Παρενοχλήσεις, απαγωγές, βασανιστήρια, σεξουαλική κακοποίηση… Οι ηρωίδες του «dark romance», ενός ακμάζοντος τμήματος της ροζ λογοτεχνίας, τα έχουν δει όλα …
Οι γυναίκες συγγραφείς που τρέφουν με σκοτάδι το darkromance
Δύο συγγραφείς μπεστ σέλερ του λογοτεχνικού είδους dark romance, η Ana Huangκαι η Rina Kent, εξηγούν τα συστατικά αυτού του είδους και πώς, στο τέλος της ημέρας, δεν παύουν να το καθιστούν ρομαντικό.
Τα ρομαντικά βιβλία φέρνουν στο μυαλό την εικόνα ενός παστέλ εξωφύλλου με τις απαλές σιλουέτες δύο ανθρώπων και μικρές ενδείξεις για την πλοκή της συγκεκριμένης ερωτικής ιστορίας. Τοεξώφυλλο ενός σκοτεινού ρομαντικού βιβλίου, ωστόσο, τείνει να είναι πολύ πιο μυστηριώδες ─ συχνά σε συνάρτηση με την πλοκή του.
Το dark romance είναι ένα υποείδος των ρομαντικών μυθιστορημάτων με πιο σκοτεινά θέματα και ενήλικο περιεχόμενο. Αυτές οι ιστορίες συχνά συνοδεύονται από προειδοποιήσεις περιεχομένου, ηθικά γκρίζους χαρακτήρες και πλοκές γεμάτες τραύματα και βία. Τα δημοφιλή μοτίβα που αποτελούν ένα κομμάτι αυτών των μυθιστορημάτων περιλαμβάνουν τη μαφία, την καταδίωξη και τις απαγωγές.
Υπάρχει επίσης ένα στοιχείο πιο σκοτεινών σεξουαλικών θεμάτων, όταν τα μυθιστορήματα αυτά εξερευνούν όλα τα είδη των ταμπού διαστροφών, μεταξύ των οποίων ─αλλά σίγουρα όχι μόνο─ το BDSM, την αμφίβολη συναίνεση και το παιχνίδι με μαχαίρια.
Οι συγγραφείς των μπεστ σέλερ του dark romance Ana Huang, συγγραφέας της σειράς «Twisted», και Rina Kent, συγγραφέας της σειράς «Royal Elite» (μεταξύ πολλών άλλων), εξηγούν τα συστατικά αυτού του είδους και πώς τελικά δεν παύουν να το καθιστούν ρομαντικό.
Highlights της συνέντευξης:
Για το τι θεωρείται σκοτεινό ρομάντζο
Ana Huang: «Νομίζω ότι το dark romance είναι υποκειμενικό, αλλά για μένα πρόκειται για βιβλία που έχουν πιο σκοτεινά θέματα και χαρακτήρες. Οπότε, εδώ βλέπεις πολλούς αντι-ήρωες και κακούς στη θέση του πρωταγωνιστή· μπορεί να απεικονίζονται στη σελίδα ψυχολογικά ή σωματικά τραύματα, παρότι έχουμε να κάνουμε με κακούς. Στο τέλος της ημέρας είναι κάπως πιο βαριά τα συναισθήματα απ’ ό,τι στα κλασικά σύγχρονα ρομάντζα».
Για την πλοκή και τους χαρακτήρες που δεν είναι πάντα κοινωνικά αποδεκτοί
Rina Kent: «Νομίζω ότι μιλώ τουλάχιστον για μια μερίδα αναγνωστριών των σκοτεινών ρομαντικών ιστοριών, αν πω ότι δεν μας ενδιέφεραν ποτέ οι ήρωες [όταν] μεγαλώναμε. Μας άρεσαν στην πραγματικότητα οι αντιήρωες. Οπότε νιώθουμε ότι αυτοί οι ήρωες είναι πολύ πιο καυτοί για εμάς. Είναι πολύ πιο ενδιαφέροντες, θα έλεγα, επειδή είναι διαφορετικοί. Δεν ανήκουν στον κανόνα … και αυτό είναι εντάξει, γιατί αρέσει σε πολλές γυναίκες».
