Θέλω να μιλήσω, να το μοιραστώ μαζί σας. Οι πρωτόγνωρες στιγμές που διανύουμε μέσα από αυτήν την αναγκαστική απομόνωση, μας …
Μεγαλώνοντας βάζουμε περισσότερο νερό στο κρασί μας;
Πόσες ανθρώπινες, φιλικές, συναδελφικές, ερωτικές σχέσεις θα είχαν βελτιωθεί, αποκατασταθεί, παγιωθεί στο χρόνο αν, που και που, έβαζαν οι άνθρωποι που τις βάζαμε λίγο «νερό στο κρασί μας»;
Θέλει δύναμη να αφήνεις μια κουβέντα να «πέσει κάτω», να μην επιδιώκεις πάντα να πεις την τελευταία λέξη, να μη γίνεται αυτοσκοπός σου η επιβεβαίωση πως εσύ είσαι «ο σωστός» ή έχεις τα καλύτερα επιχειρήματα.
Θέλει διπλή δύναμη να μπεις στη θέση του άλλου και να κάνεις ένα βήμα πίσω πρώτος, ίσως περισσότερη δύναμη από το να παραδεχτείς το ίδιο σου το λάθος.
Από μικροί μαθαίνουμε πως είναι σημαντικό να διεκδικούμε στη ζωή αυτά που μας ανήκουν, να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας, να τον αγαπάμε και να τον φροντίζουμε με κάθε τρόπο, ακόμα και αν χρειαστεί να τον βάλουμε πάνω από άλλους. Ωραία όλα αυτά, αλλά… «παν μέτρον άριστον» όπως είπε κι ο Αριστοτέλης!
Πρέπει να θέσουμε ένα όριο. Από τις λίγες φορές που ακούμε ότι πρέπει να οριοθετούμε τον εαυτό μας, σωστά; Κι όμως, μας κάνει καλό! Γιατί δε ζούμε μόνοι μας, συνυπάρχουμε! Είναι σημαντικό, λοιπόν, να μπορούμε να βάζουμε μία άνω τελεία ώστε να επιτρέπουμε στο συνομιλητή μας να εκθέσει την άποψή του.
Μια άνω τελεία που μικροί δεν είχαμε την ικανότητα να χρησιμοποιούμε, είτε γιατί ήμασταν πιο παρορμητικοί, είτε γιατί, κάτω από την φτερούγα της οικογένειας μας, του σχολείου μας, της γειτονιάς μας, δεν είχαμε μάθει ακόμη την σημασία του «δούναι και λαβείν» που μαθαίνουμε στη μετέπειτα ζωή.
Πολλές φορές μπορεί να είσαι στεναχωρημένος, νευριασμένος, απογοητευμένος και σίγουρα θα ήθελες τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά, αλλά με το να κάνεις ένα βήμα πίσω:
- Θα δεις πιο καθαρά.
Δυστυχώς, όταν νιώθουμε ότι κάτι δε μας αρέσει, όταν νιώθουμε ότι μια κατάσταση θα θέλαμε ιδανικά να έχει δημιουργηθεί αλλιώς ή πιστεύαμε ότι θα είχε μία καλύτερη έκβαση από αυτή που τελικά είχε, τείνουμε να την παίρνουμε πολύ σοβαρά, ακριβώς επειδή δεν πήραμε τον απαραίτητο χρόνο για να την επεξεργαστούμε και να την μελετήσουμε αποστασιοποιημένοι. Δεν υποχωρήσαμε, δε δώσαμε λίγο καθαρό αέρα και ασφαλές έδαφος στον εαυτό μας για να αναπτύξει τις αισθήσεις του και, έτσι, παρασυρθήκαμε.
- Δε θα πάρεις βιαστικές αποφάσεις.
Εκείνη τη στιγμή που σε κατακλύζει ο θυμός, θα πεις μια κουβέντα παραπάνω. Την επόμενη μέρα, όμως, εύχεσαι να μην την είχες πει. Οι λεπτομέρειες, δυστυχώς, κάνουν τη διαφορά. Κάνουν τη διαφορά ειδικά όταν κρύβουν μέσα αλήθειες, γι’ αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε μετρημένοι στα λόγια μας, ειδικά όταν η λογική διέπεται από το συναίσθημα.
- Δε θα πάρεις το θέμα αντιπαράθεσης τόσο προσωπικά.
Αν κάνεις ένα βήμα πίσω, σημαίνει ότι δε σε ενδιαφέρει μόνο να βγεις νικητής σε μια αντιπαράθεση, αλλά, κυρίως, καλύτερος άνθρωπος, ακόμα και -προσωρινά- νικημένος. Όταν είσαι σε θέση να σκεφτείς με αυτήν την ωριμότητα, τότε μόνο θα εξετάσεις ορθολογικά τις προθέσεις της άλλης πλευράς. Αν οι προθέσεις αυτές δεν αφορούν εσένα άμεσα, αν ήταν μια κακή στιγμή, μια πιεστική μέρα, μια βιαστική φράση, τότε δε χρειάζεται να το πάρεις προσωπικά. Όλοι έχουμε κακές στιγμές. Αν όμως δε «βάλεις νερό στο κρασί σου» και αμέσως αντιδράσεις, ούτε θα κατανοήσεις, ούτε θα κατανοηθείς.
- Θα γλυτώσεις από το να μετανιώσεις για τις πράξεις σου.
Όταν υποχώρησες και δε βιάστηκες να βγάλεις συμπέρασμα ή να απαντήσεις… αυτομάτως δεν έγινες κι εσύ θύτης, δεν πλήγωσες το συνομιλητή σου, δεν τον ταπείνωσες, δεν τον κατηγόρησες. Αν από την αρχή κρατήσεις την ψυχραιμία σου, δεν θα υποπέσεις σε λάθη για τα οποία θα μετανιώσεις στη συνέχεια και θα πρέπει να απολογηθείς.
Είναι πολύ σημαντικό, στο τέλος, να ξέρεις, ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, εσύ έδειξες το καλύτερο σου πρόσωπο, έναν ώριμο εαυτό που μεγαλώνεις με αγάπη και φροντίζεις να εξελίσσεις συνέχεια. Έναν εαυτό, ο οποίος παρά την παρορμητική του φύση, επιλέγει να γίνει πρώτα προσεκτικός ακροατής και παρατηρητής και έπειτα ομιλητής και πομπός συναισθημάτων.
Κάποια στιγμή θα δεις, ότι, όταν «έβαλες νερό στο κρασί σου», δυνάμωσε μία σχέση σου, αφού παρουσιάστηκες λιγότερο απαιτητικός και γκρινιάρης. Σου έδωσε μια θετική εξέλιξη στη δουλειά σου, επειδή σε έκανε πιο εργατικό ως προς την αλλαγή κι όχι ως προς την γρήγορη και ασυνείδητη λύση. Σε έφερε πιο κοντά με τα παιδιά σου, γιατί αντί να τα μαλώσεις, τα άκουσες.




























