Στα Εξάρχεια την ταραγμένη δεκαετία του ’80, έζησαν και δημιούργησαν τρεις μεγάλοι καλλιτέχνες, οι οποίοι έμελλε να φύγουν νωρίς αλλά …
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος και τα αγγλόφωνα λαϊκά
Μπουζούκι με ξένο στίχο και άλλες πρωτοποριακές ιδέες του παθιασμένου πρίγκιπα της ελληνικής ροκ μουσικής, Παύλου Σιδηρόπουλου.
Ήταν φοιτητής μαθηματικών στη Θεσσαλονίκη. Ήταν φέρελπις μουσικός στην Αθήνα. Ήταν ένας παθιασμένος ερμηνευτής. Ήταν ένας προοδευτικός τραγουδοποιός. Ήταν ο Παύλος, ο πρίγκιπας της ελληνικής μουσικής.
Η συνάντηση με τον Σαββόπουλο, οι Σπυριδούλα και η ελληνόφωνη ροκ
Όταν ήρθε στην Αθήνα πιστεύοντας στις μουσικές ικανότητες του δεν άργησε να δικαιωθεί. Το 1970 περίπου, συναντήθηκε με τον Σαββόπουλο στο Κύτταρο εντυπωσιάζοντας με το μουσικό ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Και συνεργάστηκαν άμεσα με το σχήμα του Διονύση «Τα Μπουρμπούλια» για μερικά χρόνια.
Ώσπου ο συνθέτης Γ. Μαρκόπουλος αναγνώρισε τις φωνητικές δυνατότητες του και τον συμπεριέλαβε σε τρεις δίσκους του ως ερμηνευτή. Όμως η νεανική ανησυχία και το ροκ που έκρυβε μέσα του τον οδήγησαν στην δημιουργία του δικού του σχήματος. Συνεργάστηκε με τους αδερφούς Σπυρόπουλους (Σπυριδούλα) και παρουσίασαν την ελληνόφωνη ροκ. Πρωτοποριακή κίνηση για την εποχή. Κάτι που αυτός κι ο Πουλικάκος τόλμησαν.
Ο δίσκος «Φλου» και η συνεργασία με τους Απροσάρμοστους
Πρώτος δίσκος ο «Φλου». Ίσως ο καλύτερος ελληνικός ροκ δίσκος. Το άρθρο θα μπορούσε και να τελειώνει εδώ. Λίγα λόγια και πολλή ιστορία που έρχεται στον νου. Σπουδαίοι μουσικοί, μοναδικοί στίχοι κι ερμηνεία. Την πορεία του Παύλου που ακολούθησε λίγο-πολύ όλοι την γνωρίζουμε. Ένδοξη καλλιτεχνικά μα και τραγική.
Ακολούθησε η συνεργασία του με τους Απροσάρμοστους, μερικοί ακόμη αξιόλογοι ροκ δίσκοι και η καταστροφική σχέση του με την ηρωίνη. Αυτά ήταν όλα; Όχι. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει από την αρχή, αλλά και να παρεξηγηθεί από πολλούς, ήταν το πάθος του για τις ανθρώπινες σχέσεις. Πως θα έρθουν πιο κοντά όλες οι γενιές. Μικροί μεγάλοι. Και προσπάθησε με την μουσική του και σήμερα πλέον λέμε πως κάτι κατάφερε. Σήμερα το λέμε, γιατί το ‘72 δεν κατάλαβε κανείς τίποτα.
Δυο ροκ λαϊκά τραγούδια μακριά από την εποχή τους
Και δεν κατάλαβε κανείς τότε γιατί δεν κυκλοφόρησαν τότε τα δύο τραγούδια που αφορούν το άρθρο. Στα πρώτα βήματα του Παύλου, ο μουσικός Μ. Καρράς τον κάλεσε και τον ρώτησε «θες να κάνουμε κάτι;». Ο Σιδηρόπουλος απάντησε «να κάνουμε, ρε Μιχάλη, κάτι». Και ηχογράφησαν δυο μουσικές ιδέες του Καρρά σε αγγλικούς στίχους του Σιδηρόπουλου. Κι ανάμεσα στο μπάσο και την ηλεκτρική κιθάρα εμφανίστηκε ο Θ. Πολυκανδριώτης με το μπουζούκι.
Τα τραγούδια «day after day» και «tell me» κυκλοφόρησαν σε ep για πρώτη φορά το 2001. Μέχρι τότε κανένας μάνατζερ δεν τα αξιολόγησε αναλόγως. Κανείς δεν είχε ξανακούσει δυο ροκ ερωτικά λαϊκά τραγούδια. Μπουζούκι με ξένο στίχο. Κυκλοφόρησαν αρκετά μακριά από τον καιρό που δημιουργήθηκαν γιατί ήταν αρκετά μακριά από την εποχή τους. Και πάντα θα είναι όσο πάντα θα υπάρχουν μικροί και μεγάλοι.