Είναι αλήθεια φορές που οι γονείς, πέφτουν στην παγίδα του «εγώ τα ξέρω όλα» και πιστεύουν ότι γνωρίζουν τι πρέπει …
Λέξεις που πληγώνουν τα παιδιά
Οι λέξεις είναι αθώες όπως και τα μικρά παιδιά. Παιδιά με ευαίσθητες ψυχές που πολύ εύκολα «σπάνε» συναισθηματικά, αν δεν προσέξουμε πώς θα τους φερθούμε αλλά και πώς θα τους μιλήσουμε.
Άλλωστε η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει… Πολλές φορές φαίνεται πως η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνάμε την ευθραυστότητα της ψυχής των μικρών παιδιών, με αποτέλεσμα άθελά μας να τα πληγώνουμε.
Υπάρχουν ορισμένες λέξεις και φράσεις τις οποίες κάθε γονιός καλό είναι να αποφεύγει προκειμένου να μην αφήσει «σημάδια» σε μια μικρή παιδική ψυχή. Πάμε να τις δούμε.
«Οι άντρες δεν κλαίνε»
Μια αρκετά συνηθισμένη φράση που σίγουρα πολλές μητέρες θα έχουν πει στο παιδί τους πάνω σε μια κατάσταση θυμού. Η φράση αυτή είναι πολύ πιθανό να στιγματίσει ένα παιδί με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται στο μέλλον να εκδηλώσει τα συναισθήματά του, κι έτσι ν’ αντιμετωπίσει δυσκολίες στις σχέσεις του με τους άλλους.
«Μην εμπιστεύεσαι ούτε τη σκιά σου»
Το να πει ένας γονιός στο παιδί του αυτή τη φράση, πόσο μάλλον επανειλλημένα όσο αυτό μεγαλώνει, αυτόματα θα το κάνει καχύποπτο και θα του δημιουργήσει την εντύπωση πως ο κόσμος γύρω του είναι κακός. Με αυτόν τον τρόπο ίσως να δυσκολευτεί να κάνει φιλίες, αλλά μπορεί ακόμη να φτάσει στο σημείο να μην εμπιστεύεται ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Επομένως, είναι πιθανό να καταλήξει ένα φοβισμένο, καχύποπτο και άβουλο άτομο.
«Έτσι όπως κάνεις, δεν σε αγαπώ πλέον…»
Το να πεις σε ένα μικρό παιδί πως δεν το αγαπάς είναι ίσως η χειρότερη φράση που μπορείς να ξεστομίσεις, πόσο μάλλον αν είσαι ο ίδιος του ο γονιός. Προσέχουμε να μην κάνουμε τόσο «βαρύγδουπες» δηλώσεις στα παιδιά, γιατί είναι πολύ πιθανό να απογοητευτούν πολύ έντονα, ακόμα κι αν δεν το δείχνουν.
«Μην διακόπτεις τους μεγάλους όταν μιλάνε για σοβαρά θέματα για να πεις τη χαζομάρα σου!»
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα μικρό παιδί δεν έχει πάντα στο μυαλό του τους κανόνες καλής συμπεριφοράς. Το παιδί εκείνη τη στιγμή προσπαθεί να επικοινωνήσει είτε με τον γονιό του είτε με κάποιον άλλο με τον οποίο νιώθει οικεία, και πιθανότατα χρειάζεται προσοχή. Μπορούμε να του ζητήσουμε με ήρεμο ύφος να περιμένει μέχρι να τελειώσουμε την κουβέντα κι ότι μετά θα είμαστε στη διάθεσή του.
«Θα σε χτυπήσω αν συνεχίσεις να μου μιλάς άσχημα…»
Εδώ φτάνουμε στη φράση που ο γονιός ξεφεύγει από τα όρια και μεταδίδει στο παιδί του τη βία. Με αυτόν τον τρόπο χάνεται ο σεβασμός και άλλες πολύτιμες αξίες της οικογένειας. Αν ο γονιός συνεχίζει κατ’ εξακολούθηση το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς, ακόμη κι αν μένει απλά στα λόγια και δεν προχωρά σε πράξεις σωματικής βίας, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα κάτι τέτοιο να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχολογία του παιδιού.
Καλό είναι να είμαστε προσεχτικοί με τα παιδιά, γιατί πολλές φορές μπορεί να τα πληγώνουμε, ακόμα και άθελά μας, ή να ξεσπάμε πάνω τους. Αντίθετα, είναι προτιμότερο να τους μιλάμε με ήρεμο κι ευγενικό τρόπο, δίνοντάς τους το σωστό παράδειγμα. Άλλωστε, η προσωπικότητα του ανθρώπου ξεκινά να διαμορφώνεται από την παιδική ηλικία!