Huang: «Αυτά τα βιβλία τείνουν να εισχωρούν λίγο πιο βαθιά σε όλα τα είδη θεμάτων που δεν είναι απαραίτητα “κοινωνικά αποδεκτά”, τουλάχιστον σε ένα γενικό πλαίσιο. Αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν αυτές τις φαντασιώσεις.
»Επειδή αυτά τα θέματα είναι πιο βαριά, βυθίζεσαι σε αυτά τα βιβλία έχοντας ήδη την κατάλληλη διάθεση για να ασχοληθείς με αυτού του είδους το περιεχόμενο, ενώ μπορεί να είναι λίγο πιο αταίριαστη η εξερεύνηση αυτών των διαστροφών σε ένα, ας πούμε, πολύ πιο μαλακό και ανάλαφρο ρομάντζο. Αλλά αυτό έχει να κάνει με τη θεματολογία».
Για την αντίληψη του είδους πουφετιχοποιεί τη βία κατά των γυναικών
Huang: «Τελικά αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για μυθοπλασία και πιστεύω πως αυτοί που διαβάζουν τέτοια βιβλία θα πρέπει να είναι σε θέση να τα απολαύσουν κριτικά, επειδή γνωρίζουν ότι αυτά τα θέματα είναι άσχημα στην πραγματική ζωή. Η μυθοπλασία είναιένας ασφαλής τρόπος για να εξερευνήσουν αυτές τις φαντασιώσεις και να βιώσουν αυτά τα ενστικτώδη συναισθήματα χωρίς να κινδυνεύουν πραγματικά, όπως ισχύει και για οποιοδήποτε άλλο είδος ψυχαγωγίας.
»Οι ταινίες δράσης που δοξάζουν κατά κάποιο τρόπο όλη αυτή τη βία δεν σκέφτονται πραγματικά τους πολίτες που εμπλέκονται σ’ αυτή─ ή οι τηλεοπτικές σειρές που έχουν ως πρωταγωνιστές κατά συρροή δολοφόνους. Θέλω να πω, όλα αυτά δοξάζουν θέματα που δεν είναι ευχάριστα στην πραγματική ζωή, αλλά οι άνθρωποι που τα βλέπουν καταλαβαίνουν ότι μπορούν να είναι διασκεδαστικά χωρίς να τα επιδοκιμάζουν στην πραγματικότητα».
Κεντ: «Έχω πολύ ισχυρές απόψεις σχετικά με αυτό, επειδή νιώθω ότι τα σκοτεινά ρομάντζα, τα ρομάντζα γενικά, είναι πολύ κατακριτέα. Και για μένα, είναι μια μορφή υποσυνείδητου μισογυνισμού [ή και] απροκάλυπτου μισογυνισμού, επειδή είναι ένα είδος για γυναίκες, γραμμένο κυρίως από γυναίκες. Και η κοινωνία, γενικά, δεν θέλει οι γυναίκες να εκφράζουν αυτό που θέλουν, οπότε οτιδήποτε δεν είναι σωστό ή ηθικά ορθό αποδοκιμάζεται.
»Όμως δεν αποδοκιμάζουμε την αιμομιξία στο “Game of Thrones”… δεν αποδοκιμάζουμε τον τρόμο. Δεν πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που αγαπούν τον Stephen King θα μετατραπούν σε τρελούς δολοφόνους ─ αλλά αν σας αρέσει το dark romance, θα είστε ηθικά ανεπαρκείς. Είναι σίγουρα ένα διπλό πρότυπο και ελπίζω να τα πάμε καλύτερα και να ξεπεραστεί αυτό το φαινόμενο.
Για το πώς αυτό το είδος εξακολουθεί να είναι ρομαντικό
Huang: «Νομίζω ότι στο κάτω κάτω της γραφήςείναι μια ιστορία που τελειώνει με ελπίδα. Έχει να κάνει με το πώς αυτά τα άτομα επιβιώνουν από τις σκοτεινές καταστάσεις στις οποίες βρέθηκαν και ξεπερνούν τα τραύματά τους για να βρουν την ευτυχία τους. Και νομίζω ότι υπάρχει μια αίσθηση μεγάλης συναισθηματικής κάθαρσης που έρχεται στο τέλος όλου αυτού, και αν κάτι διαχωρίζει το dark romance από κάτι που είναι, ξέρετε, είτε τρόμος είτε σκοτεινό θρίλερ, είναι, πιστεύω, αυτή η αίσθηση της ελπίδας».