Πώς η ικανότητα να διαβάζεις εκφράσεις προσώπων και σώματος συνδέεται με υψηλό EQ;
Η σημασία και το μεγαλείο της μη λεκτικής επικοινωνίας, πιο απλά της κινησιολογίας που εκφραζόταν και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να παρουσιάζεται μέσω του σώματος, από ανέκαθεν θεωρείτο ως το άγιο δισκοπότηρο των εκφραστικών ανησυχιών και πληροφοριών ενός ατόμου, για την πλήρη κατανόηση και εξήγηση της αιτιολογίας των εγκεφαλικών ερεθισμάτων που παρέπεμπε στο τομέα των συναισθημάτων και των σκέψεων.
Η γλώσσα του σώματος πάντοτε στα μάτια όλων φαινόταν ως μια δύσκολη εξίσωση αλλά και ταυτόχρονα τόσο εύκολη. Λες και προσπαθούσες να λύσεις έναν άλυτο περίπλοκο γρίφο, που όσο κατάφερνες να βρεις την αρχή, αδυνατούσες να βρεις το τέλος της λύσης του.
Όμως σύμφωνα με τους επιστήμονες τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή, λύνοντας ένα προς ένα τα ερωτήματα μας.
Πριν περίπου 132 χρόνια, ο Δαρβίνος ανέπτυξε με ακράδαντα επιχειρήματα στο έργο του «Η έκφραση των συναισθημάτων στον άνθρωπο και τα ζώα» την εξής θεωρία του. Ότι είμαστε αυτό που φαινόμαστε και όχι αυτό που λέμε, γινόμενος ο πρωτοπόρος της ανάλυσης αυτών των ιδεών, δίνοντας την κατάλληλη βάση στους ειδικούς μέχρι και σήμερα, να καταφέρουν να καταγράψουν πάνω από ένα εκατομμύριο μη λεκτικά σήματα που «προδίδουν» τις σκέψεις των ατόμων.
Σύμφωνα με την θεωρία του, ο μέσος άνθρωπος μιλάει 11 λεπτά καθημερινά, ενώ τα υπόλοιπα μηνύματα εκφράζονται με το σώμα. (που σημαίνει ότι το σώμα μιλάει και ό,τι και να κάνεις δεν μπορείς να κρυφτείς!)
Για πρώτη φορά ο όρος «γλώσσα του σώματος» χρησιμοποιήθηκε στα μέσα του 1972, καθιερώνοντας στο όνομά του την ύπαρξη ενός ακόμη επιστημονικού κλάδου.
Ας αναλύσουμε τώρα και τον όρο της συναισθηματικής νοημοσύνης, καθώς φαίνεται και θα δείτε πως στην πορεία η σχέση της δράσης του είναι αλληλένδετη με τη γλώσσα του σώματος, συμπληρώνοντας η μια την άλλη.
Συναισθηματική νοημοσύνη λοιπόν (Εmotional quota or EQ), ή διαφορετικά συναισθηματικό πηλίκο, μεταφράζεται ως η ικανότητα ενός ατόμου να αναγνωρίζει τα συναισθήματα τα δικά του ή των τρίτων, διακρίνοντας μεταξύ τους τα πιο κατάλληλα, χρησιμοποιώντας τα με την σειρά του ως μια πληροφορία πολύτιμη για οδηγό σκέψης και συμπεριφοράς.
Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε το 1964 από τον Μάικλ Μπέλντοχ και από τότε και ύστερα πάνω του βασίστηκαν πολλές θεωρίες προσδίδοντας σε αυτόν πολλές ενδιαφέροντες εξηγήσεις .
Μια από τις σημαντικότερες είναι αυτή του ποσοστού του 67% (εξήγηση Γκόουλμαν) των ικανοτήτων που κρίνονται αναγκαίες για ανώτερη απόδοση ενός ατόμου.
Όσοι έχουν συναισθηματική νοημοσύνη, κατέχουν επίσης και τα ηνία ηγετικής και διαχειριστικής ικανότητας μέσω μια ψυχικής υγιείς προσωπικότητας.
Θεωρείται και αναγνωρίζεται ως ένας ευφυής παράγοντας, έχοντας το πλεονέκτημα της εγκυρότητας στα πέντε μεγαλύτερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας ενός ατόμου.
Πώς όμως η ικανότητα να διαβάζεις τις εκφράσεις των προσώπων και του σώματος συνδέετε με υψηλό ΕQ;
Κατανοώντας πλήρως όλα τα παραπάνω, φτάσαμε στο αρχικό μας ερώτημα, μπορώντας πλέον με μεγάλη ευκολία να καταλάβουμε πως συνδέεται η νοημοσύνη των συναισθημάτων με την γλώσσα του σώματος.
Εκεί που τα λόγια φαίνονται λοιπόν να περισσεύουν, ξεκινάμε έναν άλλο τρόπο κατανόησης των γύρω μας, βαδίζοντας σε έναν άλλο πιο ειλικρινή και εύστοχο δρόμο, που η αντίληψή του φαίνεται να είναι πιο προκλητικά γοητεύσιμη.
Και φυσικά αναφέρομαι στις κινήσεις κρυφές ή φανερές του σώματος, στις γκριμάτσες του προσώπου, από τις κινήσεις των ματιών, των χειλιών, των φρυδιών και ούτω καθεξής, που καταλογίζεται και σε ένα στοιχείο, ένα συναίσθημα σε αυτές, αλλά και στο αδιαχείριστο σπασμωδικό κόσμο των ανθρωπίνων άκρων (το σώμα μιλάει με τα χέρια, τα πόδια τις συνεχείς αλλαγές στάσης σώματος).
Η σύνδεση αυτών των δύω μεγάλων θεμάτων της επιστημονικής κοινότητας, χρίζεται ως επιτυχής σε μια αλληλεπίδραση, όταν π.χ. μπορείς να διακρίνεις με την συναισθηματική νοημοσύνη τη δήλωση ενός ψέματος (το άτομο που το πραγματοποιεί αυτό κοιτάζει πάνω ή έχει τα χέρια σηκωμένα μπρος ή οι κινήσεις των ματιών του είναι αλλεπάλληλες και ταχύτατες σε διαφορετική κατεύθυνση).
Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για την συναισθηματική νοημοσύνη και των κόσμων της αλάνθαστης γλώσσας του σώματος.
Μα όμως το μικρό μυστικό της κατανόησης αυτών των δύω, βρίσκεται στην προσεκτική λεπτομερή ματιά των αυτονόητων σημαδιών που ο άλλος μας δίνει.
Παρατηρώντας τον τρόπο που διαχειρίζεται τα λόγια μας, μπορείς να κατανοήσεις από μόνος σου έστω τα βασικά συναισθήματα του προς αυτά. Για αυτό καλό και πιο χρήσιμο είναι, όταν διαβάζουμε τον άλλον, να διαβάζουμε και τις κινήσεις του σώματός του στο σύνολό του…
Εκτός από χρήσιμο, είναι εξαιρετικά πιο ενδιαφέρον!
