Πίσω, στα ξέγνοιαστα χρόνια του Δημοτικού, οι περισσότεροι γονείς μάς έστειλαν σε φροντιστήριο αγγλικών. Κάποιοι άλλοι μάς έστειλαν ταυτόχρονα και …
Μία δεύτερη ξένη γλώσσα μας δίνει μία δεύτερη ζωή
Η γνώση μίας γλώσσας ανεξαρτήτως της δικής μας, μάς ταξιδεύει. Μας ανοίγει ένα παράθυρο στον πολιτισμό και την κουλτούρα των αντίστοιχων χώρων.
Στις μέρες μας απαραίτητο εφόδιο για την πνευματική και προσωπική μας ανέλιξη πλέον αποτελούν οι γνώσεις μας στις ξένες γλώσσες.
Αυτές πέραν του ότι εμπλουτίζουν το βιογραφικό μας, καθιστώντας μας ικανούς να διεκδικήσουμε θέσεις εργασίας στις αντίστοιχες χώρες ή σε χώρες με ευρεία πελατεία ανθρώπων που τις ομιλούν, μας ανοίγουν και ένα παράθυρο στον πολιτισμό και την κουλτούρα των αντίστοιχων χώρων.
Είτε κάποιος μιλάει πολλές γλώσσες σε ένα μέτριο επίπεδο, είτε μία ή δύο σε επαγγελματικό ή και μητρικό επίπεδο, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η γνώση μίας γλώσσας ανεξαρτήτως της δικής μας, μάς ταξιδεύει.
Ωστόσο η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας γίνεται βάση πολλών κριτηρίων, τα οποία μπορεί να την καθιστούν απαραίτητη ή μία περαιτέρω ασχολία.
Και ποιος δεν θυμάται εκείνη τη στιγμή στην παιδική του ηλικία όπου οι γονείς του τον οδήγησαν στο νέο του απογευματινό σχολείο, στο οποίο θα μάθαινε να μιλά και να γράφει στα αγγλικά; Και αφού γνωρίζει τη νέα του δασκάλα προμηθεύεται τη νέα του βιβλιογραφία, η οποία εκ πρώτης είναι αδύνατον να αναγνωσθεί, καθώς οι έως τότε γλωσσικές του ικανότητες μετά βίας του επέτρεπαν να διαβάσει κείμενα ή να κατανοήσει διαλόγους έστω και στη μητρική.
Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη επαφή με το νέο παγκοσμιοποιημένο σύστημα, που με τα χρόνια θα εξελιχθεί σε γνώση, και η ολοένα και μεγαλύτερη συσσώρευση της δημιουργεί διεξόδους και διευρύνει ορίζοντες. Ανάλογα βέβαια με το που επιλέγει να φθάσει κανείς!
Παραταύτα το αγχωμένο εκείνο επτάχρονο παιδάκι με την πάροδο των χρόνων θα περνάει ευκολότερα τις πίστες στο videogaming, θα ανταπεξέλθει καλύτερα σε έναν διάλογο με κάποιον ξένο πελάτη στην εργασία που θα του εξασφαλίσει το πρώτο του ημερομίσθιο, θα φλερτάρει και θα κοινωνικοποιηθεί ευκολότερα κατά τη διάρκεια των διακοπών του σε κάποιο νησί.
Αργότερα τελειώνοντας τις σπουδές έρχεται αντιμέτωπο με τις όλο και αυξανόμενες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και έχοντας ένα πτυχίο στο ενεργητικό του, επιδιώκει την εξειδικευμένη εργασία στον τομέα του, η οποία αργεί να έρθει τις περισσότερες φορές. Και εκεί οι ξένες γλώσσες θα αποτελέσουν εφόδιο στην εξέλιξή του, είτε επιτρέποντάς του την εισαγωγή σε κάποιο αγγλόφωνο μεταπτυχιακό, είτε αυξάνοντας τις πιθανότητες για μία θέση εργασίας εντός ή εκτός συνόρων που η ευρεία γνώση της αγγλικής θα είναι απαραίτητη. Και έτσι η υποχρεωτική αυτή αγγαρεία των εφηβικών μας απογευμάτων γίνεται εφαλτήριο στην καριέρα μας.
Τι γίνεται όμως όταν το άτομο ξεκινά πέραν της επισήμως διεθνούς, διδάσκεται και μία δεύτερη ξένη γλώσσα; Σε αυτό το στάδιο της επιλογής αρχίζει να ξεφεύγει από το μοτίβο του “obligated” και μεταπηδά σε αυτό του by “choice”, που σημαίνει ότι ενώ κανείς δεν θα σου επιβάλει την εκμάθηση έστω και των βασικών, εσύ όλο και καταπιάνεσαι με αυτή, μαθαίνεις όλο και περισσότερα και ξάφνου γίνεται κομμάτι σου. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό σου, το οποίο σε κάνει να δημιουργείς έναν άλλο τρόπο ζωής, που διέπεται από μία άλλη κουλτούρα πέρα από αυτή που σε ανέθρεψε, την κουλτούρα της αντίστοιχης πατρίδας, εθνική γλώσσα της οποίας αποτελεί, η δεύτερη γλώσσα που επέλεξες να μάθεις.
