφύλιο οι Δημοκρατικοί πετούσαν τους φασίστες στο φαράγγι El Tajo που δημιουργήθηκε από τον ποταμό Guadalevin χωρίζοντας την πόλη στα δύο. Τέλος, οι στάχτες του Welles μεταφέρθηκαν στην Ronda, στο “Recreo de San Cayetano”, δύο χρόνια μετά το θάνατό του.
Και αλλού…
Η διάσημη ζωγράφος Frida Kahlo έζησε, εργάστηκε και πέθανε στο Coyoacan, στην πόλη του Μεξικού. Το Casa Azul (Το Γαλάζιο Σπίτι) της όπου διέμενε, λειτουργεί ως μουσείο με τα προσωπικά της αντικείμενα, το Μουσείο Frida Kahlo. Τα θέματά της ήταν εμπνευσμένα από τη μεξικανική κουλτούρα, αλλά και από τα προσωπικά της βιώματα. Ο μετα-ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Paul Gaugin έφτασε στη Γαλλική Πολυνησία το 1891 όπου έζησε κάποια από τα πιο δημιουργικά του χρόνια, αφού τα έργα που έφτιαξε εκεί θεωρούνται τα καλύτερα δείγματα της δουλειάς του και είναι εμπνευσμένα από τον πολιτισμό των ιθαγενών και ξεχωρίζουν για τον θρησκευτικό χαρακτήρα τους. Το σπίτι του βρισκόταν στο νησί του Ειρηνικού Hiva Oa, το οποίο αποκαλούσε Maison du Jouir (House of Pleasure) και υπάρχει ακόμα, ενώ ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο Calvary Cemetery του νησιού.
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος
Ο δικός μας, γνωστός ως El Greco μπορεί να γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, αλλά η κύρια καλλιτεχνική δραστηριότητά του καταγράφηκε σε Ιταλία και Ισπανία. Μάλιστα, εκτός από ζωγράφος και γλύπτης, θεωρείται και αρχιτέκτονας της Ισπανικής Αναγέννησης. Γεννημένος το 1541, εγκαταστάθηκε στη Βενετία το 1567, πήγε στη Ρώμη το 1570, ενώ το 1577 έφυγε για Μαδρίτη και Τολέδο, όπου καθιερώθηκε και ολοκλήρωσε τα σημαντικότερα έργα του. Οι πίνακες που έφτιαξε στην Ιταλία ακολουθούσαν τα βενετσιάνικα αναγεννησιακά πρότυπα του 16ου αιώνα, απαλλαγμένα πλέον από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα και το Βυζαντινό ιδίωμα. Επικεντρώθηκε σε θρησκευτικές συνθέσεις και προσωπογραφίες, ενώ δυο του τοπιογραφίες απεικονίζουν το Τολέδο χωρίς όμως να εστιάζουν στην ακρίβεια του τόπου, αλλά το αναπαριστούν με δικές του τροποιήσεις.
