Μύθοι και πραγματικότητα για τον υποσιτισμό στον κόσμο
Η έλλειψη φαγητού στον κόσμο είναι από τα πιο πολυσυζητημένα και αμφιλεγόμενα ζητήματα. Γίνονται πολλές προσπάθειες για να μειωθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα. Κυβερνητικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις, διεθνή σωματεία, φιλανθρωπικές αποστολές αλλά και μεμονωμένες ενέργειες συμβάλλουν στην καταπολέμηση του υποσιτισμού σήμερα. Είναι σημαντικό πως δεν έχει δοθεί η δέουσα σημασία στο θέμα παρόλο που πάνω από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπων υποφέρουν από πείνα! Ας ερευνήσουμε όμως μερικούς μύθους που υπάρχουν σχετικά με το παγκόσμιο φαινόμενο του υποσιτισμού
Μύθος
Όλοι όσοι έχουν πρόβλημα ασιτίας ζουν στην Αφρική
Πραγματικότητα
Από το ένα δις ανθρώπων που αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα, περισσότεροι από τους μισούς ζουν στην Ασία και σε περιοχές του Ειρηνικού. Ακόμα και στις ΗΠΑ που θεωρείται η πιο αναπτυγμένη χώρα, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αντιμετωπίζει προβλήματα υποσιτισμού.
Μύθος
Δεν υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους
Πραγματικότητα
Σαφώς πρόκειται για μύθο. Η ποσότητα φαγητού που αντιστοιχεί στον καθένα μας είναι υπέρ αρκετή για να καλύψει τις παραγωγικές του ανάγκες. Το καίριο ζήτημα είναι πως θα πρέπει να γίνεται η διανομή και η καλλιέργεια της τροφής.
Μύθος
Οι κλιματολογικές συνθήκες είναι οι άμεσα υπεύθυνες για την ασιτία
Πραγματικότητα
Στις κοινωνίες με σωστές υποδομές υπάρχει η δυνατότητα για βελτίωση των συνθηκών στις καλλιέργειες. Με τον τρόπο αυτό οι άνθρωποι θα μπορούν να επιβιώσουν και να τραφούν ακόμα και κατά τις περιόδους υψηλής ξηρασίας. Η φύση είναι μόνο μέρος του προβλήματος.
Μύθος
Η έλλειψη τροφίμων και προϊόντων στις αγορές είναι βασικός λόγος υποσιτισμού
Πραγματικότητα
Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι μπορεί να πεινάσουν ακόμα και αν υπάρχει πολύ φαγητό στις αγορές. Είναι μεγάλο ζήτημα εάν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα τρόφιμα που υπάρχουν στις αγορές.
Μύθος
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε αν δεν σας αγγίζει άμεσα το πρόβλημα
Πραγματικότητα
Σε παγκόσμια κλίμακα, ένας στους επτά πεινάει. Πράγμα το οποίο ερμηνεύεται σε έλλειψη δημιουργικότητας, παιδείας και γενικά κακών συνθηκών ζωής. Αυτό μας επηρεάζει όλους καθώς αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη μιας χώρας γενικότερα.
Μύθος
Ο υποσιτισμός είναι αμιγώς θέμα υγείας
Πραγματικότητα
Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Επηρεάζει ξεκάθαρα την εκπαίδευση και την οικονομία μιας χώρας. Σύμφωνα με έρευνες τα παιδικά που δεν τρέφονται σωστά δυσκολεύονται να απομνημονεύσουν και να συγκεντρωθούν στο σχολείο. Κατ επέκταση, με την έλλειψη παιδείας ζημιώνεται και η οικονομία μιας χώρας.
Μύθος
Υπάρχουν πολύ σημαντικότερα ζητήματα παγκόσμια από τον υποσιτισμό
Πραγματικότητα
Όταν πληθυσμοί υποσιτίζονται αυτό επηρεάζει όπως προαναφέραμε κι άλλους τομείς. Η οικονομία πλήττεται, ο λαός αντιδρά πιο έντονα και οι παραγωγοί δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Είναι απαραίτητη η εξάλειψη του προβλήματος αυτού καθώς αποτελεί βάση για περιβαλλοντικά και οικονομικά ζητήματα, καθώς και ζητήματα εθνικής ασφάλειας.
Για να εξαλειφθεί πλήρως το πρόβλημα του υποσιτισμού απαιτείται υπεράνθρωπη προσπάθεια και δίκαιη επιχειρηματικότητα. Σε πρώτη φάση, η πιο απλή λύση θα ήταν η αύξηση των κονδυλίων σε άπορους ώστε να βοηθηθούν για την αγορά τροφίμων. Επίσης χρήσιμο θα ήταν η άμεση και δωρεάν πρόσβαση σε τρόφιμα για τις οικογένειες που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη. Μακροπρόθεσμα θα πρέπει να στηριχτούν οι μικρές αγροτικές παραγωγές, καθώς με το να υποσκελίζονται, ενισχύεται το πρόβλημα της πείνας. Ένας τρόπος για να βοηθήσουμε μεμονωμένα στην αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι μέσω δωρεών και άμεσης χρηματικής ενίσχυσης από το διαδίκτυο (με voucher), που θα βοηθήσουν άτομα χωρίς οικονομική δυνατότητα για αγορά τροφίμων από τις τοπικές αγορές.
Από τη μεριά τους μεγάλοι οργανισμοί όπως τα Ηνωμένα Έθνη έχουν μεριμνήσει για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ο οργανισμός “Food and Agriculture Organization” (FAO) των Η.Ε. επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της πείνας και της φτώχιας με δύο τρόπους. Πρώτον με τη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής σε συνδυασμό με την προώθηση των σωστών διατροφικών συνηθειών και δεύτερον με την προώθηση ειδικού προγράμματος για δωρεάν πρόσβαση σε τρόφιμα. Υπάρχει λοιπόν η μέριμνα για τη βελτίωση των συνθηκών υποσιτισμού. Σταδιακά το πρόβλημα μειώνεται και είναι ζήτημα όλων μας, η τελική εξάλειψή του.