Έτσι με το πρώτο σου πτυχίο αποκτάς μία νοητή υπηκοότητα, ενώ συνδέεσαι με το εκάστοτε έθνος, πολλές φορές με κρατικά έγγραφα, που σε κάνουν επισήμως μέρος αυτού και υποψήφιο για θέσεις που σχετίζονται με αυτό.
Διαβάστε επίσης: Ο πλέον πολύγλωσσος άνθρωπος του κόσμου είναι Ηρακλειώτης και μιλάει 32 γλώσσες!
Τα οφέλη όμως που απορρέουν από την εκμάθηση μίας γλώσσας, εκτός της σφαίρας του υποχρεωτικού, δεν είναι μόνο γλωσσικά. Όταν μπαίνεις σε μία διαδικασία εκμάθησης μίας καινούριας γλώσσας αποκτάς και μία ευρεία γνώση αναφορικά με τον πολιτισμό – γενέτειρα αυτής, καθώς τα δύο αυτά γνωστικά αντικείμενα είναι αλληλένδετα και στενά συνυφασμένα με την εκάστοτε κρατική δομή, την έννομη τάξη και τους πολίτες της.
Σε ατομικό επίπεδο ωστόσο αυτά πού πραγματικά κερδίζεις από την εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας είναι πολλά περισσότερα από λέξεις, προτάσεις και μία νέα ομιλία. Πρώτα από όλα, αποκτάς περαιτέρω γνώση σε θέματα διεθνών σχέσεων και ιστορίας και μια καλύτερη αντίληψη αναφορικά με την εξέλιξη του ανθρώπου. Μαθαίνεις για νέους χορούς και νέες δραστηριότητες που υπάρχουν στις αντίστοιχες χώρες, σε προτρέπουν στην δοκιμή νέων γεύσεων και κουζινών που σε ταξιδεύουν σε άλλους τόπους, συνομιλείς και ανοίγεσαι στη γλώσσα αυτή και έρχεσαι πιο κοντά με μητρικούς ομιλητές της, αντιλαμβάνεσαι δηλαδή και άλλους τρόπους σκέψης.
Τα οφέλη από την εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας δεν περιορίζονται μόνο στην κουλτούρα, αλλά και στην εξάσκηση του μυαλού. Έρευνες έχουν δείξει ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου του για να μιλήσει μία ξένη γλώσσα, με το να λύσει μαθηματικές πράξεις.
Η τριβή με μία ξένη γλώσσα μειώνει τις πιθανότητες να νοσήσει κανείς από Αλτσχάιμερ. Τεκμήριο επίσης άλλων ερευνών αποτελεί το ότι ο δείκτης νοημοσύνης αυξάνεται όταν το άτομο ασχολείται με ξένες γλώσσες και οι μαθησιακές του ικανότητες βελτιώνονται, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο εργασιακό ή ακαδημαικό του περιβάλλον.
Γενικότερα η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας συμβάλει στη βέλτιστη ανταπόκριση του ατόμου σε όλες τις δραστηριότητές του και στις διαπροσωπικές του σχέσεις, ακόμη και στην καλύτερη γνωριμία με τη μητρική του γλώσσα.
Συνοψίζοντας, γράφω αυτό το άρθρο όχι για να επιχειρηματολογήσω υπέρ των ξένων γλωσσών, αλλά για να παροτρύνω τον οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε ηλικία να ξεκινήσει έστω και περιστασιακά μία ξένη γλώσσα. Όχι μόνο για την καλύτερη ανταπόκριση στην καθημερινή ρουτίνα, όχι για την αποφυγή νοητικών παθογενειών στο μέλλον.
Όχι για την ευελιξία και την αμεσότητα στο λόγο, όχι για τη δημιουργικότητα και την οξύτητα του μυαλού, όχι για την ενίσχυση των αποφάσεων και των επαγγελματικών ευκαιριών, αλλά για τη δική του ευχαρίστηση. Η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας μπορεί να αποτελέσει και μία δραστηριότητα που μας προσδίδει χαρά και ευχάριστο χρόνο με τον εαυτό μας, προσφέροντας μας μόνο πολλαπλά οφέλη.
Άρθρο της Ιωάννας Αλατζά, Οικονομολόγος/Ιστορικός με εξειδίκευση στα Δημόσια & Διεθνή Οικονομικά
