Η ζωή σε ένα νησί

Συντάκτης: Στεφανία Αποστόλου

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πώς κυλάει η καθημερινότητα και η ζωή των ανθρώπων σε ένα νησί; Πόσο διαφορετικές είναι οι συνήθειές, η νοοτροπία αλλά και η ψυχοσύνθεσή τους από τη δική μας, τη βουτηγμένη συνήθως σε αγχωτική ρουτίνα;

Ο χρόνος κυλάει πιο αργά και ήμερα

Ο τρόπος ζωής σε ένα νησί θεωρείται σύμφωνα με μαρτυρίες μόνιμων κατοίκων πολύ πιο ποιοτικός από τον τρόπο ζωής που υιοθετούν και ακολουθούν οι άνθρωποι στις μεγαλουπόλεις. Ο ατάραχος και γαλήνιος αέρας που κυριαρχεί στην νησιώτικη ατμόσφαιρα φαίνεται ότι καταφέρνει να αποδυναμώνει και ορισμένες φορές να καταργεί κάθε συναίσθημα καταπίεσης και νευρικότητας από αυτά που διακατέχουν τους κατοίκους των πόλεων. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις συνήθεις δραστηριότητές τους με έναν πολύ πιο ευχάριστο και ευέλικτο τρόπο που ευνοεί την καθημερινή λειτουργικότητά τους αλλά και την καλή ψυχική και συναισθηματική τους κατάσταση.

Κάθε πλαίσιο της καθημερινής τους ζωής χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη ανεμελιά και ξεγνοιασιά που δημιουργεί τον χώρο να αναπτυχθούν υγιείς διαπροσωπικοί δεσμοί, να ενδυναμωθούν και να συσφίξουν οι ήδη υπάρχουσες σχέσεις. Οι άνθρωποι αφιερώνουν περισσότερο αλλά και πιο πολύτιμο χρόνο στα αγαπημένα τους πρόσωπα με αποτέλεσμα να καλλιεργούν μία θετική σκέψη και μία καλή ψυχοσωματική κατάσταση.

Ένας διαφορετικός τρόπος ζωής, πιο αγνός και ανέμελος

Αυτή η ουσιαστική ενότητα που ‘’χτίζουν’’ οι νησιώτες καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους και το περιεχόμενο της οποίας τους παρέχει την ελευθερία να διαμορφώνουν έναν υγιή και νηφάλιο τρόπο σκέψης για μερικούς φαντάζει ουτοπική και για άλλους ίσως μέχρι και ανεπιθύμητη. Για μία μερίδα ανθρώπων η διαμόρφωση ενός πιο ανέμελου τρόπου ζωής θεωρείται σχεδόν απραγματοποίητη ενώ το γεγονός ότι έχουμε μεγαλώσει μέσα σε ένα πλαίσιο συνεχούς επαγρύπνησης και περιορισμού πολλές φορές μας οδηγεί να αποκλείουμε και να αρνούμαστε νοοτροπίες που ευνοούν την ψυχολογία μας και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Και τον χειμώνα τι γίνεται;

Η γλυκόπικρη μελαγχολία του χειμώνα αλλά και τα συναισθήματα απομόνωσης που δημιουργεί η κλειστή και ως ένα βαθμό απρόσιτη κοινωνία ενός νησιού κυρίως σε ανθρώπους που έχουμε μεγαλώσει σε πόλεις με πιο έντονους ρυθμούς, μας καθιστούν διστακτικούς απέναντι στην γνωριμία με έναν άλλο τρόπο ζωής.

Τα ερημικά πλακόστρωτα σοκάκια, οι άδειες πλατείες και τα λιγοστά μαγαζιά διασκέδασης που δεν θυμίζουν σε τίποτα τις μέρες του καλοκαιριού, δημιουργούν μία τελείως διαφορετική εικόνα του νησιού, που άλλες φορές μας ελκύει και άλλες μας απωθεί. Είναι ένας  τρόπος ζωής αρκετά ξένος και μυστήριος, με τον οποίο οι περισσότεροι είμαστε ανεξοικείωτοι και δυσκολευόμαστε να υιοθετήσουμε. 

Ενδεχομένως ακόμα και ένα μικρό διάστημα παραμονής σε κάποιο νησί το χειμώνα μάς δώσει τη δυνατότητα να αναθεωρήσουμε σκέψεις και πράξεις μας, να εστιάσουμε πιο πολύ στον ίδιο μας τον εαυτό αλλά και να ενστερνιστούμε νέες συνήθειες και αντιλήψεις.

Άραξε πόσο δεκτικοί είμαστε στην  αλλαγή του υπάρχοντος τρόπου ζωής μας και την απόκτηση εμπειριών ουσιαστικής ανεμελιάς και ελευθερίας; 

Συντάκτης: Στεφανία Αποστόλου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.