Μια μελαγχολική ιστορία για την άνοια

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Καρατζίδης

Πολλοί άνθρωποι όταν φτάσουν σε μια ηλικία έρχονται αντιμέτωποι με την άνοια, η οποία επηρεάζει σημαντικά όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και τους ανθρώπους που είναι στο κοντινό τους περιβάλλον.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην περίπτωση του Μανωλιού.

Ο Μανωλιός ήταν ένα παιδί που μεγάλωσε πολύ κοντά στους παππούδες του και τους είχε σαν πρότυπο για το πώς θα σκέφτεται και θα λειτουργεί. Ειδικά, τη γιαγιά του, η οποία έζησε σαν να ήταν δύο προσωπικότητες, ίσως είχε διπολική διαταραχή, ή μήπως όχι; Θα καταλάβετε από την συνέχεια της αφήγησης της ιστορίας.

Η γιαγιά Εύη λοιπόν, ήταν ένα κορίτσι που ήρθε μετανάστρια από την Τουρκία στην Ελλάδα, λόγω της μικρασιατικής καταστροφής μαζί με τους γονείς της και τα 3 αδέρφια της. Από μικρή φαινόταν ότι είχε μέσα της ένα άστρο να πετύχει. Ήταν η μόνη από την οικογένεια που κατόρθωσε να πάει σχολείο και να το βγάλει.

Μετά την ενηλικίωσή της, ασχολήθηκε περισσότερο με την καριέρα της. Κατάφερε να είναι ανεξάρτητη, να βγάζει δικά της χρήματα, να στηρίζει την οικογένειά της και να μεγαλώνει τα παιδιά των αδερφών της.

Με την πάροδο των χρόνων θεώρησε πως θα έπρεπε να αφήσει λίγο τα επαγγελματικά της σχέδια και να επικεντρωθεί στη προσωπική της ζωή. Εξαιτίας της εποχής, οι δικοί της ήθελαν να την παντρέψουν με προξενιό με έναν άνδρα ευκατάστατης οικογένειας. Η Εύη όμως είχε άλλη άποψη, αφού ήταν ερωτευμένη με έναν άνδρα από τη γειτονιά της, ο οποίος ήταν αρκετά ντροπαλός. Φανταστείτε έκανε 5 ολόκληρα χρόνια για να εκδηλώσει το ενδιαφέρον του!

Έπειτα από αρκετή επιμονή της Εύης, τα έφτιαξαν, παντρεύτηκαν και μετά από 2 εκτρώσεις έφεραν στον κόσμο τα 2 τους παιδιά, την Λενιό (μαμά του Μανωλιού) και τον Νόντη. Η Εύη διέκοψε τελείως την επαγγελματική της σταδιοδρομία για να δώσει βάση στην ανατροφή των παιδιών της.

Πέρασαν τα χρόνια, αλλά δεν ήταν όλα ρόδινα. Υπήρξαν σημαντικά ατυχήματα, τα οποία οδήγησαν σε σοβαρά ζητήματα υγείας και για τα 2 τους παιδιά. Μέσα από την πολλή αγάπη και το τρέξιμο ξεπεράστηκαν και η Εύη επέστρεψε στο εργασιακό περιβάλλον, όταν τα παιδιά της μεγάλωσαν αρκετά. Μέσα από την επιμονή της πάλι, έγινε διευθύντρια σε ένα κατάστημα υφαντουργίας! Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο παππούς Μιχάλης και η γιαγιά Εύη βγήκαν στη σύνταξη και απολάμβαναν τη ζωή τους όντας παππούδες πλέον.

Όλα έβαιναν καλώς μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε η άνοια στη γιαγιά Εύη. Μετά από αυτό το γεγονός, ξεκίνησε να χάνεται η ισορροπία της οικογένειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν μία μέρα που πήρε το καροτσάκι της και έφυγε για ψώνια, δίχως να είναι σίγουρη για τον προορισμό. Κάποια στιγμή, ενώ ήταν στο super market και δε θυμόταν τι έπρεπε να ψωνίσει, αντικρίζει διά μαγείας τον εγγονό της. Τον είχε πάρει τηλέφωνο ο άνδρας της προκειμένου να ψάξει να τη βρει!

Στη διαδρομή για την επιστροφή, την έπιασε πάλι αυτή η καταραμένη η άνοια…

Ρωτούσε τον Μανωλιό αν είχε πάρει όλα τα υλικά:
-Μανωλιό αυγά πήραμε; Αλεύρι πήραμε;
-Ναι γιαγιά τα πήραμε όλα!

Ήθελε τόσο πολύ να του φτιάξει κουλουράκια, καθώς ήξερε πως του αρέσουν πολύ! Αφού της επιβεβαίωσε πως όλα είναι εντάξει, θυμήθηκε το μπαστούνι της. Τρέχει ο Μανωλιός στο super market να της το φέρει και με τα πολλά έφτασαν στο σπίτι.

Εκεί άκουσε πολλά παράπονα, τα οποία είχαν όλα ως κύριο ερώτημα: «γιατί σηκώθηκες και έφυγες χωρίς να ενημερώσεις κανέναν;». Στεναχωρήθηκε που τους ξεσήκωσε από τη μία, από την άλλη λυπήθηκε που δεν μπορούσαν να τη κατανοήσουν.

Με τον καιρό η γιαγιά Εύη χειροτέρευε και οι δικοί της άνθρωποι δε μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πως μία τόσο δυναμική γυναίκα έφτασε να τους έχει τόσο πολύ ανάγκη.

Κάποιο βράδυ από τα τελευταία της στο σπίτι, την έπιασαν τρομερές ψευδαισθήσεις. Έβλεπε πως την κυνηγάει ο παππούς να τη σκοτώσει. Η οικογένεια αποφάσισε να την πάει σε κλινική, ώστε να μπορέσουν να τη βοηθήσουν. Δυστυχώς, τα πράγματα από κει και πέρα πήραν το δρόμο τους. Η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε μέρα με τη μέρα. Μία από τις τελευταίες επισκέψεις στην κλινική, η γιαγιά έδωσε ως συμβουλή στον εγγονό της να προσπαθεί να έχει υγεία και άνεση και όλα τα άλλα με τον καθημερινό αγώνα θα έρθουν.

Η γιαγιά τελικά κατέληξε και τα πράγματα δεν έγιναν ποτέ ξανά τα ίδια.

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Καρατζίδης,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.