Τι θα λέγατε για κινηματογραφικές απολαύσεις αφιερωμένες στη… γιαγιά και τον παππού; Αν η πρόταση, σας ακούγεται βαρετή, κάνετε λάθος! …
Μεγαλώνω, δεν γερνάω
Η νεότητα είναι μια κατάσταση της ψυχής κατά τη δική μου άποψη. Μπορεί να είναι κάποιος 18 χρονών και να αισθάνεται 80 και το αντίθετο! Και αυτό που αισθάνεται μέσα του βγαίνει και στην εξωτερική του εμφάνιση. Κυρίως στα μάτια, στον καθρέπτη της ψυχής!
Νομίζω ότι όλοι μας λίγο πολύ έχουμε περάσει περιόδους στη ζωή μας που για διάφορους λόγους αισθανόμαστε ότι γεράσαμε απότομα κοιτάζοντας στον καθρέπτη το πρόσωπο μας αλλαγμένο, σαν να πέρασαν 20 χρόνια από πάνω μας μονομιάς! Σε κάτι τέτοιες στιγμές το μόνο που θέλαμε ήταν ή να αφεθούμε ή να αλλάξουμε την κατάσταση μας τελείως. Επιλογή!
Θυμάμαι από την ελληνική ταινία «Θεία από το Σικάγο» την Γεωργία Βασιλειάδου να λέει στον Ορέστη Μακρή «Γεράσαμε; Oh, no Χαρίλαε, γερνάει μόνο όποιος θέλει και το βάζει κάτω. Εγώ δεν γέρασα. Εγώ και εκατό χρονών να πάω, δεν πρόκειται να το βάλω κάτω του κερατά!». Την έχω δει αυτή την ταινία άπειρες φορές, μου χτύπησε όμως μία δεδομένη στιγμή ένα καμπανάκι μέσα μου και με ξύπνησε αυτή η τόσο αστεία, αλλά παράλληλα τόσο βαθιά σε νόημα ατάκα. Έτσι ακριβώς είναι, γερνάει μόνο όποιος θέλει. Γερνάμε μόνο όταν παραιτούμαστε κατά κάποιον τρόπο από τη ζωή, όταν επιτρέπουμε στα προβλήματά μας να μας λυγίσουν! Κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη, κανείς δεν είπε ότι ποτέ δεν θα έχουμε προβλήματα άλλοτε μεγάλα και σοβαρά, άλλοτε μικρά και ασήμαντα. Αυτό που μετράει όμως είναι πώς επιλέγουμε να τα αντιμετωπίζουμε.
Δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε θεραπεύτρια. Όμως μέσα από τις δικές μου εμπειρίες και την παρατήρηση του κόσμου γύρω μου, σκέφτηκα πολύ και αποφάσισα ότι όπως όλα τα άλλα στη ζωή μου, έτσι και η ηλικία μου είναι θέμα επιλογής! Δεν μιλώ για την ηλικία του σώματός μου, αυτή δεν αλλάζει. Μιλώ για την ηλικία της ψυχής μου που αυτήν μπορώ να την επηρεάσω με τις επιλογές μου!
Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει η ημερολογιακή, η βιολογική και η ψυχική ηλικία! Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζουμε τον χρόνο που περνάει από πάνω μας, σαν ευλογία ή σαν κατάρα;
Πάρα πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να αντιμετωπίζουν τον χρόνο που περνάει σαν ευλογία. Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ζουν μία γεμάτη, αλλά κυρίως μια χαρούμενη ζωή! Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα. Έχουμε όλοι στο περιβάλλον μας ανθρώπους οι οποίοι σπούδασαν, άλλαξαν καριέρα, μέχρι και χώρα μόνιμης κατοικίας, σε ηλικίες που δεν θα το φανταζόμασταν ποτέ ότι είναι δυνατόν να το κάνουν. Εκείνοι οι άνθρωποι θεωρούν ότι ο χρόνος που περνάει είναι ευλογία και η ωριμότητα που αποκτούν τους οδηγεί σε επιλογές που μόνο καλό μπορεί να κάνουν στην ζωή τους.
Εκείνοι οι άνθρωποι λοιπόν, για εμένα αποτελούν έμπνευση, είναι οι ήρωές μου! Και χάρη σ΄ αυτούς τους ανθρώπους έκανα και κάνω κι εγώ επιλογές που με κάνουν να αισθάνομαι χαρά, που με κάνουν και νιώθω όχι πενήντα δύο χρονών, αλλά είκοσι δύο! Δεν υπάρχει ηλικία απαγορευτική για να ξεκινήσεις να ζεις τη ζωή όπως τη θέλεις, δεν υπάρχει ηλικία για να δοκιμάσεις πράγματα τα οποία δεν τολμούσες πρωτύτερα. Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, τίποτε άλλο!
Έχοντας την εμπειρία των χρόνων που πέρασαν, βιώνουμε πολύ καλύτερα το κάθε τι, τα συναισθήματα μας είναι πιο έντονα και βαθιά. Οι νίκες μας είναι πιο πολλές και πιο σημαντικές. Και τα μάτια μας λάμπουν από νεότητα και ζωντάνια! Κοιτάμε πλέον στον καθρέπτη μας και βλέπουμε μία ανανεωμένη ψυχή, χωρίς ταμπέλες και αριθμούς, χωρίς όρια στα όνειρά μας! Κάθε μέρα κάνουμε την επιλογή λοιπόν, και αποφασίζουμε αν η ηλικία και η ζωή μας είναι ευλογία ή όχι…Στο χέρι μας είναι!
