Νομπέλ Φυσικής για την κβαντική φυσική
Η πρωτοποριακή και σημαντική έρευνα στην κβαντική φυσική, των επιστημόνων Σερζ Αρός και Ντειβιντ Γουάινλαντ επισφραγίστηκε με το βραβείο Νομπέλ Φυσικής που κατέκτησαν. Συγκεκριμένα ο Γάλλος και ο Αμερικανός φυσικός εργάστηκαν ανεξάρτητα μεταξύ τους και κατάφεραν να απομονώσουν στα εργαστήριά τους σωματίδια που βρίσκονταν σε δύο διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα.
Η πρωτοπορία των επιστημόνων έγκειται στην επίτευξη ενός μέχρι πρότινος ακατόρθωτου στόχου. Κατάφεραν να απομονώσουν, να καταγράψουν και να μετρήσουν υποατομικά σωματίδια. Για πολλές δεκαετίες φυσικοί ασχολούνται με τα υποατομικά σωματίδια και τη φύση τους όπως οι Nιλς Mπορ, Eρβιν Σρέντιγκερ, Ντεμπρολί, Μαξ Πλανκ (πατέρας της κβαντικής θεωρίας) και άλλοι. Σύμφωνα με τη Σουηδική ακαδημία, που τους απένειμε το Νομπέλ, «οι επιστήμονες αυτοί, έκαναν τα πρώτα βήματα για την κατασκευή νέου τύπου ταχύτατων υπολογιστών βασισμένων στην κβαντική φυσική».
Οι δύο επιστήμονες έχουν αναλωθεί για χρόνια στις έρευνες αυτές. Ο αμερικανός φυσικός του National Institute of Standards and Technology και ο γάλλος, του Τμήματος Φυσικής της Ecole Normale Superieure, ακολούθησαν τις δικές τους μεθόδους. Αναλυτικά:
O Γουάινλαντ κατηύθυνε πάνω σε ένα ιόν δέσμη φωτός που είχε τη μισή ενέργεια από όση θα χρειαζόταν για να μετακινηθεί το ιόν. Tο ιόν βρισκόταν σε μια μέση κατάσταση με το να κινείται και να μένει σταθερό ταυτόχρονο. Την ίδια στιγμή δηλαδή βρισκόταν σε δύο θέσεις με απόσταση μεταξύ τους 80νανόμετρα (δισεκατομμυριοστά του μέτρου). Αυτό διαπιστώθηκε γιατί η κάθε εκδοχή του ιόντος επηρέαζε την άλλη με μετρήσιμους τρόπους. Ο ίδιος περιέγραψε την έρευνά του «μικροσκοπικό χαλίκι που πηγαίνει πέρα – δώθε σε μια λεκάνη και βρίσκεται ταυτόχρονα στη δεξιά και στην αριστερή πλευρά».
Από την πλευρά του ο Αρός, έκανε το αντίστροφο. Μέσα από σύστημα ειδικών κατόπτρων κατάφερε να «παγιδεύσει» φωτόνια (σωματίδια του φωτός) για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπόρεσε να τα μελετήσει, χωρίς να επηρεάσει τη σύσταση ή τη δομή τους.
