Η Marie Curie θεωρείται η μητέρα της σύγχρονης φυσικής. Ανακάλυψε και απομόνωσε δύο στοιχεία και έκανε εκτενή έρευνα πάνω στην …
Marie Curie: Η πιο διάσημη επιστήμονας του σύγχρονου κόσμου – Μέρος Β’
Η Marie Curie θεωρείται η μητέρα της σύγχρονης φυσικής. Ανακάλυψε και απομόνωσε δύο στοιχεία και έκανε εκτενή έρευνα πάνω στην ακτινοβολία. Έμεινε στην ιστορία όχι μόνο λόγω του ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ, αλλά επειδή ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που κατάφερε να κερδίσει δύο βραβεία Νόμπελ σε δύο διαφορετικούς τομείς.
Συνεχίζοντας την βιογραφία της Marie Curie από το σημείο που έχασε τον άνδρα της από δυστύχημα με άμαξα στο δρόμο, ένα μήνα μετά το γεγονός, της προσφέρθηκε η θέση του τη Σορβόννη, την οποία και δέχτηκε. Δύο χρόνια αργότερα εξελέγη τακτική καθηγήτρια, κάνοντάς την την πρώτη γυναίκα με δική της έδρα στη Σορβόννη.
Πέρασε τα επόμενα χρόνια οργανώνοντας την έρευνά της, επιβλέποντας την έρευνα άλλων και συγκεντρώνοντας κεφάλαια. Η διατριβή της για τη ραδιενέργεια δημοσιεύθηκε το 1910.
Στις αρχές του 1911, της αρνήθηκε η εκλογή στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών για μία ψήφο. Ο Emile Hilaire Amagat είπε σχετικά με την ψηφοφορία: «Οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι μέλη του Ινστιτούτου της Γαλλίας». Η Marie αρνήθηκε να υποβληθεί εκ νέου το όνομά της για υποψηφιότητα και αρνήθηκε να επιτρέψει στην Ακαδημία να δημοσιεύσει οποιοδήποτε έργο της για δέκα χρόνια.
Ωστόσο, την ίδια χρονιά διορίστηκε διευθύντρια του Εργαστηρίου Marie Curie, μέρος του Ινστιτούτου Ραδίου του Πανεπιστημίου του Παρισιού, και του Ινστιτούτου Ραδιενέργειας στη Βαρσοβία, και της απονεμήθηκε το δεύτερο βραβείο Νόμπελ.
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Marie επέλεξε να υποστηρίξει ενεργά τη γαλλική πολεμική προσπάθεια. Έβαλε τα κέρδη της σε πολεμικά ομόλογα και τοποθέτησε ασθενοφόρα με φορητό εξοπλισμό ακτίνων Χ για ιατρικούς σκοπούς, οδηγώντας τα οχήματα στην πρώτη γραμμή. Ίδρυσε διακόσιες μόνιμες εγκαταστάσεις ακτίνων Χ στη Γαλλία και το Βέλγιο.
Μετά τον πόλεμο, η πρώτη της κόρη Irene έγινε βοηθός της μητέρας της στο εργαστήριο. Το Ίδρυμα Curie ιδρύθηκε το 1920 για να εργαστεί σε ιατρικές εφαρμογές για το ράδιο. Η Marie έκανε ένα σημαντικό ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1921 για να δεχτεί το γενναιόδωρο δώρο ενός γραμμαρίου καθαρού ραδίου για έρευνα. Το 1924 δημοσίευσε τη βιογραφία του συζύγου της.
Η δουλειά της Marie, του συζύγου της και των συναδέλφων της με τη ραδιενέργεια συνεχίζονταν χωρίς να γνωρίζουν το πόσο επιβλαβής είναι η έκθεση του ατόμου σε αυτή. Η Marie και η κόρη της Irene προσβλήθηκαν από λευχαιμία, προφανώς προκληθείσα από την έκθεση σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας. Η υγεία της Marie επιδεινώθηκε σοβαρά στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Αποσύρθηκε σε ένα σανατόριο, με τη δεύτερη κόρη της Eve στο πλάι της. Έφυγε τελικά στις 4 Ιουλίου του 1934 από κακοήθη αναιμία, επίσης πιθανότατα αποτέλεσμα της ραδιενέργειας στη δουλειά της.
Τα σημειωματάρια της εξακολουθούν να είναι τόσο ραδιενεργά που δεν μπορούν να τα πλησιάσουν με ασφάλεια οι επιστήμονες.
Σε μια εποχή που όλοι θεωρούσαν πώς οι γυναίκες μπορούσαν μόνο να φροντίζουν το νοικοκυριό και να μεγαλώνουν τα παιδιά, μια γυναίκα αποφάσισε να κάνει τη διαφορά, και μάλιστα σε έναν πλήρως ανδροκρατούμενο τομέα. Φρόντισε να χαράξει το δρόμο και για τον εαυτό της αλλά και για πολλές άλλες γυναίκες επιστήμονες μετέπειτα. Έπρεπε να περάσει τα εμπόδια των φυλετικών προκαταλήψεων για να γίνει η γυναίκα που άλλαξε την επιστήμη. Όσο δύσκολα και να πέρασε, δεν την πτόησε τίποτα από το να κυνηγήσει τα όνειρά της. Όπως είπε η ίδια: “Με έμαθαν ότι ο δρόμος για την πρόοδο δεν θα ήταν ούτε γρήγορος ούτε εύκολος”.
