Ο Αριστοτέλης διδάσκει ηθική
Οι αρχαίοι φιλόσοφοι έχουν αφήσει ένα τεράστιο μεγαλείο πίσω τους για εμάς και είναι, πλέον, τόσο επίκαιροι όσο ποτέ άλλοτε. Σαν έθνος, πάντα τους δοξάζουμε και τους εξυμνούμε σε κάθε πιθανή ευκαιρία που θα μας παρουσιαστεί, καυχιόμαστε για αυτούς και νιώθουμε περήφανοι που ήταν πρόγονοί μας. Τώρα ήρθε η ώρα, μέσω των κειμένων που άφησαν πίσω, να μάθουμε περισσότερα για αυτούς και ίσως και να υιοθετήσουμε το λαμπρό αλλά παράλληλα απλό τρόπο τους.
Μέσα από ένα μικρό βιογραφικό σημείωμα και ορισμένα λόγια του που έχουν σωθεί, θα δούμε πως ο Αριστοτέλης κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο ξακουστούς ανθρώπους που έχουν περάσει από τον πλανήτη μας και τι έχει να μας διδάξει για την σημερινή εποχή που ζούμε.
Ο Αριστοτέλης ( 384 – 322 πΧ ) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και πολυεπιστήμονας. Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, όπου παραμένει έως τα 37 του έτη. Εκεί συνδέεται τόσο με τον ίδιο τον Πλάτωνα όσο και με τον Εύδοξο, τον Ξενοκράτη και άλλους στοχαστές. Τα έργα του αναφέρονται σε πολλές επιστήμες, όπως φυσική, βιολογία, ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.α. και συνιστούν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα στη Δυτική Φιλοσοφία.
Μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, φεύγει από την Αθήνα και κατόπιν εντολής του Φιλίππου, αναλαμβάνει το 343 πΧ/42 τη διδασκαλία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Πίστευε ότι οι ιδέες και οι γνώσεις όλων των λαών βασιζόταν, τελικά, στην αντίληψη. Στις απόψεις του, για τις φυσικές επιστήμες, βασίστηκαν πολλά έργα του.
To σύνολο της επιρροής του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον δάσκαλο του, τον Πλάτωνα, και τον μαθητή του, τον Μέγα Αλέξανδρο. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα «ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος γνήσιος επιστήμονας στην ιστορία… και κάθε κατοπινός επιστήμονας του οφείλει κάτι».
-
Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.»
Μετάφραση: Όταν άκουσε ότι κάποιος τον κορόιδευε είπε «όταν λείπω, μπορούν και να με μαστιγώσουν».
-
Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, αυτό είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με το σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο (αυτό το ρητό θεωρείται ο καλύτερος ορισμός της Συναισθηματικής νοημοσύνης).
-
Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.
-
Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.
-
Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Μετάφραση: Η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση (και όχι τυχαία ή κατά λάθος).
-
Ωσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω καί πόλις, μή όντων νόμων, καταλύεται.
Μετάφραση: Οπως το σώμα, όταν στερηθεί της ψυχής πεθαίνει, έτσι και η πόλη, όταν δεν υπάρχουν νόμοι, καταλύεται.
-
Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι.
Μετάφραση: Τα περισσότερα από αυτά που θα γίνουν στο μέλλον είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει.
-
Δει γαρ την μεν τέχνην χρήσθαι τοις οργάνοις, την δε ψυχήν τω σώματι.
Μετάφραση: Πρέπει η τέχνη να χρησιμοποιεί όργανα και η ψυχή το σώμα.
