Βασισμένη στα απομνημονεύματα του Colin Clark η ταινία μας παρουσιάζει την μαγική εβδομάδα που έζησε δίπλα στο σύμβολο του σεξ, …
Marilyn Monroe: Το ψυχολογικό πορτρέτο μιας σπασμένης κούκλας
Τα μέσα ενημέρωσης, την εποχή την εποχή που έζησε η Marilyn, δεν ήταν τόσο αδιάκριτα και ενοχλητικά, όσο είναι σήμερα. Παρόλα αυτά, υπήρχαν διάφορες ιστορίες γύρω από το πρόσωπό της που επιβεβαιώνουν ότι ήταν μια γυναίκα με διαταραχή προσωπικότητας.
Τα μέσα ενημέρωσης, την εποχή την εποχή που έζησε η Marilyn, δεν ήταν τόσο αδιάκριτα και ενοχλητικά, όσο είναι σήμερα. Παρόλα αυτά, υπήρχαν διάφορες ιστορίες γύρω από το πρόσωπό της που επιβεβαιώνουν ότι ήταν μια γυναίκα με διαταραχή προσωπικότητας.
Από το κελί του εργοστασίου, στο κελί του Hollywood
Η Marilyn Monroe διακρίθηκε, λόγω της εξωτερικής της εμφάνισης, σε μία εποχή όπου οι γυναίκες που γδύνονταν εύκολα και οι γυναίκες που εμφανίζονταν στη μεγάλη οθόνη, δεν συνέπιπταν. Έφτασε στο Hollywood για να ξεφύγει από τη ζωή της, ως εργάτρια εργοστασίου. Εκεί, κατέληξε να δουλεύει ακόμα πιο σκληρά, καθώς το όνειρό της ήταν να γίνει ηθοποιός και μοντέλο.
Μέσα από έναν τραγικό θάνατο, γεννιέται ένας μύθος.
Με ένα παρελθόν που χαρακτηρίζεται από σεξουαλική κακοποίηση, κατά τη διάρκεια της εφηβείας της, μαζί με ένα οικογενειακό ιστορικό ψυχικών διαταραχών – τόσο στους παππούδες της όσο και στη μητέρα της – η ζωή της Marilyn Monroe διέθετε το ιδανικό ψυχολογικό πλαίσιο για την ανάπτυξη όλων των τύπων διαταραχών της διάθεσης.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της ενήλικης προσωπικότητάς της, ειδικά στα χρόνια πριν από το θάνατό της, ήταν η επιθυμία της να είναι κοντά σε ευφυείς και καλλιτεχνικούς ανθρώπους και πρόσωπα που αναπλήρωναν την πατρική φιγούρα που δεν είχε, ποτέ, στη ζωή της. Μεταξύ αυτών των μορφών, ήταν και ο Arthur Miller, ο οποίος πέρασε τον περισσότερο χρόνο μαζί της. Η ίδια ήταν το πρόσωπο που τον επηρέασε και τον ενέπνευσε να αρχίσει να γράφει ποίηση.
Παρόλο που πολλά δημοσιεύματα λένε πως η Marilyn αγαπούσε τη γνώση και την πνευματική εξέλιξη ο Miller ισχυρίστηκε πως, κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, δεν την είχε δει ποτέ να ολοκληρώνει ένα βιβλίο. Η ευφυία της, ωστόσο, ήταν αδιαμφισβήτητη. Μετά τον χωρισμό τους, ο Miller δήλωσε ότι η Marilyn ήταν η πιο δυστυχισμένη γυναίκα που είχε γνωρίσει ποτέ στη ζωή του και πως, μέχρι τον θάνατό της, παρέμεινε στοιχειωμένη από τα φαντάσματα της δυστυχισμένης παιδικής της ηλικίας, που ποτέ δεν κατάφερε να αφήσει πίσω της.
Οιστριονική (δραματική) διαταραχή προσωπικότητας: Η αλήθεια πίσω από τη Marilyn Monroe
Μέσα από μαρτυρίες προσώπων που τη γνώριζαν και ψυχογραφικές αναλύσεις από επιστήμονες υγείας και ψυχολογίας, έχει δημιουργηθεί μία ιδέα για το ψυχολογικό προφίλ της Marilyn.
