Ο ρόλος που παίζει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός παιδιού το όνομά του

Οι άνθρωποι συμμορφώνονται σε καταστάσεις, ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο δρουν και αλληλεπιδρούν. Εκτός αν αποφασίσουν να αντιδράσουν, προκειμένου να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της προφητείας– αυτή η κίνηση όμως, προϋποθέτει αλλαγή. Συνήθως φοβόμαστε να ξεφύγουμε από τα όρια του επικοινωνιακού πλαισίου στο οποίο μετέχουμε, καθώς προβλέπουμε αναμενόμενες αντιδράσεις.

Για να το πω πιο απλά, εάν είσαι 25 χρονών αλλά δείχνεις 18 και σε ρωτούν “Πώς πάει το σχολείο;”, αλλά δεν έχεις διάθεση να τους πεις πως κάνεις 3 διαφορετικές δουλειές, συντηρείς σπίτι και κουβαλάς τις σακούλες (συγγνώμη, την πάνινη τσάντα) του σουπερμάρκετ μόνη σου για 5 τετράγωνα, λες “καλά”, το σκέφτεσαι δέκα μέρες και αρχίζει να σε παίρνει από κάτω, με αποτέλεσμα να μην συμπεριφέρεσαι σαν ενήλικο άτομο, αλλά σαν έφηβη με ανασφάλειες και ερωτηματικά. Τους επιβεβαιώνεις κατά κάποιο τρόπο. Αυτό που ανέμεναν από σένα, αυτό έγινε.

Ή όταν είσαι σε ένα εργασιακό περιβάλλον όπου κανείς δεν γελάει με τα αστεία σου, τότε αρχίζεις να πιστεύεις πως δεν έχεις χιούμορ, έτσι σταματάς να κάνεις αστεία και ξεχνάς πώς είναι.

Η λες “Σχολείο; Σε λίγο θα στείλω τα παιδιά μου!”, ή βρίσκεις παρέες που γελούν με τα αστεία σου- και τις φέρνεις και στο γραφείο για σπάσιμο.

Η μαμά μου πάντοτε μου έλεγε πως είμαι όμορφη. Οι άλλοι όμως, κοντή με ανέβαζαν, κοντή με κατέβαζαν. Έτσι, το πίστεψα. Όχι ότι ήμουν κοντή, το ήξερα. Ότι είναι κακό να είσαι κάτω του 1.65. Μέχρι που αποδείχθηκε πως αυτοί που με κορόιδευαν ήταν πιο κοντοί από μένα. Απομυθοποίηση, καλωσήρθες!

Φαντάσου τώρα, οι γονείς σου να σε έχουν βαπτίσει “Πρασινούλα” , “Αφροξυλάνθη”, “Ευγένιο”. Τίποτα το κακό δεν υπάρχει στα ονόματα αυτά. Απλά, σε πολλούς δεν αρέσουν. Να μού πεις, γνώμη τους είναι, τί πειράζει, σκέψου όμως να είσαι στο δημοτικό, ή στο γυμνάσιο. Εκεί συμβαίνουν τα περισσότερα περιστατικά bullying.

Η επιστημονική εξήγηση και η αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Ένα παιδί, προκειμένου να αναπτύξει στο έπακρο τα θετικά του χαρακτηριστικά, να αξιοποιήσει δυνατότητές του και να πράττει όπως επιθυμεί για ό,τι το αφορά, δεν χρειάζεται μόνο ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον. Φυσικά και αυτό παίζει ρόλο, όμως μεγάλη είναι η επίδραση του σχολείου και της όποιας παρέας στην διαμόρφωση των συναισθημάτων και του χαρακτήρα του.

Όταν σε αντιμετωπίζουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος δεν σε καλύπτει και δεν σε εκφράζει, όταν δηλαδή προβαίνουν σε προφητείες, δεν θέλεις να μένεις άπραγος, θέλεις να μεταβάλλεις την κατάσταση αυτή, η οποία συνήθως προκύπτει από την παιδεία του κάθε ανθρώπου και από τα στερεότυπα που μπορεί να έχει.

Αυτοεκπληρούμενη προφητεία, ονομάζεται η επιβεβαίωση μιας αρχικά λανθασμένης υπόθεσης, επειδή δώσαμε σημασία στην υπόθεση αυτή.

Για παράδειγμα,αποδείχθηκε σε ένα γνωστό πείραμα πως όταν γνωστοποιήθηκε σε εκπαιδευτικούς πως ορισμένοι μαθητές είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης, oι μαθητές αυτοί πράγματι απέδιδαν καλύτερα. Μπορεί η επιλογή των ονομάτων να ήταν τυχαία και να μην έγινε τέστ νοημοσύνης, όμως οι εκπαιδευτικοί ασυνείδητα επηρεάστηκαν από τα ψευδή αποτελέσματα και η συμπεριφορά τους επηρέασε και τους μαθητές τους αναλόγως. Είχε να κάνει με τις προσδοκίες που είχαν από εκείνους.

Έτσι, όταν σε λένε Ισμήνη και κάποιοι θεωρούν πως η Ισμήνη είναι -για παράδειγμα- ανόητη, θα σού φερθούν ως ανόητη. Το θέμα είναι πώς θα αντιδράσεις.

Ηθελημένα ή άθελα, ενήλικες και παιδιά θέτουν αυτό που λέμε “ταμπέλες”. Οι ενήλικες συνήθως κρίνουν με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά, πολλά από τα οποία δεν μπορούν να ερμηνεύσουν-  έτσι,  προβαίνουν σε χαρακτηρισμούς.

(διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στην επόμενη σελίδα)

Συντάκτης: Σταματία Καλλιβωκά,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr