Και επειδή η ζωή στην Ελλάδα είναι άκρως απολαυστική (έχω δει τουρίστες να κλαίνε φεύγοντας), αξίζει να τη γνωρίσουμε από …
Μικρές απολαύσεις
Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο των εκδόσεων Πατάκη με τίτλο «Μικρές απολαύσεις». Με δεδομένο ότι η στήλη μου στο flowmagazine.gr έχει τίτλο «Ζωή με απολαύσεις», δεν θα μπορούσε να μην μου κινήσει το ενδιαφέρον ένα τέτοιο βιβλίο. Πραγματικά από τον πρόλογο ακόμα του βιβλίου βλέπω πόσο ταυτίζεται με τη φιλοσοφία μου και τις τεχνικές που διδάσκω στα σεμινάρια του Believe In You. Διαβάζουμε λοιπόν στον πρόλογο:
«Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται παράδοξος ο ισχυρισμός ότι δεν γνωρίζουμε ενστικτωδώς πώς να χαιρόμαστε. Όμως το να επιδιώκουμε την απόλαυση είναι μια δεξιότητα που πρέπει να μάθουμε– κάτι στο οποίο μπορούμε να βελτιωθούμε. Κι αν από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε, είναι από τις μικρές απολαύσεις.
Φυσικά δεν θα απαριθμήσουμε όλες τις μικρές απολαύσεις στη ζωή. Επιδιώκουμε να δομήσουμε ένα σκεπτικό αξιολόγησης που θα ενθαρρύνει τη βαθύτερη διερεύνηση – αλλά και την καλύτερη χρήση – των διάφορων πηγών ευτυχίας που σε ένα βαθμό είναι σήμερα παραγνωρισμένες. Πιστεύουμε ότι η πραγματική σημασία των μικρών απολαύσεων δεν γίνεται πλήρως κατανοητή. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα βήμα στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδιασμού να μετατοπιστούν οι μικρές απολαύσεις από το περιθώριο προς το κέντρο τόσο της συλλογικής μας συνείδησης, όσο και της ζωής μας».
Στα σεμινάρια με θέμα τη «Διαχείριση άγχους» και το «Κατακτώντας την ευτυχία», έλεγα ακριβώς τα ίδια πράγματα. Ότι η ευτυχία είναι μια δεξιότητα που καλλιεργείται. Η ευτυχία είναι επιλογή και ξεκινάει με την απόφαση.
Ποια απόφαση; Να ζούμε συνειδητά και πλήρως στο παρόν. Αυτό όσο απλό ακούγεται, τόσο δύσκολο είναι στην πράξη. Οι περισσότεροι ζουν συνεχώς είτε στο παρελθόν, είτε στο μέλλον. Όταν σκέφτεσαι πώς θα πληρώσεις τον ΕΝΦΙΑ ή το λογαριασμό της ΔΕΗ στο τέλος του μήνα, που ζεις; Στο μέλλον!
Όταν σκέφτεσαι ότι παλιά ήσουν τόσο δραστήρια και έκανες τόσα πράγματα που σε γέμιζαν, ενώ τώρα η ζωή σου είναι σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι, που ζεις; Στο παρελθόν! Εντωμεταξύ και στις δύο περιπτώσεις, χάνεται το παρόν, με όλη τη χαρά και απόλαυση που θα μπορούσε να μας δώσει αν του δίναμε προσοχή. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε αν θέλουμε να χαιρόμαστε τη ζωή μας. Να εστιάσουμε την προσοχή μας πλήρως στο παρόν, ώστε να προσέχουμε (και να μην μας διαφεύγει) καθετί θετικό πιθανόν έχει να μας προσφέρει. Αυτό ακριβώς έρχεται να μας θυμίσει το βιβλίο. Ταξινομώντας σε 52 κεφάλαια, 52 μικρές απολαύσεις που όλοι, λίγο πολύ, μπορούμε να βιώσουμε. Κάθε βδομάδα του χρόνου, από τις 52 συμβολικά, μπορούμε να διαλέγουμε από μια μικρή απόλαυση του βιβλίου και να της δώσουμε… την αξία που της αξίζει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 6 συνήθειες που σε εμποδίζουν να χαρείς τη ζωή
Από την απεραντοσύνη των αστεριών, μέχρι την άδολη αγάπη της γιαγιάς μας, οι περισσότερες απολαύσεις είναι κυριολεκτικά στο χέρι μας να τις βιώσουμε, αρκεί να το αποφασίσουμε. Το στοιχείο στο βιβλίο πάντως που έκανε την έκπληξη για μένα, είναι ότι συνάντησα εντελώς απροσδόκητες απολαύσεις. Έννοιες που για κανένα λόγο δεν θα σκεφτόμουν προσωπικά να προτείνω ως απολαύσεις όπως:
– μια μοναχική νύχτα στο ξενοδοχείο
– ο συμπονετικός πεσιμισμός
– η αυτολύπηση
– εγκλήματα στην εφημερίδα
Και μόνο οι τίτλοι των κεφαλαίων κερδίζουν βραβείο πρωτοτυπίας, σωστά; Εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν θα τις κατέτασσα στη δική μου λίστα μικρών απολαύσεων, όμως οφείλω να παραδεχτώ ότι κεντρίζει το ενδιαφέρον η ανάλυση του συγγραφέα.
Ο απώτερος στόχος για μένα είναι να σας προτρέψω να συντάξετε τη δική σας λίστα μικρών απολαύσεων, την οποία και θα εμπλουτίζετε διαρκώς. Το νόημα είναι να αρχίσετε να δίνετε νόημα στις στιγμές που βιώνετε και να μην τις αφήνετε να ξεγλιστράνε από τα χέρια σας ως ασήμαντες. Αν το πετύχετε αυτό με την εξάσκηση, μπορείτε να βρείτε ομορφιά και απόλαυση ακόμα και σε στιγμές δυσάρεστες ή επώδυνες.
Σίγουρα σε αυτόν τον στόχο θέλει να μας ωθήσει και ο συγγραφέας, αναφέροντας ως μικρή απόλαυση την πρώτη μέρα που ξανανιώθεις καλά μετά από ασθένεια. Είναι σαν να βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια. Γεύεσαι την κάθε γεύση και … αποκτάει μυθική διάσταση μόνο και μόνο γιατί το είχες στερηθεί πριν.
Γιατί να μην βιώνουμε λοιπόν κάθε μέρα τόσο έντονα τις μικρές απολαύσεις μας, χωρίς να χρειάζεται να τις στερηθούμε για να τις εκτιμήσουμε; Για σκεφτείτε το.
Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας τελικά!