Είναι γνωστό ότι υπέφερε από οιστριονική διαταραχή προσωπικότητας: μία συναισθηματική διαταραχή, με χαρακτηριστικά που ταιριάζουν, απόλυτα, με το σαγηνευτικό στυλ της Marilyn. Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από υπερβολική ανησυχία, σχετικά με την εξωτερική εμφάνιση, την υπερβολική ευαισθησία, σχετικά με την απόρριψη και την υπερβολική επιθυμία για προβολή της σεξουαλικότητας.
Αυτά συμβαίνουν σε βαθμό που το άτομο δεν είναι σε θέση να συνομιλήσει με άτομο του αντίθετου φύλου, χωρίς να υπάρχει διάθεση για διεκδίκηση και ερωτικό ενδιαφέρον, ενώ υπάρχει και χαμηλή ανοχή στην απόρριψη. Παρατηρείται, επίσης, η ανάγκη της Marilyn για συνεχή φροντίδα, ανεξάρτητα από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να την αποκτήσει.
Η διαταραχή αυτή της προκάλεσε, στη συνέχεια, κατάθλιψη και άγχος, καθώς αυτό που πετύχαινε, πάντα, ήταν να την επιθυμούν για την ελκυστικότητά της, σε αντίθεση με αυτό που ήθελε, πραγματικά, δηλαδή να την επιθυμούν για την προσωπικότητά της. Η κατάστασή της εντάθηκε, μετά το χωρισμό της με τον Arthur Miller, ενώ έδειχνε στον κόσμο το προφίλ μιας γυναίκας που χρησιμοποιεί το περιστασιακό σεξ για να ξεφύγει από τον αληθινό της εαυτό.
Το μόνο που ήθελε από την αρχή, ήταν να την λαμβάνουν στα σοβαρά και, για να το καταφέρει, χρησιμοποιούσε την ελκυστικότητά της. Το πέτυχε, εφόσον, μέχρι και άνδρες μεγάλης πνευματικότητας, προσκυνούσαν στα πόδια της. Ωστόσο, τελικά συνειδητοποιούσε ότι αυτό που τράβαγε τους άλλους πάνω της, δεν ήταν η πραγματική Norma Jean Mortenson (το πραγματικό της όνομα), αλλά ο σεξουαλικός μύθος και η περσόνα της Marilyn Monroe. Η αλήθεια αυτή την οδηγούσε σε απιστίες και καταχρήσεις, ώστε να καλύψει ένα εσωτερικό κενό που την κατεύθυνε, τελικά, στην αυτοκτονία της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η αυτοκτονία, μία πράξη καταστροφής!
Ήθελε να τη θυμούνται για το υποκριτικό ταλέντο της και να τη θεωρούν σπουδαία ηθοποιό. Ωστόσο, η κληρονομιά που άφησε ήταν ένα στερεότυπο, ένα κοινωνικό κλισέ: Το προφίλ μιας χαζής ξανθιάς με σεξαπίλ. Ο χαρακτηρισμός αυτός όπως και η εικόνα της χαρισματικής γυναίκας, που της δίνουν σήμερα, δεν την δικαιώνουν.
Στην πραγματικότητα, η Marilyn ήταν, απλώς, μία γυναίκα με σοβαρή συναισθηματική στέρηση που δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από τα φαντάσματα του παρελθόντος της. Πέθανε νωρίς, ως μία ηθοποιός που ζούσε για τα φώτα της δημοσιότητας και τα αδιάκριτα μάτια, φορώντας το καλύτερο χαμόγελό της και παίζοντας με τους κανόνες του παιχνιδιού της βιομηχανίας του θεάματος.
Όπως είχε πει κάποιος: «Όταν όλοι σε λατρεύουν, αλλά κανείς δε σε γνωρίζει πραγματικά, πεθαίνεις από μοναξιά». Αυτό ταιριάζει, απόλυτα, στη Marilyn.
